Καταρρέει ο θαλάσσιος τουρισμός

Την ώρα που το επιτελείο της κυβέρνησης αναζητά, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, τρόπους για να εξασφαλίσει έσοδα προκειμένου να καλύψει τα δάνεια και τις μεγάλες οικονομικές της υποχρεώσεις, την ίδια ώρα ένας από τους δύο πυλώνες της ελληνικής οικονομίας, ο τουρισμός-ο άλλος είναι η ναυτιλία- βλέπει να «ψυχορραγεί» ένα αναπόσπαστο κομμάτι του, ο θαλάσσιος τουρισμός.

 Εκτιμάται ότι το 2010 υπήρξαν απώλειες σε αριθμό σκαφών της τάξεως του 15% κυρίως από ιδιωτικά σκάφη που είτε αποχώρησαν από την Ελλάδα (πωλήθηκαν στο εξωτερικό ή έφυγαν σε λιμένα της Τουρκίας, Κροατίας) είτε ακύρωσαν την άφιξή τους φοβούμενοι τα φορολογικά μέτρα. Εάν υποθέσουμε συνολικό ετήσιο τζίρο της τάξεως των 40 εκ. ευρώ στις ελληνικές μαρίνες, σημαίνει ότι για το 2010 χάθηκαν ήδη 6 εκ. ευρώ από τις μαρίνες, ποσό το οποίο θα αυξάνεται κάθε χρόνο εάν δεν ανακάμψει η οικονομία και εάν δεν αποσυρθούν τα φορολογικά μέτρα που επιβαρύνουν τα ιδιωτικά σκάφη αναψυχής.

Στα 6 εκατ. ευρώ πρέπει να προστεθούν τα εμμέσως χαμένα έσοδα από επισκευές, τροφοδοσίες και πρακτορεύσεις τα οποία εκτιμώνται τουλάχιστον τριπλάσια, δηλ. περίπου 18 εκ. ευρώ.

Το cabotage

Και όμως, παρά το γεγονός της μεγάλης επιδείνωσης της κατάστασης λόγω της ραγδαίας αποχώρησης των σκαφών αναψυχής από τους ελληνικούς λιμένες, εξακολουθεί να ισχύει στην Ελλάδα - το μόνο κράτος της ΕΕ μαζί με την Ισπανία - η απαγόρευση σε επαγγελματικά σκάφη με σημαία τρίτων χωρών να παραλαμβάνουν επιβάτες από ελληνικούς λιμένες με σκοπό την αναψυχή ή περιήγηση σε ελληνικές ακτές ή λιμένες (Αρ.10 Ν.2743/1999).

Ο επιβάτης δηλ. του επαγγελματικού σκάφους, σημαίας εκτός Ε.Ε. που θέλει να περιηγηθεί στα ελληνικά νησιά θα πρέπει είτε να επιβιβαστεί σε λιμάνι άλλου κράτους και να ταξιδέψει μέχρι την Ελλάδα ή εάν επιβιβαστεί σε ελληνικό λιμάνι θα πρέπει να ακολουθήσει το πλοίο και να αποβιβαστεί σε λιμάνι άλλου κράτους (π.χ. Τουρκία, Κροατία, Ιταλία). Το γεγονός αυτό δεν αρέσει βέβαια καθόλου στους ξένους τουρίστες διότι, εκτός από την ταλαιπωρία, καθιστά πολύ ακριβό το ναύλο και έτσι τους οδηγεί σε επιλογές άλλων ανταγωνιστικών χωρών για την αναψυχή τους, με αποτέλεσμα να χάνονται πολλά χρήματα από τη χώρα μας.

Επίσης, η συγκεκριμένη διάταξη είναι αποτρεπτική και για τους μεγαλύτερους Yachting Operators της παγκόσμιας αγοράς όπως είναι οι Burgess, Edmiston, Frazer, Campers & Nickolson, κ.α. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους ναύλωσης και διαχείρισης των εταιριών αυτών, τα επαγγελματικά σκάφη τους προτιμούν να τα ελλιμενίζουν σε άλλα κράτη εκτός της Ελλάδος ακριβώς λόγω αυτής της απαγόρευσης. Τα ίδια άτομα ισχυρίζονται πως εάν καταργηθεί η συγκεκριμένη διάταξη, τότε οι ελληνικοί λιμένες θα αποτελούν κύρια επιλογή ελλιμενισμού των επαγγελματικών σκαφών υπό τη διαχείρισή τους, όχι μόνο για τη θερινή περίοδο αλλά για όλο το χρόνο.

Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι κάθε μεγάλο ξένο σκάφος που ελλιμενίζεται στην χώρα μας ξοδεύει όλο τον χρόνο περίπου το 10πλάσιο των τελών ελλιμενισμού και ότι αυτά τα χρήματα αποτελούν συνάλλαγμα που μπαίνει στην ελληνική αγορά, είναι εύκολο να αντιληφθούμε ότι εάν αλλάξει η εν λόγω απαγορευτική διάταξη, τότε:

• Τα έσοδα ελλιμενισμού των ελληνικών μαρινών, που σήμερα στενάζουν από τις απώλειες, θα αυξηθούν σημαντικά

• Τα ελληνικά πληρώματα, που σήμερα διέρχονται τη μεγαλύτερη κρίση ανεργίας, θα αποκτήσουν αξιώσεις απασχόλησης στα ξένα σκάφη

• Οι ελληνικών συμφερόντων εταιρίες ανεφοδιασμού καυσίμων, πρακτόρευσης σκαφών, τροφοδοσίας και προμηθειών, επισκευαστικών εργασιών και συντήρησης σκαφών, θα αυξήσουν τις πωλήσεις τους που σήμερα τις βλέπουν μόνο να μειώνονται επειδή τα σκάφη φεύγουν από τη Ελλάδα, και βέβαια

• Τα ταμεία του ελληνικού κράτους που σήμερα βρίσκονται σε δεινή θέση θα αυξήσουν τα έσοδά τους από την άμεση ή έμμεση φορολόγηση των συναλλαγών με τα ξένα σκάφη.

πηγή