Μωρίας εγκώμιον ...

Δανείζομαι το τίτλο από τον Έρασμο γιατί δεν ξέρω αλήθεια πως θα μπορούσα να αποδώσω αυτά που συμβαίνουν με τους συγκάτοικούς μου πάνω στην σχεδία της τρέλας που λέγεται Ελλάς. Πραγματικά χτες ξύπνησε ένα ποσοστό των Ελλήνων. Ένα ποσοστό χασμουριόταν και περίμενε «έλα πάλι να σου πεί» ένα ποσοστό «βολεμένων» σήκωσε αδιάφορα τους ώμους και οι υπόλοιποι, αυτοί που αποτελούν το πλέγμα της εξουσίας αλλά και αυτοί που το συντηρούν πάση θυσία κοίταξαν με την άκρη του ματιού τους δήθεν αδιάφοροι για τις «νερολακκιές» που ξαφνικά δημιουργήθηκαν σχεδόν σ’ όλες τις πόλεις.
Θαύμασα
Θαύμασα την ανεπανάληπτη μητρική φαρσί γλώσσα του ταγού μας. Τι καλά να μιλούσε έτσι Ελληνικά.
Θαύμασα την υποκρισία του δημοψηφίσματος με τα επικοινωνιακά τους παιχνίδια. Ο Γκαίμπελς ήταν «αγγελούδι» μπροστά τους.
Θαύμασα σε κάποιο video έναν πρώην αγωνιζόμενο για τα δίκαια των λιμενεργατών Θεσ/νίκης επί θητείας Καραμανλή, το κον Καστανίδη να σκαρφαλώνει στα κάγκελα και να μάχεται τα ΜΑΤ και αυτούς που θέλαν να πουλήσουν το λιμάνι σε ιδιώτες. Σκεφτείτε την σταθερότητά του αν ψηφίσει το ξεπούλημα.
Θαύμασα τον «αρχηταγό» να κρατάει το μπλουζάκι της ΕΥΑΘ χαμογελαστός. Να μπορούσαμε τότε να διαβάσουμε πίσω από τα πονηρά του ματάκια αυτά που σκεπτόταν.
Θαύμασα το βιασμό της ψυχής του Έλληνα με τα ψευτοδιλήμματα «δεν έχουμε να πληρώσουμε».
Χάρηκα με τον αυθορμητισμό της νεολαίας να μιμηθεί, έστω, τους Ισπανούς και να τους αναγκάσει να φωνάξουν «Κλαψ,κλαψ,κλαψ ξύπνησε η Ελλάς.
Θύμωσα όταν ο κος Μπέης στην συνέντευξη είπε την αλήθεια πως 23 πρωθυπουργοί στην σύγχρονη Ελλάδα πήραν την καρέκλα με κληρονομικό δικαίωμα. Κι εγώ ήμουν ένας απ’ αυτούς που ψήφισαν αρκετούς.
Έκλαψα και μαύρισα όταν διάβασα σ’ένα από τα συνθήματα την παράφραση του Καζαντζάκη «δεν πιστεύω σε τίποτε, δεν έχω τίποτε, είμαι ελεύθερος»
ΟΧΙ! και πάλι ΟΧΙ! Μην αφήσουμε την νεολαία μας χωρίς πίστη. Τότε πραγματικά θα φουντάρει η τρελοσχεδία και το φουντάρισμα θα είναι το οριστικό τέλος.
Αφιερώνω τα παρακάτω, στο γλυκό προσωπάκι με τα γυαλιά και τα γεμάτα ερευνητικότητα περιστρεφόμενα χαμαιλεόντια μάτια, το στητό βιαστικό περπάτημα μ’ ένα πάντα κοντό σακκάκι που έλεγε στον Παπαχελά.”αν δεν πάρουμε αυτά τα μέτρα δεν θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις.»
Κύριε παραπάνω, σ’αυτόν τον τόπο το μόνο πράγμα που προστατεύετε όλοι σας σαν νεογέννητο είναι οι Τράπεζες. Κατεβάζετε μισθούς, συντάξεις ανεβάζετε το κόστος ζωής πάνω απ’ τα εισοδήματα. Όλος ο κόσμος είναι χειροπόδαρα δεμένος με το κατεστημένο των Τραπεζών. Οι υποχρεώσεις μένουν πίσω. Τι κάνουν λοιπόν αυτοί; Προσέξτε, πληρώνω 620ευρώ κάθε μήνα σε κάποια από αυτές. Για χρόνια συνεπής. Τώρα μου βούτηξες ετσιθελικά για την «σωτηρία της πατρίδας, πολύ ομοιότητα με το περίφημο τάμα του του Έθνους»ένα σωρό λεφτά. Ξέφυγα λοιπόν. Πόσο; 37,64ευρώ για 20 ημέρες! Μου ήρθε επιστολή από την τράπεζα όπου λίγο ή πολύ μ’απειλούν πως θα το δώσουν στις εταιρίες ενημέρωσης πολιτών. Δηλαδή θα σε πρήξουνε στα τηλέφωνα και θα τα πληρώνεις κι από πάνω. Σε ρωτώ, αυτοί δεν ζουν στην ίδια σχεδία; Και βέβαια ζούν εδώ.
Άρα δεν είναι για την σωτηρία των θνητών όλα αυτά τα μέτρα, αλλά για τα κέρδη των τραπεζών δηλαδή  των κεφαλαίων δικών σας, προστατών, περίγυρων κλπ κλπ.


πηγήτην πρώην «κουμουνίστρια στο πλάι του Χαρίλαου Φλωράκη, την Μαρία Δαμανάκη να γίνεται λαγός ενός αρχηγού που ο ίδιος ο πατέρας του τον χαρακτήρησε «χωρίς εκτίμηση». Δηλώσεις του καθηγητή κου Μπέη στον Τέρενς Κουϊκ.