Η φραπεδιά ... κατακτά την Ρωσία !

Μία παρέα 15 ατόμων έπιναν φραπέ στη Θεσσαλονίκη και συζητούσαν για το μέλλον τους. Και εκεί που ο προβληματισμός και η κατήφεια είχε κυριεύσει την παρέα, ένας κοιτάει καλά-καλά τον καφέ και ρωτάει: "αυτός ο φραπέ που πίνουμε, υπάρχει στη Ρωσία";

 Η ερώτηση αυτή "γέννησε" και την ιδέα του λανσαρίσματος του ελληνικού φραπέ στη ρωσική αγορά, όπως εξηγεί η διευθύντρια ανάπτυξης της εταιρείας Οργανωτική ΕΠΕ, που έχει αναλάβει το όλο εγχείρημα, Τατιάνα Γκορόντνιαγια.

 Κουβέντα στην κουβέντα, μεταξύ αστείου και σοβαρού, η παρέα αυτή, μετά το αρχικό σάστισμα, μέσα σε μια ώρα, εκεί, στην καφετερία του Πύργου του ΟΤΕ, με θέα το Θερμαϊκό, ανέπτυξε ολόκληρη τη ...
 στρατηγική της εξαγωγής του φραπέ στη Ρωσία. "Μας φάνηκε μια απίστευτη ευκαιρία, την οποία και βάλαμε επί χάρτου", αναφέρει η κ. Γκορόντνιαγια.

Η ελληνορωσική επιχείρηση προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και δημιούργησε ένα blog, το "ημερολόγιο της εξαγωγής του φραπέ στη Ρωσία" (www.Frappe-in-Russia.blogspot.com), που μέσα σε μόλις δυο εβδομάδες ύπαρξής του, προσέλκυσε περί τους 500 αναγνώστες!

"Απευθυνόμαστε, κυρίως, σε επιχειρηματίες που παλεύουν να καταπολεμήσουν την κρίση, κάνοντας εξαγωγές προς όλο τον κόσμο. Θέλουμε να λαμβάνουμε συμβουλές από πιο έμπειρους και να ανοίγουμε δρόμο προς τη Ρωσία στους αρχάριους", αναφέρει η κ. Γκορόντνιαγια.

Εξηγώντας τη βασική ιδέα του όλου εγχειρήματος, επισημαίνει ότι σήμερα βρίσκεται στο στάδιο της πιστοποίησης- βάσει των σχετικών προτύπων ISO της Ρωσίας- των υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή του φραπέ, του πλαστικού κυπέλου, αλλά και του καλαμιού που περιλαμβάνονται στη συσκευασία προς πώληση. Η κ. Γκορόντνιαγια εκτιμά ότι η όλη διαδικασία πιστοποίησης θα ολοκληρωθεί εντός του Αυγούστου και έτσι, μέσα στο Σεπτέμβριο θα γίνει και η παρουσίαση του προϊόντος σε εκδηλώσεις που ήδη προετοιμάζονται σε Μόσχα και Κίεβο.

Σε έρευνα αγοράς που διενεργείται ακόμα και σήμερα, καταγράφεται έντονο το ενδιαφέρον των Ελλήνων στη Ρωσία για προμήθεια του σπαστού φραπέ, τόσο για να το συμπεριλάβουν στα εστιατόριά τους, όσο και να το τοποθετήσουν στα ράφια του μίνι μάρκετ που διατηρούν. Από την ίδια έρευνα προκύπτει σύμφωνα με την κ. Γκορόντνιαγια, ότι όποιος Ρώσος τουρίστας επισκέφθηκε την Ελλάδα και δοκίμασε έστω και μια φορά τον καφέ φραπέ, τού άρεσε 100% και πριν από την επιστροφή του στα πάτρια εδάφη, ρωτούσε εάν το συγκεκριμένο προϊόν μπορεί να το βρει σε κάποιο μέρος στη χώρα του.

Όπως μας αποκαλύπτει η κ. Γκορόντνιαγια, λόγω της πρότερης πολιτικής κατάστασης, η Ρωσία επί τουλάχιστον 70 χρόνια βρισκόταν σε κατάσταση αποκλεισμού από τα ξένα προϊόντα και από τη δεκαετία του '90, οπότε και εισήλθαν στη χώρα- έστω και παράνομα- τα πρώτα ξένα είδη, ο κόσμος "δεν σταματά να δοκιμάζει οτιδήποτε καινούριο βλέπει, ιδίως ό,τι προέρχεται από την Ελλάδα".

Πάντως, κατά τους Ρώσους επιχειρηματίες, η επιτυχής είσοδο ενός ξένου προϊόντος στη χώρα είναι "κυριολεκτικά Λαχείο- ή που θα πατώσει ή που θα περπατήσει, πετώντας προς την κορυφή", όπως χαρακτηριστικά λένε.

Σε κάθε περίπτωση, πρώτος στόχος των ανθρώπων που προωθούν το φραπέ στη ρωσική αγορά είναι να γίνει γνωστός και εάν τελικά το εγχείρημα αποδώσει καρπούς θα φανεί το επόμενο καλοκαίρι, οπότε και αναμένονται πωλήσεις και κέρδη.

Ένα ρόφημα δροσιστικό, που ανακαλύφθηκε τυχαία

Ο καφές φραπέ είναι ένα ελληνικής επινόησης αφρώδες κρύο ρόφημα. Τα βασικά συστατικά του είναι στιγμιαίος καφές, ζάχαρη, νερό και παγάκια και προαιρετικά κάποιος μπορεί να προσθέσει γάλα. Ο φραπέ χαρακτηρίζεται "σκέτος", "μέτριος" ή "γλυκός" ως προς τις αναλογίες των συστατικών του. Κατασκευάζεται βάζοντας την επιθυμητή αναλογία καφέ και ζάχαρης σε ένα ψηλό ποτήρι ή σε σέικερ. Προσθέτοντας νερό σε ύψος ενός εκατοστού από τον πάτο του ποτηριού το μείγμα χτυπιέται στο σέικερ ή με ηλεκτρικό αναδευτήρα μέχρι να σχηματιστεί αφρός. Ακολούθως γίνεται προσθήκη πάγου και νερού και προαιρετικά γάλακτος. Σερβίρεται και πίνεται με καλαμάκι.

Η δημιουργία του φραπέ ήταν τυχαία. Κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης το 1957, ο αντιπρόσωπος της ελβετικής εταιρίας Νεστλέ στην Ελλάδα, Γιάννης Δρίτσας, παρουσίαζε ένα νέο προϊόν για παιδιά, ένα σοκολατούχο ρόφημα που παρασκευαζόταν στιγμιαία, με την ανάμειξή του με γάλα και χτυπώντας το στο σέικερ.

Ο Δημήτριος Βακόνδιος, υπάλληλος του Δρίτσα, συνήθιζε να πίνει Nescafe που ήταν στιγμιαίος καφές και παρασκευαζόταν από τη συγκεκριμένη εταιρεία. Σε ένα διάλειμμα που έκανε κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη, θέλησε να πιει καφέ, αλλά επειδή δεν έβρισκε ζεστό νερό, σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το σέικερ για να φτιάξει τον καφέ του με κρύο νερό. Έβαλε καφέ, ζάχαρη και νερό, τα κούνησε και δημιούργησε τον πρώτο καφέ φραπέ της ιστορίας. Έπειτα από χρόνια δήλωνε ότι δε μπορούσε να συνειδητοποιήσει πώς ένα απλό πείραμα τον οδήγησε στην εφεύρεση του διασημότερου ροφήματος στην Ελλάδα.

Η … γλωσσολογία του φραπέ

Η λέξη frappe είναι γαλλική γλώσσα και σημαίνει χτυπημένος ή ανακατεμένος. Ως ξένη λέξη κανονικά δεν κλίνεται. Όμως, σε αντίθεση με τις περισσότερες γαλλικές λέξεις που έχουμε δανειστεί και παραμένουν άκλιτες, στην ονομαστική επικράτησε να αποκτά κατάληξη και να κλίνεται (ο φραπές, του φραπέ, οι φραπέδες κλπ), κυρίως στην καθομιλουμένη.

Ενίοτε, στον προφορικό λόγο απαντά η μορφή "φραπεδιά". Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε: "πιάσε μια φραπεδιά" ή σπανιότερα "φραπεδούμπα", "φράπα" και "φραπεδοπούλα". "Φραπόγαλο" είναι καφές φραπέ με γάλα.

Όποιον όρο και αν χρησιμοποιήσει κανείς, ένα είναι σίγουρο: ο καφές φραπέ χαρακτηρίζει την "ανεμελιά" και συνήθως πίνεται με αργούς ρυθμούς, με παρέα και χαλαρή διάθεση, παίζοντας τάβλι, ή συζητώντας περί … ανέμων και υδάτων.

newsit.gr