Η αλήθεια βρίσκεται στις θεωρίες συνωμοσίας ...

Το αφιέρωμα του SPIEGEL ONLINE για την δέκατη επέτειο της τραγωδίας των Δίδυμων Πύργων (παραδόξως ουδέποτε γίνεται λόγος και για τον τρίτο που κατάρρευσε χωρίς να έχει πέσει επάνω του αεροπλάνο) έχει τίτλο: «Πως η 9/11 (*) σήμανε την παρακμή της Αμερικής». (* Οι Αμερικανοί και πολλοί ευρωπαίοι βάζουν πρώτα το μήνα και μετά την ημερομηνία).

(Σχ. ΚΟ: Το άρθρο στο Spiegel θα το δείτε – στα αγγλικά - ΕΔΩ)

Γράφει λοιπόν το γερμανικό περιοδικό:

 «Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου αποτελούν την απαρχή της πτώσης των ΗΠΑ από το θρόνο της υπερδύναμης». Ο καπνός ακόμα έβγαινε από τα ερείπια του Παγκόσμιου εμπορικού Κέντρου, όταν ο Ρίτσαρντ Αρμιτέιτζ, τότε υφυπουργός Εξωτερικών, αναφέρθηκε στα επακόλουθα των επιθέσεων της 11/9: «Η ιστορία αρχίζει σήμερα», είχε πει. Και η δεκαετία που ακολούθησε τον δικαιώνει. Όχι ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ άλλαξε στο θέμα των επεμβάσεων σε ξένες χώρες. Μια ιστορία που έχει πολύ μακριά ιστορία πίσω της. Μόνο που τώρα πια, οι ΗΠΑ θα είχαν και συνεργούς, με αποκορύφωμα την εισβολή στη Λιβύη, που έβαλε τους σφουγγοκωλάριους να αρχίσουν.

Λίγο πριν την 11/9, οι ΗΠΑ βρίσκονταν στο αποκορύφωμα της δόξας τους, κάπως όπως πριν από την κατάρρευση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ύστερα, όμως, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα είχε σχεδιάσει η υπερσυντηρητική κλίκα γύρω από τον τότε πρόεδρο Μπους, ή τον αντιπρόεδρο Τσέινυ, να πούμε καλύτερα. Ο ρεπουμπλικάνος πρόεδρος είχε κληρονομήσει ένα παχυλότατο προϋπολογισμό από τον δημοκρατικό προκάτοχό του Μπιλ Κλίντον, τον θριαμβευτή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας.

Ο Μπους όμως παγιδεύτηκε στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, για να κληρονομήσει ένα τέλμα στον διάδοχό του Ομπάμα –που θριάμβευσε υποσχόμενος «απαγκίστρωση» για να χωθεί όμως, πιο βαθειά στο βάλτο. Και η αμερικανική οικονομία πλέον δοκιμάζεται. Έτσι για πρώτη φορά βλέπουμε Αμερικανό πρόεδρο να δίνει διμέτωπο αγώνα. Να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά οικονομικά προβλήματα που ξεκίνησαν το 2008, χωρίς να σταματήσει τα πολεμικά παιχνίδια που ωστόσο, τονώνουν την πολεμική βιομηχανία.

Σήμερα, μετά τις φορολογικές περικοπές της διακυβέρνησης Μπους, οι ΗΠΑ, είναι μια βαθειά διχασμένη χώρα από κοινωνική άποψη. Το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς έχει φτάσει τις διαστάσεις της εποχής των βαρόνων του πετρελαίου και του χάλυβα, των αρχών του περασμένου αιώνα. Οι δείκτες λένε, πως το 5% των Αμερικανών, αγοράζουν το 40% από τα παραγόμενα καταναλωτικά αγαθά στις ΗΠΑ. Είναι μια χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο με τον εαυτό της. Στο διχασμένο Κογκρέσο, οι δύο αντίπαλες ομάδες σχεδόν δεν μιλούν μεταξύ τους , ακόμα κι όταν η χώρα απειλείται με οικονομική κατάρρευση.

Αλλά ούτε στην εξωτερική πολιτική τα πράγματα είναι ίδια και δεν αποτελεί πλέον τη χώρα μοντέλο. Οι Αμερικανοί θέλουν πλέον τα παιδιά τους να επιστρέψουν πίσω στην πατρίδα, και ν’ αναλάβουν οι σύμμαχοι το ρόλο του χωροφύλακα. Βλέπε Λιβύη. Κι ό,τι μας έχουν για μετά.

Ένας πολιτικός που μετασχηματίστηκε σε θεωρητικό συνωμοσιών

Ο Andreas von Bulow διετέλεσε υπουργός γερμανικών κυβερνήσεων και μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Τώρα γράφει βιβλία μπεστσέλερς για την 11/9. Βιβλία που περιέχουν "θεωρίες συνωμοσίας". Και για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα: Οι θεωρίες συνωμοσίας απευθύνονται σε σκεπτόμενους ανθρώπους που δεν καταπίνουν την φαρμακευτική συνταγή που θέλουν να μας ταΐζουν αυτοί που νομίζουν πως διαφεντεύουν τον κόσμο.

Ο Andreas von Bulow, 74 χρόνων σήμερα, λέει πως ουδέποτε φοβήθηκε για τη ζωή του. Κι αυτό παρόλο που υποστηρίζει αυτά που πάρα πολύς κόσμος πιστεύει πως ισχύουν αντίθετα με το παραμύθι που θέλουν να μας περάσουν για την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Οι επιθέσεις ΔΕΝ ήταν έργο 19 Μουσουλμάνων αυτοχείρων αλλά μια εν ψυχρώ επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου, οργανωμένη από τις ίδιες τις ΗΠΑ. Και ενισχύει με επιχειρήματα τις σκέψεις του, που εξέδωσε στο βιβλίο "Die CIA und der 11. September", που έχει πουλήσει περισσότερα από 200.000 αντίτυπα, από την έκδοσή του το 2003.

(Σχ. ΚΟ: Το άρθρο για τον Andreas von Bulow στο Spiegel θα το δείτε – στα αγγλικά - ΕΔΩ)

Και τα επιχειρήματα του πρώην υπουργού της γερμανικής κυβέρνησης δείχνουν όχι μόνο την κυβέρνηση Μπους, αλλά και άλλα πιο ισχυρά κέντρα που έδρασαν από το παρασκήνιο, επέτρεψαν τον θάνατο 3.000 ανθρώπων, προκειμένου να κατασκευάσουν τα «αδιάσειστα» επιχειρήματα που θα ικανοποιούσαν τις γεωπολιτικές επιθυμίες για στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον του Ιράκ και του Αφγανιστάν.

Στη νέα έκδοση του βιβλίου του ο Bulow, που εξέδωσε αναθεωρημένη για την 10η επέτειο της 11/9, εκφράζει αμφιβολίες στον επίσημο ισχυρισμό των αμερικανών, ότι ο Οσάμα μπιν Λάντεν σκοτώθηκε από τις αμερικανικές ειδικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν…

Υπάρχει άλλος ένας Γερμανός «συνωμότης», ο Mathias Brockers, πρώην αρχισυντάκτης της αριστερής εφημερίδας Die Tageszeitung. Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου "11.9. - zehn Jahre danach: Der Einsturz eines Lugengebaudes" ("9/11 – Δέκα Χρόνια Αργότερα: Τα ψέματα για την κατάρρευση των δίδυμων πύργων"). Για να τον μειώσουν αμερικανικές πηγές αναφέρουν ότι έχει γράψει άρθρο «υπέρ των ευεργετικών επακόλουθων της χρήσης ινδικής κάνναβης».

Το σημαντικότερο όμως είναι πως διαδοχικές αμερικανικές κυβερνήσεις έχουν δώσει επανειλημμένα επιχειρήματα που πιστοποιούν τις απεριόριστες δυνάμεις της φοβερής και τρομερής CIA, που είναι σε θέση να εξαναγκάζει ανθρώπους να σιωπούν επί χρόνια για λόγους «εθνικών συμφερόντων». Αλλά ταυτόχρονα οι πολιτικές που επεξεργάζονται στην CIA, τροφοδοτούν τους υπέρμαχους των θεωριών συνωμοσίας με επιχειρήματα.

Δεν έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από το περίφημο σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας. Ή τη συνεργασία των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών σε δεκάδες πραξικοπήματα κυρίως στη Νότια Αμερική (αλλά και αλλού όπως 21-4-67), ή την κατασκευή της αφορμής για τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Τα ψέματα για τα όπλα μαζικής καταστροφής που δήθεν διέθετε το Ιράκ, η τη βοήθεια που δόθηκε στους Μουτζαχεντίν του Αφγανιστάν και την αλ-Κάιντα με επακόλουθο την άνοδο στην εξουσία των Ταλιμπάν, αφού έδιωξαν τους «κακούς σοβιετικούς εισβολείς». Δέκα χρόνια αγωνίζονται να βάλουν στο σωστό δρόμο οι «καλοί αμερικανοί εισβολείς» το Αφγανιστάν, αλλά το μόνο που έχουν κατορθώσει είναι να αυξηθεί η παραγωγή της παπαρούνας προς όφελος των αφγανών πολέμαρχων.

11/9 μια αποφασιστική ημερομηνία για τις ΗΠΑ

Οι πολιτικές και ψυχολογικές επιπτώσεις δέκα χρόνια μετά την τραγωδία της 11/9 –τι σύμπτωση στις ΗΠΑ αναφέρεται πρώτα ο μήνας κι ύστερα η ημερομηνία, και 9 11 είναι ο τηλεφωνικός αριθμός έκτακτης ανάγκης.

Μέτρα έκτακτης ανάγκης είχαν προτείνει από τη δεκαετία του ‘90 μια υπερσυντηρητική ομάδα «δεξαμενών σκέψης» η PNAC (Project for a New American Century) «Πρόγραμμα για το νέο αμερικανικό αιώνα» που συντόνιζαν στενότερες σχέσεις με το Ισραήλ. Συμπτωματικά, αυτή ομάδα βρήκε την πρόφαση που αναζητούσε, μόλις οκτώ μήνες μετά την ανάληψη των προεδρικών καθηκόντων, με τον γνωστό δικαστικό τρόπο, του προέδρου Μπους του νεότερου.

Η ίδια ομάδα άνοιξε το δρόμο για την αναζωπύρωση της αντιπαλότητας με το Ιράν και η γραμμή διατηρείται από τη δημοκρατική «διακυβέρνηση» που ακολούθησε. Αλλά η αμερικανική εξωτερική πολιτική, δύσκολα αλλάζει ρότα.

Η κοινή γνώμη ξεσηκώνεται μόλις πληροφορείται πως το αμερικανοκίνητο ΝΑΤΟ, βομβαρδίζει ένα νοσοκομείο στη Σερβία, ή ένα γάμο σε ένα χωριό του Αφγανιστάν, ή βομβαρδίζεται ένα ξενοδοχείο με δημοσιογράφους στο Ιράκ. Λες και έχουν ξεχαστεί οι βομβαρδισμοί σε γερμανικές πόλεις κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ή η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

Όταν οι χωρικοί στην έρημο της Νεβάντα είχαν χρησιμοποιηθεί απροκάλυπτα από την αμερικανική κυβέρνηση ως πειραματόζωα, για τις πυρηνικές δοκιμές στην ατμόσφαιρα, γιατί να μην πιστέψουμε τις θεωρίες συνωμοσίας που ξεπήδησαν μετά την τραγωδία της 11/9;

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι εκτός από τους δίδυμους πύργους, που δέχτηκαν την επίθεση δύο αεροπλάνων τα οποία οδηγούσαν αεροπειρατές, κατέρρευσε και ένας τρίτος ουρανοξύστης, «ο πύργος 7», που δεν δέχτηκε την επίθεση αεροπειρατών.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, έρευνα των «New York Times/CBS News» το 2006, έβγαλε πως το 53% των Αμερικανών πιστεύει πως η κυβέρνηση Μπους έκρυβε πολλά πράγματα γύρω από την τραγωδία της 11/9.

Είναι οι μόνοι ουρανοξύστες σ’ ολόκληρο τον κόσμο, που κατέρρευσαν από πυρκαγιά, που έγινε αιτία να λειώσει ο χαλύβδινος σκελετός τους. Μια πυρκαγιά, που προκλήθηκε στην οροφή και όχι στην βάση του κτιρίου…(συμπεράσματα που εκδόθηκαν το Μάιο του 2002). Η θεωρία όμως ανατράπηκε από πολλές μελέτες ανεξάρτητων αρχιτεκτόνων.

Ποιο ξεκάθαρα ερωτήματα όμως έθεσε με το βιβλίο του ο Γάλλος δημοσιογράφος Thierry Meyssan («Το μεγάλο ψέμα: Κανένα αεροπλάνο δεν χτύπησε το Πεντάγωνο») που επιχειρηματολογεί ξεκάθαρα πως επρόκειτο για «καθαρά εσωτερική υπόθεση των ΗΠΑ».

Αλλά ας ξεχάσουμε τις στενές οικονομικές σχέσεις της οικογένειας Λάντεν με την οικογένεια Μπους. Ή ακόμα ποιος ήταν ο κύριος χρηματοδότης του μπιν-Λάντεν στον πόλεμο των Αφγανών ανταρτών εναντίον των «σοβιετικών εισβολέων». Τώρα η ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση στο Αφγανιστάν, αποκαλείται «επιχείρηση διατήρηση της Ελευθερίας».

Ξεχνάμε ακόμα το φιάσκο των ΗΠΑ στη Σομαλία. Σε λίγο θα αρχίσει η αποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν, μετά τις πιέσεις που δέχονται οι κυβερνήσεις των χωρών που έχουν στείλει στρατεύματα εκεί, ενώ ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει, πως οι Ταλιμπάν, ελέγχουν περισσότερο από τα 2/3 της χώρας.

Το Ισραήλ πιέζει να ξεκινήσει επιχείρηση εναντίον του Ιράν, όπως πίεζε και για τον πόλεμο στο Ιράκ.

Θα περάσει όμως πολύς καιρός πριν αυτό που αποκαλούν «θεωρίες συνωμοσίας» επιβεβαιωθούν. Άλλωστε αποκαλύφθηκε πως Μπους και Μπλερ είχαν πει ψέματα για τα όπλα του Σαντάμ. Και το αποτέλεσμα; Ποιον καταδίκασαν και τον κρέμασαν;

Η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή, είναι μουγκή και κουφή ταυτόχρονα. Και θυμίζει τους τρεις πίθηκους «Βλέπε άκου σώπα». Την δικαιοσύνη επιβάλλουν αυτοί που ελέγχουν την ενημέρωση. Οι βαρόνοι των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης. Που έχουν περάσει γραμμή πως όλα τα άλλα, είναι θεωρίες συνωμοσίας…

Tου Κώστα Μπετινάκη

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή