Πολλοί μου κάνουν διάφορες ερωτήσεις. Δίνω απαντήσεις βασισμένες από την προσωπική μου εμπειρία με την Αργεντινή. Θέλω σήμερα να τις μοιραστώ μαζί σας.
Ποτέ θα ξεσηκωθεί ο κόσμος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ;
«Όταν το πετσί θα φτάσει στο κόκκαλο και το πάχος θα έχει εξαντληθεί». Ήμασταν πλούσιος λαός. Αν κοιτάξετε τις καταθέσεις θα δείτε ποσό πλούσιοι ήμασταν. Και το λέγαμε. « πλούσιος λαός, φτωχή χώρα». Ο πλούτος δεν ήρθε από παράγωγη αλλά από την αυξημένη αξία της γης. Το πρώτο σημάδι ποτέ θα αρχίσει η επανάσταση θα είναι όταν οι αποταμιεύσεις του λαού θα πέσουν κάτω από 75 δις Τώρα νομίζω είναι 115 δις. Αυτοί που τα έβγαλαν έξω είναι λίγοι και έτσι και αλλιώς θα φύγουν σαν ποντίκια όταν αρχίσει η φασαρία.
Χρονικά ποτέ το βλέπετε;
Είναι σαν να βλέπω το ίδιο έργο. Τα στάδια τα ίδια. Οι μηχανισμοί οι ίδιοι. Τα ίδια ψέματα. Η υποκρισία στα ύψη- οι μεγάλες ήττες γίνονται νίκες. Τα ΜΜΕ εργαλεία ...
στην υπηρεσία του ψέματος. Αν το έργο είναι το ίδιο τότε το τέλος δεν αλλάζει. Ο τρίτος χρόνος είναι ο πιο κρίσιμος. Τότε ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού δεν θα έχει τίποτα να χάσει. Και ο πιο επικίνδυνος εχθρός είναι αυτός που δεν έχει τίποτα να χάσει. Στην Ελλάδα η οικογένεια που πάντοτε βοηθά ίσως καθυστέρηση την στιγμή της απελπισίας. Από την άλλη η αρχοντιά αυτού του λάου ίσως την φέρει πιο κοντά. Κρίσιμοι Φεβρουάριος η Οκτώβριος του 2012.
Ποιοι θα πάρουν τα ηνία της χώρας τότε;
Αυτή η ερώτηση είναι παγίδα του ιδίου του συστήματος – ας μείνουμε μ’ αυτούς που έχουμε γιατί δεν έχουμε επιλογές. Προσωπικά δεν ξέρω ποιος θα είναι και δεν με νοιάζει. Σήμερα είναι ο ΚΑΝΕΙΣ. Δεν είμαι καλός στην ιστορία και τα λίγα που ξέρω είναι από εμπειρία.
Πιστεύω όμως ότι η ίδια η επανάσταση γεννά τους αρχηγούς της. Στην Πολωνία ένας οξυγονοκολλητής, στην Τυνήσια ένας πλανόδιος πωλητής, στην Βολιβία ένας αγρότης κτλ.
Και κλείνω πάντοτε την συζήτηση με μια ερώτηση.
«Τι θα κάνεις όταν σου πάρουν το σπίτι και τα παιδιά σου πεινάν; Όταν το πετσί θα έχει φτάσει στο κόκκαλο;»
Η απάντηση πάντα μα πάντα η ίδια.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου