Τι καλό μας έκανε το 1ο «σχέδιο Marshall» και είναι η λύση στην κρίση;

Η «εναλλακτική» λύση στην κρίση είναι ένα νέο «Σχέδιο Marshall». Κάτι που ακούγεται όλο και πιο συχνά, ως αντίδοτο στην εξοντωτική λιτότητα, στα όρια της τιμωρίας του Ιεροεξεταστή, των Ελλήνων πολιτών.

Το σχέδιο αυτό, ήταν η οικονομική «βοήθεια» των ΗΠΑ, των νέων κυρίαρχων της γης μετά τον Β’ ΠΠ, στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο και τις συνέπειές του Ευρώπη.
Αιτία της «βοήθειας», δεν ήταν η συμπόνια της αμερικανικής «ελίτ» προς τους ευρωπαϊκούς λαούς, αλλά ο φόβος της επικράτησης της ΕΣΣΔ στην Γηραιά Ήπειρο...


Έτσι άρχισε να στοιχειώνει τον δυτικό κόσμο ο περιβόητος «κομμουνιστικός κίνδυνος», για χάρη του οποίου καταστράφηκαν οικογένειες, καριέρες και στιγματίστηκαν άνθρωποι ως την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης (ένας… κίνδυνος που η Γερμανία ξαναβλέπει στην Ελλάδα, μετά την κατάρρευση του δικομματισμού και της μεταπολίτευσης).

Τα πακέτα «βοήθειας» ήταν μέρος του δόγματος «Truman» (από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Harry Truman, βλ. άγαλμα στην Αθήνα-«προστάτης» και αυτός της χώρας μας).
Ως αντάλλαγμα στην βοήθεια, οι ΗΠΑ απαιτούσαν την πλήρη ικανοποίηση των συμφερόντων τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Οι πρώτες «επικίνδυνες», κατά τις ΗΠΑ, χώρες να προσχωρήσουν στην σοβιετική σφαίρα επιρροής, ήταν η Ελλάδα και η Τουρκία. Ήταν η εποχή του Εμφυλίου στην χώρα μας, που οι βρετανικές δυνάμεις προετοίμαζαν το έδαφος με την βοήθεια… βομβών (π.χ. η μάχη της Αθήνας και επίσκεψη Churchill στην Ελλάδα), για την επέλαση των Αμερικανών.

Η φιλομοναρχική κυβέρνηση-δεκανίκι των ΗΠΑ στην Ελλάδα, υπό την φόβο (τον έσπειρε με απίστευτη προπαγάνδα σε όλη την Δύση) του «κομμουνιστικού κινδύνου και μετά όλες οι κυβερνήσεις και καθεστώτα της πατρίδας μας, υπηρετούσαν τα αμερικανικά συμφέροντα.
Η «βοήθεια» άλλωστε θα σταματούσε, γιατί δινόταν με όρους ΗΠΑ και όχι μετά από διάλογο και διμερείς διαπραγματεύσεις.

Λιγότερα χρήματα εδόθησαν στις χώρες του-πάλαι ποτέ- Άξονα και τις ουδέτερες (ή, άτυπους, συμμάχους των Hitler και Mussolini, πολλές φορές). Η κυρίως υπεύθυνη χώρα για τον πόλεμο, Γερμανία, πλήρωσε την ήττα και τον Ψυχρό Πόλεμο με τον διαμελισμό της, ως την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου (1990) και ανορθώθηκε, χάρη στην υπομονή των χωρών που καταστράφηκαν στον πόλεμο, ωσότου η χώρα φτιαχτεί και αρχίσει να λειτουργεί.
Επιπροσθέτως, δεν ζήτησε κανένα κράτος αμέσως ΟΛΟ το ποσό των επανορθώσεών του (η συνθήκη των Βερσαλλιών και η «Δημοκρατία της Βαϊμάρης» είχαν γίνει μάθημα, εκτός από την «ελίτ» της Γερμανίας, που μάλλον δεν ξέχασε τις παλαιές «δόξες» των πολέμων ή την ελληνική αντίσταση και θέλει εκδίκηση μέσω τιμωρίας προτεσταντικού τύπου).

Η χώρα μας έλαβε, επισήμως, 366 εκ. $. Η επίσημη προπαγάνδα των ΗΠΑ έλεγε ότι η «βοήθεια» ήταν αποτέλεσμα της γενναιοδωρίας του αμερικανικού λαού προς την κατεστραμμένη Ευρώπη (δεν αμφιβάλλει κανείς για την ανθρωπιά των απλών ανθρώπων, αλλά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική και το ήξεραν από τότε πολλοί στοχαστές και απλοί άνθρωποι, που βίωναν τις συνέπειες της «βοήθειας», εκτός από αυτές του πολέμου).

Η Ελλάδα πλήρωσε πανάκριβα την αμερικανική επέμβαση στα εσωτερικά της με έναν εμφύλιο και μια κατάσταση στην δεκαετία του 1950 και 1960, που χαρακτηριζόταν από σκάνδαλα, παρακράτος, «περίεργα» αποτελέσματα σε δημοψηφίσματα και εκλογές, επέμβαση του Παλατιού, ειδικά της βασίλισσας Φρειδερίκης (γερμανικό μοντέλο άσκησης εξουσίας), στα πολιτικά και όχι μόνο πράγματα, εξορίες ακόμα και υπόπτων, και όχι μόνο δηλωμένων, ως αριστερών (η αριστερά νομιμοποιήθηκε το 1975), λογοκρισία, βία και φτώχεια του κόσμου, που καλυπτόταν κάπως από τον τρόπο ζωής (του 10% των κατοίκων της Αθήνας, άντε και 2-3 ακόμα μεγάλων ελληνικών πόλεων) που πρόβαλαν οι ελληνικές κυρίως κωμωδίες.

Βασική πληγή της Ελλάδας, που ξανανοίγει η κρίση του 2008 έως σήμερα, είναι η μετανάστευση. Η καταστροφή της χώρας και η λεηλασία, εκτός από τα εγκλήματα πολέμου και η εξόντωση των Ελλήνων Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζί με τα 2/3 των Εβραίων όλης της Ευρώπης, από τους ναζί και την Τριπλή Κατοχή του Β’ ΠΠ, δεν είχαν αφήσει τίποτα όρθιο και στα αστικά κέντρα και στις αγροτικές περιοχές.
Οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις εκμεταλλεύθηκαν την κατάσταση αυτή και έκαναν ΚΑΙ τον πόνο των ανθρώπων που μετανάστευαν για μια καλύτερη ζωή με ευκαιρίες σε Ευρώπη (κυρίως Γερμανία και Βέλγιο) και ΗΠΑ και Αυστραλία κ.α., και των οικογενειών τους επικερδή επιχείρηση.
Έκαναν εξευτελιστικές για κράτος σωστό συμφωνίες, πάνω στις πλάτες των απελπισμένων για δουλειά και ήρεμη ζωή, Ελλήνων, που αρμόζουν σε σκλάβους.
Ειδικά με την Γερμανία, οι συμφωνίες περιείχαν ουσιαστικά την άρνηση της Ελλάδας να διεκδικήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις για τα κατοχικά «δάνεια» και τις καταστροφές των ναζί στην χώρα (βλ. Κων/νος Καραμανλής το 1959 και η υπόθεση Merten).

Η χώρα αυτή, αν και χωρισμένη, φάνηκε και μετά από το κακό που προκάλεσε αμετανόητη και έβαλε πάνω από τον άνθρωπο το κέρδος. Ακόμα και σήμερα αρνείται πεισματικά την αποπληρωμή των χρεών στην ιστορία της και προκαλεί, αποκαλώντας (Γερμανοί δικηγόροι στην Χάγη) τα εγκλήματα των ναζί «λάθη» ή λέγοντας «ξεχάστε τις αποζημιώσεις» (ο von Roesler στην Αθήνα, 06/10/2011).

Οι ελληνικές κυβερνήσεις, και μετά την «αποκατάσταση» της Δημοκρατίας από την αμερικανόδουλη χούντα (1967-74), αφού πληρώσαμε και στην Ελλάδα και στην Κύπρο (πληρώνει ακόμα) με αίμα την προσήλωση στις ΗΠΑ, συνέχισαν να προδίδουν και την Ιστορία της Ελλάδας και τους Έλληνες και γίνονται χαλί να μας πατήσουν οι Γερμανοί, κάνοντας την τίμια και αμόλυντη χώρα.

Με όλα αυτά καταλαβαίνουμε ότι και το νέου τύπου «Σχέδιο Marshall» θα είναι… «Σχέδιο Μάσα» για τις αχόρταγες μασέλες των τοκογλύφων και των τσιρακιών τους στην Αθήνα.
Το «Σχέδιο Marshall» ήταν «βοήθεια» μετά από πόλεμο. Ο σύγχρονος πόλεμος των τραπεζιτών και των μαριονέτων τους («πολιτικοί») είναι πιο ολέθριος, γιατί δεν βλέπεις τους εισβολείς όπως το 1940.

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται πακέτα «βοήθειας», αλλά τις αποζημιώσεις από τον Β’ ΠΠ και την τιμωρία των επίορκων «πολιτικών» και του μηχανισμού τους, ΠΡΙΝ μας αποτελειώσουν όλους!
πηγή