Μπήκαμε πια για τα καλά στην προεκλογική περίοδο. Το μαρτυρά η ένταση με την οποία τα κόμματα που τσακίζουν το λαό κι από κοντά τα μέσα ενημέρωσης καταφεύγουν στον εκβιασμό, στα ψέματα, στην τρομοκρατία.
Με αφορμή τα επεισόδια στο ποδοσφαιρικό ντέρμπι πριν λίγες μέρες έχει αρχίσει η ανάπτυξη μιας φιλολογίας του τρόμου επί παντός: Τρόμος στο γήπεδο, τρόμος στο κέντρο της Αθήνας, τρόμος στις γειτονιές. Ετσι που να κάνουν το λαό να ζητάει λύτρωση σε περισσότερη αστυνομία. Κάπως έτσι στην πρώτη διετία της κυβέρνησης Σημίτη σχεδόν διπλασίασαν τους αστυνομικούς κι έστησαν ειδικά αστυνομικά σώματα για κάθε κατηγορία πολιτών.
Παράλληλα, όλοι οι νεροκουβαλητές του συστήματος βγήκαν στο μεϊντάνι για να τρομοκρατήσουν το λαό ότι αν επιλέξει τους κομμουνιστές θα επέλθει το χάος.
Το μπαράζ των δηλώσεων που στοχεύουν να ορθώσουν φράγμα στη σχέση του ΚΚΕ με τους εργαζόμενους και ευρύτερα λαϊκά στρώματα αποκαλύπτει ένα ακόμα παραμύθι: Ως πρόσφατα οι «έχοντες και κατέχοντες» ισχυρίζονταν πως ο ελληνικός λαός υπομένει στωικά τα μέτρα, ούτε λίγο ούτε πολύ τα στηρίζει. Τώρα οι ίδιοι σκυλιάζουν. Γιατί μετράνε ως και μέσα στο «σπίτι»τους την αντίθεση. Στις γυναίκες που κρατάνε τα παιδιά τους. Στους μαγείρους που τους ταϊζουν. Στους φύλακες που τους φυλάνε. Σ’όλους αυτούς που πια το αφεντικό βλέπει τον εχθρό του. Και δικαίως χάνει τον ύπνο του.
Κοντός ψαλμός οι εκλογές. Ακόμα πιο κοντός οι διαρκείς αγώνες που όσο κι αν τους ξορκίζουν, θα αναπτύσσονται εκεί που δεν τους περιμένουν.
Η τρομοκρατία και οι εκβιασμοί πρέπει να επιστραφούν σε εκείνους που τους εκτοξεύουν.
«Ζώνη ερειπίων» είναι ήδη η χώρα. Μια βόλτα στις βιομηχανικές περιοχές το βεβαιώνει. Μια βόλτα στα βοσκοτόπια το βεβαιώνει. Μια βόλτα στα χωράφια το βεβαιώνει. Ζώνη ερειπίων είναι τα σχολεία με τα πεινασμένα παιδιά. Ζώνη ερειπίων οι γειτονιές που τα νοικοκυριά φοβούνται να ανοίξουν το φως για να μειώσουν όσο μπορούν το λογαριασμό, ζώνη ερειπίων είναι εκεί που στο τσουκάλι πια μετράνε με το σπυρί το ρύζι. Ζώνη ερειπίων και οι εμπορικοί δρόμοι με τα χιλιάδες κλειστά καταστήματα. Ολα τα παραπάνω δεν είναι μέλλον, είναι το σήμερα.
Μην ξεχνάς τίποτα. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πέσει εδώ και τώρα.
Μην ξεχνάς τίποτα. Μαζί με την κυβέρνηση πρέπει να χάσουν και όλα τ’άλλα κόμματα που σήμερα λένε ότι τάχα θα επαναδιαπραγματευτούν τα βάρβαρα μέτρα που πάρθηκαν και παριστάνουν την αντιπολίτευση.
Μην ξεχνάς! Τη λύση την κρατάς στα χέρια σου. Ακόμα πιο ισχυρό ΚΚΕ, κι’εσένα στον αγώνα, για να ανατραπεί ο σημερινός αντιδραστικός συσχετισμός. Για αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία.
Κ.Ο.Β. ΠΑΡΟΥ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου