Συναντάει το εκ γενετής τυφλό, πλάθει στα χέρια του πηλό και του τον βάζει στα μάτια. Ύστερα τον στέλνει στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Ο τυφλός πλένει τα μάτια του και, ώ του θαύματος, ανέβλεψε!
Θα μπορούσε ο Ιησούς να τον θεραπεύσει επί τόπου. Κι όμως τον έστειλε να πλυθεί με την προτροπή, “πλύσου για να γίνεις καλά. Πίστεψέ το για να αναβλέψεις. Βάλε και την δική σου συμμετοχή σ’ αυτή την δουλειά. Βλέπεις είσαι ελεύθερος και με ελευθερία σκέψης και θέλησης”.
Μέρες που είναι, βοήθειά μας! Ζούμε σε μια τρελή προεκλογική περίοδο. Τόσο τρελή που στο...
τέλος και πριν φτάσουμε στις 17 Ιουνίου θα φτάσουμε στην πόρτα ενός ψυχιατρείου. Εκεί μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια.
Όλος ο πλανήτης σήκωσε το παγκόσμιο χαλί, πέταξε τα κακά του από κάτω και άρχισε να ασχολείται με την Ελλάδα, τις εκλογές και αν θα βγει από την κάλπη ο Τσίπρας ή ο Αντωνάκης.
Τηλέφωνα με υποδείξεις και προτροπές, αποστολές προέδρων(βλέπε Σούλτς), εκτοξεύσεις απειλών για έξοδο από την Ευρωζώνη, διαψεύσεις, δημοσιεύσεις κλπ. Στο παιχνίδι όπως πάντα και τα Τουρκάκια με εθνικές απειλές. Και σεις, θέλετε να πιστέψει ο διαλυμένος από τα χαστούκια νέος ότι γίνονται για το καλό του;
Στημένος ο λαός στην γωνία. Αν εξαιρέσεις τους πολιτικούς που ποτισμένοι με το όπιο της πολιτικής καταπόντισης του αντιπάλου και όχι της δικής τους επιτυχίας, οι υπόλοιποι τρέμουν χωρίς δουλειά με ελάχιστα ή και καθόλου χρήματα και εμπιστοσύνη στο μέλλον.
Ψάχνουμε τρόπο διαφυγής από την γωνία. Ψάχνουμε τρόπο να επιβιώσουμε. Και νιώθουμε τα νύχια μας να μεγαλώνουν, να βγαίνουν από τα πόδια. Νυν υπέρ πάντων ο αγών. Ή θα τους βγάλουμε τα μάτια να γλυτώσουμε, όπως θα έκανε ένα αγρίμι στριμωγμένο στην γωνία, ή θα αφήσουμε την ζωή μας έρμαιο στα χέρια των πιράνχας.
Σα να μας φάνηκε μια ελπίδα; Καλά μην τρελαθούμε, δεν είναι δα και καλό η ελπίδα. Εκτός κι αν μπήκε κατά λάθος στο κουτί των κακών της Πανδώρας γιατί όπως λέει και ο Νίτσε η ελπίδα είναι η παράταση του βάσανου. Και άρα κακό.
Αυτή την ελπίδα την είδε στο πρόσωπο ενός τριανταοκτάχρονου πολιτικού που του υπόσχεται μια νέα ζωή, πορεία πέστε το όπως θέλετε. Είναι λέει αριστερός. Έ και; Είναι τυχαίο που οι περισσότεροι που τον θέλουν είναι εικοσάρηδες και τριαντάρηδες;
Πρώτον είναι οι μεγάλοι άνεργοι, οι μεγάλοι καμένοι της κρίσης από όλες τις απόψεις.
Δεύτερον δεν είναι ποτισμένοι από την “ιδεολογία” του αντικομουνισμού.
Όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και όλες οι εφημερίδες με εξαίρεση μία, είναι στον πόλεμο κατά του νεαρού πολιτικού. Μαζί με το διεθνές κατεστημένο.
Τι θέλετε επί τέλους; Γιατί μας στριμώξατε στην γωνία; Δεν το ξέρετε ότι όλα αυτά είναι απότοκος της μεγάλης πίεσης; Είστε αμνήμονες; Η ιστορία επαναλαμβάνεται, και οι καταστάσεις αυτές οδηγούν σε ανήκεστες ανατροπές. Που μπορεί να έχουν καλές απολήξεις αλλά μπορεί και να ματώσουν την χώρα.
Κι αν δεν μπορούμε να βοηθήσουμε την υπόθεση της επίπλευσης της χώρας, ας μην γινόμαστε το δεκανίκι του κάθε επίδοξου εκ των έξω τορπιλιστή.
Τον κατηγορεί ακόμη και η δογματική αριστερά. Τον στοχοποίησην οι πάντες και τον πυροβολούν κατά βούληση.
Εγώ, ο μη κεχρισμένος πολίτης με την σειριακή λογική του σαλιγκαριού θυμάμαι τα λόγια του παππού μου “αγόρι μου, τα δέντρα που έχουν καρπούς πετροβολούν”
Αυτό το έσχατο “κακό” έχω μονάχα για να πιστεύω πως ίσως με γλυτώσει. Τα άλλα “κακά” μου έδειξαν την κακία τους περίτρανα.
αρίσταρχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου