Τα 100χρονα του Φιλωτίτικου Πλατάνου.

Διαφορετικά γενέθλια από τα συνηθισμένα γιόρτασαν χθες (27/8) οι Φιλωτίτες.

Εορταζόμενος; Ο πλάτανος  τους, που έκλεισε έναν (1) αιώνα ζωής.

Το αιωνόβιο δέντρο δεσπόζει καμαρωτό στην κεντρική πλατεία του χωριού δροσίζοντας με την σκιά του περαστικούς και ντόπιους, αποτελώντας παράλληλα και σημείο αναφοράς, καθώς και λησμονιάς για τους απανταχού Φιλωτίτες.

Το καμάρι του Φιλωτιού φυτεύτηκε το 1912 από τον...
Νικόλαο Σ. Ψαρρά (μαραγκός στο επάγγελμα), ο οποίος ανέλαβε την πρωτοβουλία μαζί με μία ομάδα παιδιών του δημοτικού σχολείου Φιλωτίου.

Δεν είχαν την παραμικρή ιδέα τότε για την μετέπειτα καθοριστική σημασία που θα εμπεριείχε η πράξη τους αυτή, μια πράξη, η οποία σημάδεψε την νεότερη ιστορία του χωριό τους και έμελε να ορίσει το σήμα κατατεθέν του Φιλωτίου.  

Φιλωτίτες και όχι μόνο γέμισαν ασφυκτικά την πλατεία του χωριού, όπου κάτω από το θρόισμα των φύλων του αιωνόβιου πλέον δέντρου, παρακολούθησαν με ενδιαφέρον την πολύ όμορφη εκδήλωση, που συντόνισε ο Φιλόλογος Αντώνης Τζιώτης και πήρε σάρκα και οστά με την συνεργασία και τη συνδρομή του Α.Μ.Σ Φιλωτίου.

Την εκδήλωση ευλόγησε ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Παροναξίας κύριος Καλλίνικος, συνοδευόμενος από τους Φιλωτίτες Πατέρες Γιώργιο Προμπονά και Ιωάννη Μανιό.

Ο συντονιστής της εκδήλωσης καθηγητής κύριος Τζιώτης, ήταν ο κεντρικός ομιλητής.

Επίσης τον λόγο έλαβαν:

·         Ενημερωτική Εισήγηση: Γιώργος Κοττάκης (Αντιπρόεδρος ΑΜΣ Φιλωτίου).

·         Ποίηση: Μαρία Γρατσία - Θεωνά και Ειρήνη Μαστοροπούλου.

·         Κείμενο του Δασκάλου Καμαρινού (1953) διάβασε η Μαρία Ψαρρά - Λιανοπούλου.

·         Λαϊκή ποίηση: Ψαρράς Στέφανος (Ψαροστέφανος), Στέφανος Γ. Μουστάκης (Κοντοστέφανος), Στελιανός Στ. Μουστάκης (Κόρακας), Μαρία Μουστάκη (Τσέλιγκα), Ηλίας Κρασσάς (Καραβασιολιός), Γεώργιος Ι. Μανιός (Μόρτης).

·         Αναφορές σε μνήμες: Γιάννης Γλυμακόπουλος.

·         Μουσική: Προμπονάς Γιάννης (Λίρα), Χουζούρης Κωστας (Λαούτο), Μουστάκης Αποστόλης (Βιολί), Κοττάκης Λιανός (Τσαμπούνα), Βασίλης Ψαρράς (Τουμπάκι), Φωτεινή Βασιλάκη (Τραγούδι). Παραδοσιακά όργανα έπαιξαν και μικρά παιδιά από το χωριό.

Οι μνήμες κάτω από τον πλάτανο πολλές, άλλες καλές και άλλες κακές, το σίγουρο είναι ότι θα είναι εκεί και θα συνεχίσει να βλέπει τις γενιές, που θα έρχονται και θα φεύγουν. Το μόνο, που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να σεβαστούμε το μεγαλείο του γίγαντα.

Δείτε φωτορεπορτάζ απ' την εκδήλωση εδώ 

Του Σπύρου Μάκαρη.