Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Ουδεμία διεθνής συνθήκη υπεράνω του Συντάγματος

Δεν πρόλαβε να πει ο μικρός Ηλίας ότι το Σύνταγμα επιφυλάσσει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και συναθροίζεσθαι στους Έλληνες πολίτες και μόνον, κι’ έπεσαν να τον φάνε όλοι οι εκστασιασμένοι με τα ανθρώπινα δικαιώματα των αλλοδαπών θολοκουλτουριάρηδες, οι οποίοι, ειρήσθω εν παρόδω, είναι κρατικοδίαιτοι ή συνταξιούχοι κρατικοδίαιτοι, εξ ου και έχουν άφθονο χρόνο να ..
εξαντλούν τη ευσπλαχνία τους στους καημένους τους αλλοδαπούς παραμελώντας επιδεικτικά εμένα που τους παρέχω τα προς το ζην. Το τί διάβασα δεν λέγεται. Τί διεθνείς συνθήκες αράδιασαν, τί αξίες της ανεξιθρησκείας, τί πανανθρώπινα δικαιώματα, τι .., τι …, τι …... Τόσα όμορφα πράγματα για...
τους αλλοεθνείς που έχουν εισβάλει στη χώρα μου και την έχουν κάνει ρημαδιό. Για τον έλληνα τίποτα κύριε; Για τα δικά του ανθρώπινα δικαιώματα; Για το δικαίωμά του να κυκλοφορεί ελεύθερα σε οποιοδήποτε σημείο της επικράτειας οποιαδήποτε ώρα της ημέρας χωρίς να κινδυνεύει το πορτοφόλι του, η χρυσή καδένα του, το βραχιόλι του, το ρολόι του, ή ίδια του η ζωή τελικά; Χωρίς να προσβάλλεται το δικό του δικαίωμα ανεξιθρησκείας, η ιστορία του, η παράδοσή του, η πολιτιστική κληρονομιά του; Πού πήγαν τα δικαιώματα των ηλικιωμένων που ληστεύονται και βιάζονται από αλλοεθνή καθάρματα; Το δικαίωμα της Μυρτούς στη ζωή γιατί καταπατήθηκε κύριοι;
Λοιπόν, για να τελειώνουμε μ’ αυτό το παραμυθάκι. Το άρθρον 28§1 του Συντάγματος ορίζει:
«Oι γενικά παραδεγμένoι κανόνες τoυ διεθνoύς δικαίoυ, καθώς και oι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τoυς με νόμo και τη θέση τoυς σε ισχύ σύμφωνα με τoυς όρoυς καθεμιάς, απoτελoύν αναπόσπαστo μέρoς τoυ εσωτερικoύ ελληνικoύ δικαίoυ και υπερισχύoυν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμoυ. H εφαρμoγή των κανόνων τoυ διεθνoύς δικαίoυ και των διεθνών συμβάσεων στoυς αλλoδαπoύς τελεί πάντoτε υπό τoν όρo της αμoιβαιότητας».
Τί σημαίνει τούτη ΄δω η διαταξούλα με απλά λογάκια; Όλες οι αρχές του διεθνούς δικαίου, αλλά και οι διεθνείς συμβάσεις που έχει κυρώσει με νόμο το Ελληνικό Κοινοβούλιο εφαρμόζονται στους έλληνες πολίτες και υπερτερούν αντίθετων διατάξεων νόμων. Όλα, λοιπόν, τα δικαιώματα που επιφυλάσσουν για τον άνθρωπο οι διεθνείς συμβάσεις εφαρμόζονται στους έλληνες πολίτες θέτοντας εκποδών κάθε αντίθετη διάταξη του ελληνικού δικαίου.
Τα δικαιώματα που παρέχουν στους έλληνες πολίτες οι κυρωμένες διεθνείς συμβάσεις εφαρμόζονται, βέβαια, και στους εν Ελλάδι εγκαταβιούντες αλλοδαπούς, αλλά υπό τον όρο της αμοιβαιότητος. Τί θα πει αυτό; Θέλουν οι εν Ελλάδι πακιστανοί, αφγανοί, σενεγαλέζοι, μαροκινοί και δεν συμμαζεύεται να ιδρύσουν ναούς λατρείας; Νομιμοποιούνται να το κάνουν, υπό τον όρο ότι στη δική τους χώρα επιτρέπεται στους έλληνες χριστιανούς να ιδρύουν τους δικούς τους ναούς λατρείας και να συναθροίζονται ανενόχλητοι σε πλατείες και δρόμους για να υμνήσουν τον Ύψιστο. Δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο π.χ. η Σαουδική Αραβία στον έλληνα χριστιανό; Τότε ουδείς Σαουδάραψ δικαιούται να ιδρύσει ιερό τέμενος και να υμνήσει τον Αλλάχ εν Ελλάδι. Απλά πράγματα.
Αν, τώρα, οι νταβατζήδες των πάσης φύσεως αλλοδαπών εισβολέων θέλουν να πουν ότι οι διεθνείς συμβάσεις υπερτερούν του ελληνικού Συντάγματος, δεν έχω τη δυνατότητα να τους πείσω πρί του αντιθέτου. Ου τους πείσω καν τους πείσω.
Και μια και γίνεται και πάλι λόγος για τα μουσουλμανικά τεμένη, με τα οποία θέλουν να σπείρουν τη χώρα, ας το κάνουν υπό τρεις προϋποθέσεις.
Πρώτον: εφαρμογή του όρου της αμοιβαιότητος, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα.
Δεύτερον: με τα δικά τους χρήματα.
Τρίτον: εφ’ όσον βρίσκονται στην Ελλάδα νομίμως.
Κι’ όποιος έχει αντίρρηση, ας μου δείξει μία εκκλησία ή ένα παρεκκλήσι σε ολόκληρη την Ελλάδα, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από τον Δημόσιο κορβανά. Ίσως να αποτελούν εξαίρεση μερικοί μεγάλοι μητροπολιτικοί ναοί, όπερ αγνοώ, αλλά ο κανόνας είναι ότι οι πιστοί και μόνον οι πιστοί έχτισαν με τον οβολό τους τις χιλιάδες εκκλησίες και τις δεκάδες χιλιάδες ξωκκλήσια της πατρίδας. Κάντε μια βόλτα και θα δείτε δεκάδες πανώ αναρτημένα σε ημιτελείς ναούς, τα οποία γράφουν «Ενισχύσατε με τον οβολόν σας τα έργα αποπεράτωσης του ιερού ναού».

Δεν υπάρχουν σχόλια: