Η παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων
στο νησί μας είναι μια μακραίωνη
διαδικασία ριζωμένη στις διατροφικές
μας συνήθειες, δεμένη με την επιβίωση
μας στις κρίσεις και την οικονομία των
αναγκών. Είναι μέρος του πολιτισμού μας
και βασικό στοιχείο της ανταλλακτικής
τοπικής οικονομίας.
Τα παραδοσιακά
Ναξιώτικα τυριά δεν έχουν
ανάγκη από πιστοποίηση. Είναι πιστοποιημένα
από την ιστορία και από μια διατροφική
“αγορά” πολλών αιώνων. Κατανοούμε την
αντίδραση της αρμόδιας υπηρεσίας (Κτηνιατρική
Νάξου), αφού μάλιστα προηγήθηκε μήνυση
σε καταστήματα, που διέθεταν στο καταναλωτικό
κοινό ναξιώτικα τυριά.
Όμως το ενδιαφέρον
της Πολιτείας, όσον αφορά την
υγεία των πολιτών, καλό θα ήταν να
μην εξαντλείται σε κυνήγι μαγισσών,
στη προκειμένη περίπτωση των...
κτηνοτρόφων
που παράγουν αυτά τα ιδιαίτερα προϊόντα
εδώ και αιώνες στη Νάξο. Άραγε, δεν κινδυνεύει
η υγεία μας από τις ατιμώρητες αλυσίδες
Supermarkets που μας επιβαρύνουν με τα μη επιτρεπόμενα
πρόσθετα στα τυποποιημένα προϊόντα που
διακινούν;
Αν και η
ίδια η ζωή έχει δείξει ότι η
κατανάλωση των συγκεκριμένων προϊόντων
είναι ασφαλής, δεν διαφωνούμε στο θέμα
της τήρησης υγειονομικών κανόνων στους
χώρους παρασκευής και στον έλεγχο των
ζώων. Εδώ πραγματικά η κτηνιατρική υπηρεσία
θα μπορούσε να έχει ένα βαρύνοντα ρόλο,
αν βέβαια, υπάρχει και αυτή στο επόμενο
διάστημα και δεν καταργηθεί με κάποια
υπουργική απόφαση. Είναι γνωστές οι αποτυχημένες
προσπάθειες της κτηνιατρικής Υπηρεσίας
να τρέξει ένα πρόγραμμα ελέγχου του Μελιταίου
με ανάθεση σε ιδιώτες. Μια υποστελεχωμένη
και εξαντλούμενη στη γραφειοκρατική
διεκπεραίωση υπηρεσία, δεν μπορεί να
επιτελέσει το έργο της, δηλαδή την προαγωγή
και την βελτίωση των τοπικών προϊόντων,
όσο καλές προθέσεις και να έχει. Αντίθετα,
καταλήγει στην απαγόρευσή τους και στα
αστυνομικά μέτρα, ενάντια σε όσους εμπλέκονται
στην παραγωγή και τη διακίνησή τους.
Πέρα από
την αδιαφορία των κεντρικών υπηρεσιών
της Ε.Ε. και του Ελληνικού κράτους, ένα
σοβαρό ζήτημα, παραμένει η ολιγωρία των
αρμόδιων παραγόντων του Νησιού, όσο
αφορά την διερεύνηση και την εξεύρεση
λύσης στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Οι
Δήμοι και η Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών,
όλα αυτά τα χρόνια, άφησαν στη τύχη τους
μικρούς παραγωγούς, αντί να τους οργανώσουν
και να τους επιμορφώσουν, με δεδομένη
την κοινοτική οδηγία. Ενθαρρυντικά παραδείγματα,
σχετικά με την προστασία αντίστοιχων
τοπικών προϊόντων μπορεί κανείς να συναντήσει
σε πολλές χώρες της Ε.Ε..
Ο Σύριζα έχει στις
προτεραιότητές του την στήριξη
της ντόπιας παραγωγής με επιστημονικό
δυναμικό, κτηνιάτρους και γεωπόνους
και δίκτυα ασφαλούς διάθεσης. Στα πλαίσια
της εκπόνησης του τοπικού προγράμματος
παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης
επεξεργάζεται άμεσες λύσεις για τους
κτηνοτρόφους και τη παραπέρα ενίσχυση
των πιστοποιημένων μονάδων του νησιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου