Κάθε λύση τους, γεννάει ένα καινούριο πρόβλημα.
Είναι αδύνατον να προφυλαχθούμε από τη βλακεία και την κουτοπονηριά τους, διότι οι βλάκες είναι ικανότατοι.
Όταν τα πράγματα λένε ότι πάνε καλά… Κάτι πάει στραβά, πολύ στραβά…
Όταν μας καθησυχάζουν όταν όλα πάνε στραβά, έχουν ήδη βρει σε ποιούς θα τα φορτώσουν (μην ψάχνετε, κοιτάξτε στον καθρέφτη σας).
Όταν τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα, τότε είναι βέβαιο πως θα γίνουν πολύ χειρότερα.
Κάθε φορά που τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλύτερα, κάπου έχουν κάνει λάθος και το διορθώνουν προς το...χειρότερο.
Συμπέρασμα:
Χαμογελάστε…
Ούτως η άλλως το αύριο θα είναι χειρότερο, σαν την κάθε μέρα που περνάει.
Αν αισθάνεσαι καλά με δαύτους, μην ανησυχείς… Θα σου περάσει στην επόμενη ζωή ή την μεθεπόμενη...
Είναι κάτι σαν τον νόμο του Μέρφυ.
Κι έτσι, η ζωή συνεχίζει να κυλάει για ένα διεφθαρμένο κράτος κι ένα σάπιο πολιτικό καθεστώς, σε μία χώρα όπου συνεχίζονται τα ψέματα στους ψηφοφόρους/πολίτες, συνεχίζονται τα ψέματα στους Ευρωπαίους «εταίρους» και τόσο οι πολιτικοί όσο και οι πολίτες συνεχίζουν τα ψέματα στους εαυτούς τους
Ψέματα παντού από όλους και για όλα. Τα ψέματα έγιναν τρόπος ζωής…
Έτσι, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που θα τελειώσει με καταστροφή, γιατί η Δικαιοσύνη -που έχει πολιτειακά τον ρόλο και την ευθύνη να μην επιτρέπει την είσοδο σε τέτοιους κύκλους- δεν στάθηκε αντάξια του ρόλους της και της εμπιστοσύνης μας.
Όμως, εσύ, Έλληνα ψηφοφόρε δεν θα πρέπει να ξεχνάς τον κανόνα που τους βολεύει:
Πίστευε, ψήφιζε και μη ερεύνα...
Συνέχιζε να γλύφεις εκεί που σε φτύνουν, ελπίζοντας πως θα είσαι ο τελευταίος που θα «γευτεί» την λαιμητόμο…
Και αφού λέμε ότι αντέχουμε, ας πούμε και μερικές αλήθειες:
Χώρα που είναι προκτεκτοράτο δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι ποτέ γιατί οι κυβερνήτες της χώρας δουλεύουν για αυτούς που ελέγχουν το προτεκτοράτο και όχι για τους πολίτες της χώρας τους.
Χώρα που δεν ελέγχει την κεντρική της τράπεζα, και την έχει παραχωρήσει σε ιδιώτες που δεν είναι καν Ελληνες είναι χώρα μπανανία...
Χώρα που έχει στο τιμόνι της ακόμα τους βιαστές της, αυτούς που την κατάντησαν περιφερόμενη πόρνη με το χέρι απλωμένο δεν είναι ευνομούμενη χώρα αλλά μαγαζάκι της μαφίας.
Σε ένα άλλο Σύμπαν ίσως να μπορέσουμε να φτιάξουμε μια άλλη Ελλάδα…
Δεν υπάρχει καμία ελπίδα με αυτούς που σήμερα επιμένουν να μας σώζουν...
Αν δεν το καταλάβουμε, γρήγορα, τότε οι τάφοι μας θα γίνουν τα αφοδευτήρια των απογόνων μας…
Εκτός και αν αποφασίσουν να μας σώσουν αυτοί που μας κατέστρεψαν...
Αλήθεια, μπορούμε να ελπίζουμε πως θα συμβεί αυτό;(η ερώτηση είναι καθαρά ρητορική)...
ΥΓ: Κι επειδή δεν με πιστεύεις, σου δίνω ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα (από τα χιλιάδες που μέχρι τώρα έχουν καταγραφεί):
Τροπολογίες βρέχει για μια ακόμη φορά στη Βουλή, καθώς συνολικά στο νομοσχέδιο για την Έρευνα και την Τεχνολογία που έχει κατατεθεί από τον υπουργό Παιδείας Ανδρέα Λοβέρδο , υπάρχουν συνολικά 58! Πρόκειται για ένα αριθμό ρεκόρ, και μάλιστα συγκεκριμένα 49 εξ αυτών είναι βουλευτικές και 9 υπουργικές. Και όλα αυτά την ώρα που την περασμένη εβδομάδα… η Διάσκεψη των Προέδρων του Κοινοβουλίου με ανακοίνωση της στηλίτευσε την πρακτική των εκπρόθεσμων τροπολογιών καλώντας βουλευτές, αλλά κυρίως τους υπουργούς της κυβέρνησης να σταματήσουν να νομοθετούν με τον τρόπο αυτό που προσβάλει το κύρος του Κοινοβουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου