Στο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, μια μεγάλη παρέα από φίλους, μια υπέροχη ομάδα από 13 κορίτσια κατάφεραν μέσα σε λίγους μήνες να κάνουν περισσότερα από ένα θαύματα… Δε το περίμεναν! Το παραδέχονται όλοι. Όμως η γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Πανναξιακού έχει πετύχει ως τώρα ένα θαύμα, που όταν το καλοκαίρι μαζεύονταν όλοι μαζί ξεκινώντας αυτή την προσπάθεια, λίγοι πίστευαν.
Έχουμε και λέμε: Η ομάδα του Πανναξιακού βρίσκεται ήδη στο final four του Κυπέλλου Ελλάδας (για δεύτερη σερί χρονιά) που θα διεξαχθεί στο Αγρίνιο. Είναι στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος πίσω από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό, τον οποίο και υποδέχεται στο νησί το Σάββατο (ΝΕΡΙΤ) και το πιο σημαντικό ίσως απ’ όλα: Είναι στους 8 της Ευρώπης, όντας το μοναδικό τμήμα (μαζί με την αντρική ομάδα βόλεϊ Εθνικού Αλεξανδρούπολης) που συνεχίζει στην Ευρώπη.
Αύριο (4/3) ο Πανναξιακός θα αντιμετωπίσει τη πανίσχυρη Ουραλότσκα από τη Ρωσία στους 8 της Ευρώπης, στη πρώτη μεταξύ τους μάχη! Και μόνη η παρουσία αυτής της ομάδας, που φτιάχτηκε από το… μηδέν, αλλά έχοντας ως εφόδια αγάπη, μεράκι, πάθος για το νησί και τον αθλητισμό από τους ανθρώπους του, σε αυτό το επίπεδο αποτελεί θαύμα…
Το SPORTIT ταξίδεψε μέχρι τη Νάξο είδε τις προσπάθειες που γίνονται εκεί και μίλησε με τα στελέχη της ομάδας. Αξίζει να διαβάσετε τα λόγια τους. Αναφέρονται στην προσπάθειά τους, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, την αγάπη τους για τον τόπο τους, για τον αθλητισμό. Σε μία εποχή που ο ελληνικός αθλητισμός έχει βαλτώσει στη βία, τα συμφέροντα και τα τεράστια προβλήματα, έρχεται η γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Πανναξιακού να φωνάξει πως η λατρεία για έναν τόπο (Νάξο) και το πάθος για τον αθλητισμό μπορούν να νικήσουν τα πάντα…
Γιώργος Γιαννάκης (πρόεδρος Πανναξιακού)
«Ήμουν αντιπρόεδρος στον Πανναξιακό και εδώ και ένα χρόνο πρόεδρος της ομάδας. Όταν ξεκινούσαμε αυτή την προσπάθεια ούτε που πιστεύαμε αυτή την πορεία, ειδικά στην Ευρώπη και στους 8, κυρίως λόγο κόστους. Στην Ευρώπη τα έξοδα είναι τεράστια. Μέχρι και τις μετακινήσεις των διαιτητών οι ομάδες τις καλύπτουν. Βάζουμε μέσα και τις μετακινήσεις τις ομάδας τα έξοδα είναι τεράστια. Τα έσοδά μας έρχονται από τους χορηγούς, βοηθάει όσο μπορεί και ο Δήμος Νάξου, έχουμε και τον κόσμο να μας στηρίζει με τα διαρκείας, τα απλά εισιτήρια. Γενικά βοηθάει ο κόσμος όσο αντέχει. Τώρα όμως καταλαβαίνουμε γιατί άλλες ελληνικές ομάδες δεν δήλωσαν συμμετοχή στην Ευρώπη, όπως ο Παναθηναϊκός… Τα έξοδα είναι τεράστια. Εμείς ευτυχώς αντέχουμε και μαζί με την αντρική ομάδα βόλεϊ του Εθνικού Αλεξανδρούπολης είμαστε τα μοναδικά τμήματα στο βόλεϊ που συνεχίζουμε στην Ευρώπη.
Η φετινή χρονιά η αλήθεια είναι πως μας… ταρακούνησε. Κάνουμε την υπέρβαση. Μας έδειξε πως μπορούμε να φτάσουμε ψηλά, να διεκδικήσουμε τίτλους. Δεν μας λυγίζουν τα προβλήματα. Ανταποκρίνονται οι παίκτριες, προχωράμε και κάνουμε περήφανο τον κόσμο.
Το μυστικό μας είναι πως αυτή η ομάδα είναι οικογένεια. Μπορεί να ακούγεται κοινότυπο, αλλά αυτό είναι το μυστικό μας. Είμαστε οικογένεια σαν συμβούλιο, οι παίκτριες μεταξύ τους μία μεγάλη παρέα. Αυτές οι σχέσεις μεταξύ μας μας κρατούν και προχωράμε. Είχαμε προβλήματα τραυματισμών μέσα στη χρονιά, είχαμε την αλλαγή προπονητή.»
Για Κόβασιτς: «Σεβαστήκαμε το οικογενειακό πρόβλημα που αντιμετώπιζε. Υπήρχαν βέβαια και κάποιες διαφορές μεταξύ μας εκείνο το διάστημα που ήρθε η οικογενειακή του περιπέτεια. Το ένα έφερε το άλλο και ήρθε θα έλεγα ένα… ξαφνικό διαζύγιο. Δεν το περιμέναμε. Ήταν τόσο ξαφνικό που αναγκαστήκαμε στο πιο κρίσιμο ευρωπαϊκό μας παιχνίδι, κόντρα στη Λε Κανέ στη Γαλλία να παίξουμε με τη Σία προπονήτρια! Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε μία διαφορετική στάση από τον κ. Κόβασιτς εκείνο το διάστημα, όμως όλα τα κορίτσια πέτυχαν μία τεράστια πρόκριση. Ανταποκρίθηκαν άψογα.»
Για το νέο προπονητή, Ατάνας Πετρόφ: «Σχεδόν ένα μήνα είναι κοντά μας. Είχαμε πολύ καλές συστάσεις, τόσο όσον αφορά τα προπονητικά του καθήκοντα, όσο και για τον χαρακτήρα του. Βασική επιλογή για εμάς είναι να έρχονται στην ομάδα μας καλοί χαρακτήρες. Έτσι όταν κοιτούσαμε για προπονητή, τσεκάραμε και τον χαρακτήρα του. Η ομάδα συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο: κοιτάμε μπροστά, προχωράμε μπροστά».
Για τα προβλήματα στο γυναικείο βόλεϊ: «Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν προβλήματα στην Ομοσπονδία, αλλά πρέπει να υπάρχει κάποια στήριξη προς τις ομάδες, για να συνεχίσουν να υπάρχουν! Δεν ζητάμε παράλογα πράγματα. Στήριξη των βασικών πραγμάτων. Εμείς ως Πανναξιακός, η Σαντορίνη, το Ρέθυμνο είμαστε ομάδες που εβδομάδα – με εβδομάδα έχουμε ταξίδια ανά την Ελλάδα. Για να καταλάβεις μία εβδομάδα τα κορίτσια έφυγαν από το νησί και έκαναν να γυρίσουν μία εβδομάδα! Είχαν Ευρωπαϊκό παιχνίδι στο Μινσκ και μετά στο Ρέθυμνο!»
Γιώργος Βερώνης (αντιπρόεδρος)
«Είμαστε ένα παρεάκι. Αυτή η ομάδα αγαπάει τη Νάξο και η Νάξος αγαπάει αυτή την ομάδα. Είμαστε εννέα άτομα αυτή τη στιγμή στη διοίκηση. Όλοι μας έχουμε τις προσωπικές μας δουλειές, τις οικογένειές μας όμως τρέχουμε και για την ομάδα με αγάπη και μεράκι. Είναι επιτυχία θεωρώ το γεγονός ότι μπορεί να… πλακωνόμαστε μεταξύ μας και την επόμενη ημέρα να πίνουμε ξανά καφέ μαζί. Είχαμε ένα θέμα με τον προηγούμενο προπονητή, είχαμε μία αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, όμως τώρα με τον κ. Ατάνας προχωράμε ξανά ενωμένοι και δυνατοί. Φαίνεται και στο γήπεδο. Με τον κ. Ατάνας συμφωνήσαμε για 6 μήνες συν δύο χρόνια στην πορεία. Είναι πολύ συνεργάσιμος και με εμάς και με τα κορίτσια. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το βόλεϊ. Τίποτα άλλο..! Μόνο το βόλεϊ και την ομάδα κοιτάει…»
«Τα πάντα μένουν μέσα στην ομάδα. Έχουμε καλά στεγανά. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Ήδη η ομάδα πάει εξαιρετικά σε Ελλάδα και Ευρώπη και ήδη έχουμε κάνει μία πρώτη κουβέντα για τη νέα χρονιά, για το πως θα δυναμώσουμε κι άλλο. Δεν υπάρχουν για εμάς αξιώματα και τίτλοι. Όλα αυτά είναι τυπικά. Για να καταλάβει και ο κόσμος μπορεί κάποιος από εμάς να… σφουγγαρίσει ακόμα το γήπεδο. Ένα βράδυ αλλάζαμε φώτα στο κλειστό στις 12.30 το βράδυ! Ο μεγαλύτερος προβληματισμός μας είναι πως θα αναπτύξουμε το βόλεϊ. Ήδη νομίζω πως έχουμε καταφέρει κάτι σημαντικό: Μόνο φέτος και την αξιόλογη πορεία της ομάδας μας έχουν έρθει στα τμήματα υποδομής άλλα 67 νέα παιδάκια. Τα φέρνουμε κοντά στον αθλητισμό και όλο αυτό μας δίνει δύναμη και κουράγιο να αντέχουμε και να προχωράμε».
Πόσα χρήματα χρειάζονται και ποιες είναι οι πηγές εσόδων;
«Μέχρι τώρα έχουμε κινηθεί σε προσωπικό επίπεδο ο καθένας μας να βρεθούν χρήματα . Συνολικά (ταξίδια, μισθοί, τα πάντα) χρειαζόμαστε περίπου 400.000 ευρώ για να καλυφθούν οι ανάγκες μας! Προσωπικά η αγάπη μου για το σύλλογο και το νησί είναι ένας βασικός λόγος για να ψάχνω χρήματα, να δίνω και να συνεχίσω να προσφέρω οικονομικά οσο μπορώ».
Σταμάτης Καπίρης (αντιπρόεδρος)
«Όλοι μας έλεγαν πως θα παίρναμε κάποια χρήματα από την ευρωπαϊκή Ομοσπονδία οσο προχωρούσαμε στη διοργάνωση. Τίποτα όμως… »
Οι στόχοι και το γήπεδο
«Στόχος μας είναι να φτιάξουμε ένα μεγαλύτερο γήπεδο. Ένα καλύτερο γήπεδο στην ορεινή Νάξο. Το χρειάζεται το νησί, γιατί πολλά παιδιά αναγκάζονται να κάνουν ταξίδι από την ορεινή Νάξο στο κέντρο για να προπονηθούν. Ήδη έχουμε κάνει κάποιες συζητήσεις με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγίου. Οι πρώτες αντιδράσεις είναι θετικές και θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον αντιπεριφεριάρχη αθλητισμού κ. Γιάννη Μαργαρίτη για τη στήριξη. Είναι και Ναξιώτης ο άνθρωπος και μας βοηθάει όσο μπορεί. Υπάρχει επίσης βοήθεια από τον Δήμο γι’ αυτό το θέμα, αλλά και από τη ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ (πολιτιστικός φορέας Δήμος Νάξου) έχουμε βρει ανταπόκριση για το γήπεδο, ώστε να γίνει το γήπεδο».
Δημήτρης Βιτζηλαίος (τιμ μάνατζερ)
«Λόγω της προηγούμενης εμπειρίας που είχα με τον αθλητισμό, όταν πιτσιρικάς ήμουν μάνατζερ στην ποδοσφαιρική ομάδα του Γκυζιακού και μετέπειτα υπεύθυνος ασφαλείας στην ΠΑΕ ΑΕΚ και λόγω της καταγωγής μου από τη Νάξο, ουσιαστικά όλοι γνώριζαν ότι είχα σχέση με τον αθλητισμό και επαγγελματική σχέση μαζί του. Μου έγινε πρόταση από το συμβούλιο να βοηθήσω κι εγώ όπως μπορώ ως ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα στην ομάδα και τη διοίκηση. Προσπάθησα να φέρω κάποιες εμπειρίες μου στη Νάξο, απ’ όσα έζησα στη ΑΕΚ επί διοίκησης Νκολαϊδη. Έχω βρει 13 υπέροχα κορίτσια. Εξαιρετικοί χαρακτήρες όλες τους, με όρεξη για δουλειά, οι οποίες ουσιαστικά έχουν υπερβάλει εαυτόν. Καθημερινά κάνουν διπλές προπονήσεις. Η ζωή τους στο νησί είναι το βόλεϊ. Από εκεί και πέρα και το συμβούλιο είναι νεανικό. Δεν ειναι δύσκολο το έργο μου, γιατί όλοι έχουν θέληση, όλοι είναι μια γροθιά, είναι φιλόδοξοι και υπάρχει ένας κοινός στόχος: να πετύχει η ομάδα ό,τι περισσότερο μπορεί. Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι οι μετακινήσεις. Είναι πολύωρα τα ταξίδια μας και κουραστικά. Τα καταφέρνουμε όμως. Και στόχος μας είναι να συνεχίσουμε και τις άλλες χρονιές ακόμα πιο ψηλά. Είμαι ευτυχισμένος που βρίσκομαι στον αθλητισμό και σε αυτή την ομάδα. Είναι πολύ σημαντικό να πηγαίνεις στη δουλειά σου με όρεξη. Ολη μου η ζωή μου είναι συνυφασμένη με ένα γήπεδο και βλέπουμε τα αποτελέσματα είναι καλά. Μας δίνει το κουράγιο να συνεχίζουμε».
Σία Τοτσίδου (αρχηγός Πανναξιακού)
Για τα όσα θετικά έχει βρει στη Νάξο και τον Πανναξιακό;
“Υπάρχει μεγάλη στήριξη απ’ όλους. Υπάρχει επαγγελματισμός. Όλοι μας αντιμετωπίζουν πολύ θετικά, είναι δίπλα μας σε ό,τι κι αν θελήσουμε. Υπάρχει ένα οικογενειακό κλίμα και μας βοηθάει. Όπως επίσης το γεγονός ότι έχουμε ένα δικό μας γήπεδο και κάνουν κανονικά προπονήσεις και πολλές ώρες”.
Ποια είναι όμως και τα αρνητικά που έχουν να αντιμετωπίσουν σε μία νησιώτικη ομάδα;
“Το αρνητικό είναι ότι είμαστε μία επαρχιακή ομάδα, που αναγκάζεται να κάνει πάρα πολλά τα ταξίδια και να υπάρχει μεγάλη κούραση. Οι ομάδες της Αθήνας έχουν το προνόμιο να κάνουν λιγότερα ταξίδια και να ξεκουράζονται περισσότερο. Εμείς έχουμε Ευρώπη, πρωτάθλημα, Κύπελλο και ενδιάμεσα πάρα πολλά και πολύωρα ταξίδια”.
Πώς περνάει η καθημερινότητα στη Νάξο;
“Ήρεμα. Πολύ ήρεμα. Όταν θες να λειτουργείς επαγγελματικά και να σκέφτεσαι μόνο την αθλητική ζωή σου είναι εξαιρετικά εδω. Οι αποστάσεις είναι μικρές, όποτε θα βγούμε για έναν καφέ βλέπουμε την αγάπη και τη στήριξη του κόσμου. Είναι όμορφα. Προσωπικά μου αρέσει πολύ”.
Πώς ονειρεύεται το μέλλον της;
“Μου αρέσει το βόλεϊ. Το αγαπάω! Θέλω να είμαι σε ομάδα με φιλοδοξίες, με στόχους, με οργάνωση. Έχω συμβόλαιο ένα χρόνο με τον Πανναξιακό, τελειώνει το καλοκαίρι, θα δούμε σε λίγους μήνες τι θα γίνει και αν θα συνεχίσω εδώ και τη νέα σεζόν…”.
Οι συνεργάτες:
Άγγελος Ισαϊας (γενικός γραμματές), Στέφανος Ανεβλαβής, Σοφία Βασιλάκη (περσινή πρόεδρος και η μεγάλη… αδερφή των κοριτσιών), Νίκος Βαφείας, Γιώργος Μιχαήλ, Μπάμπης Ιωσηφίδης, Γιάννης Ρούσσος (έφορος Ακαδημίων)
Οι χορηγοί:
Βlue Star, Βερώνης, Αrgo, Αegean (στα αεροπορικά), absolut και πολλά τοπικά μαγαζιά απο τη Νάξο βοηθούν οικονομικά και υλικά όσο και όπως μπορούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου