Καὶ τὸ …ἐννοοῦν!!!
Καὶ θὰ τὸ κάνουν…!!!
Ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν ὁ ἄνθρωπος, σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς ὑφηλίου, δοῦλος ἦταν.
Καὶ μάλιστα δοῦλος δίχως ἐπίγνωσιν αὐτῆς τῆς δουλείας…
Τὰ τελευταία χρόνια, ἀπὸ τότε δῆλα δὴ ποὺ ὁ …«πολιτισμός τους» ἄρχισε νὰ ἐξαπλώνεται κι ἐμεῖς, σὰν τμῆμα τοῦ …«πεπολιτισμένου τους κόσμου», νὰ ζοῦμε μὲ τὰ …«δανεικά τους», ἄλλαξαν πολλά.
Σιγὰ σιγά, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, οἱ λαοὶ ἄρχισαν νὰ «ἁπλώνονται» καὶ νὰ γνωρίζουν πολλὰ περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ οἱ πρόγονοί τους ἀντιλαμβάνοντο καὶ κατεῖχαν. Ὄχι δῆλα δὴ πὼς ἄλλαξαν τὰ δεδομένα τῆς δουλείας τῶν λαῶν…
Ἀλλὰ νά… Κάποιοι κρατοῦσαν …κάπως τὰ προσχήματα.
Δουλεία ἦταν κι αὐτή, ἀλλὰ κάπως πιὸ …«φιλελεύθερη», στὸ …φαίνεσθαι ὅμως καὶ στὸ ἀντιλαμβάνεσθαιι!!!.
Στὴν οὐσία οὐδέποτε...
Σιγὰ σιγὰ ὅμως, τὰ τελευταῖα χρόνια, ὅλοι οἱ λαοί, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, ἔπαυσαν νὰ ἔχουν τὴν αὐτάρκειά τους καὶ ἔπιασαν νὰ ἐξαρτῶνται ὁλοένα καὶ περισσότερο ἀπὸ αὐτὸν τὸν …«πολιτισμό».
«Πανεπιστήμια» παντοῦ, «εὐκαιρίες» ἐπαγγελματικὲς σὲ ὅλες τὶς ἐκδοχὲς τοῦ «πεπολιτισμένου μας κόσμου» κι ὁ καπιταλισμὸς στὰ ὕψη. Μάθαμε καὶ τὶς κοκακόλες καὶ τοὺς νεσκαφέδες καὶ τὰ ἀρκουδίσιον…
Λὲς καὶ εἴχαμε καὶ στὰ χωριά μας ἀπὸ αὐτά… Ἤ λὲς καὶ οἱ παπποῦδες μας ὑπέφεραν ποὺ δὲν τὰ εἶχαν…
Θὰ μπορούσαμε, τώρα, ἐκ τῶν ὑστέρων, νὰ ἰσχυρισθοῦμε πὼς τὰ …«ἀγαθὰ τοῦ καπιταλισμοῦ» ἐνεφανίσθησαν μὲ τὴν ἔναρξιν τοῦ «ψυχροῦ πολέμου». Ἑνὸς πολέμου ποὺ ἄν καὶ στήθηκε πάλι ἀπὸ αὐτούς, ποὺ σήμερα «ἀνακατεύουν τὴν …τράπουλα» (ὅπως πάντα τὴν ἀνακάτευαν), ἐν τούτοις χρησιμοποιήθηκε γιὰ σχεδὸν ἑπτὰ δεκαετίες, πρὸ κειμένου νὰ ἐξακολουθήσουν τὰ ἐξοπλιστικὰ προγράμματα καὶ οἱ λαοὶ νὰ παραμένουν δέσμιοι καὶ χειραγωγήσιμοι, ἀνᾷ πάσᾳ στιγμῇ καὶ σὲ ὅλες τὶς ἐκδοχὲς καὶ τὶς εὐκαιρίες.
Κι ἔτσι, εἶτε τὸ θέλουμε εἶτε ὄχι, ἐμεῖς καταπιανόμασταν μὲ τὸ πόσα ζευγάρια …παπούτσια θὰ ἔχη ἡ ντουλάπα μας, τὴν στιγμὴ ποὺ στὴν πατρίδα μας τὰ χωράφια μας μετετρέποντο σὲ φωτοβολταϊκὰ πάρκα καὶ ποὺ στὸν μισὸ πλανήτη οἱ γενοκτονίες κορυφόνοντο.
Καὶ οὔτε ποὺ καταλάβαμε τὸ πῶς τὸ τόσο μεγάλο κακὸ ἔφθασε ΚΑΙ στὴν πόρτα μας, γιὰ ἀκόμη μία φορά…
Ἀλλάξαμε συνήθειες καὶ αὐξήσαμε τὶς ἐξαρτήσεις μας.
Μεγάλωσαν οἱ πλασματικές μας ἀνάγκες καὶ ξεχάστηκαν οἱ πραγματικές μας ἀνάγκες…
Φθάσαμε πλέον, ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια, στὸ σημεῖον νὰ θεωροῦμε ἐπίτευγμα τὸ σφραγισμένο μας κουτί, ποὺ ἀποκαλοῦμε διαμέρισμα, περιφρονώντας, κατὰ κάποιον τρόπο, τὴν …«καθυστερημένη» γιαγιὰ καὶ τὸν …«ἀναχρονιστικό» παπποῦ ποὺ παρέμεναν, αὐτάρκεις ἀκόμη, στὴν βουνοκορφούλα τους. Ἄλλως τὲ μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ νέα πρότυπα οἱ πόλεις ἦσαν τὰ μοναδικὰ σημεῖα ποὺ θὰ μποροῦσαν τὰ ὄνειρά μας νὰ πραγματοποιηθοῦν καὶ τὰ παιδιά μας νὰ ἀποκτήσουν προοπτικὲς γιὰ ἕνα καλλίτερο μέλλον…
Ἀκόμη καὶ τὰ καΐκια μας μετατρέψαμε πανεύκολα σὲ καυσόξυλα, πρὸ κειμένου νὰ τρέχουν οἱ ἐπιδοτήσεις.
Κι ὅλα αὐτὰ στὸν βωμὸ τοῦ …«πολιτισμοῦ»!!!
Ἀλλάζοντας ὅμως ἐμεῖς πλέον, ὡς λαοί, τὰ πρότυπά μας καὶ τὶς ἀνάγκες μας, καταλήξαμε νὰ ἐξαρτώμεθα συνειδητῶς κι ἀσυνειδήτως ἀπὸ τὶς ὀρέξεις αὐτῶν ποὺ κινοῦσαν καὶ κινοῦν τὰ νήματα (κι ἐπισήμως πλέον).
Ἔχουν διάθεσιν νά μᾶς ταΐσουν; Θὰ φᾶμε.
Δέν ἔχουν; Δὲν θὰ φᾶμε……
Τί σημαίνει αὐτό;
Σημαίνει πὼς ἐφ΄ ὅσον ΔΕΝ παράγουμε τὴν γροφή μας ὅποτε κι ὅταν τὸ θελήσουν θὰ μᾶς κάνουν …«γυμνάσια» κάθε εἴδους!!!
Κι αὐτὴν τὴν φορὰ τὰ πράγματα εἶναι σοβαρά… Πολὺ σοβαρά.
Ὄχι διότι δὲν ἦσαν πάντα ἔτσι…
…ἀλλὰ διότι ἀρχίσαμε, λίγο λίγο, νὰ ἀντιλαμβανόμεθα τὸ πῶς εἶναι ὅταν ΔΕΝ εἶσαι δοῦλος.
Μὰ …παρατράβηξε τὸ ἀστεῖο.
Δὲν ἐξυπηρετεῖ τὸ νὰ αἰσθάνονται, ὅλο καὶ περισσότεροι, γύρω τους, ἐλεύθεροι.
Οὔτε εἶναι ὥρα, κατὰ τοὺς κρατοῦντες, νὰ διακινδυνεύσουν κάτι ἀπὸ τὰ κεκτημένα τους.
Καὶ οὔτε θὰ διαπραγματευθοῦν…
Θὰ ἐφαρμόσουν ὅλες ἐκεῖνες τὶς σκληρές, κατ’ ἐμᾶς, ἀποφάσεις, πρὸ κειμένου νὰ μᾶς ἐπαναφέρουν τὸ ταχύτερον δυνατὸν στὴν πιὸ ὑπάκουη περίοδο τῆς ζωῆς μας. Καὶ ἤ θὰ συνετισθοῦμε ἤ θὰ μᾶς τελειώσουν… Εὔκολα…
Πατώντας μερικὰ …κομβία!
Κι ὅλα δείχνουν νὰ τελείωνουν γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα…
Ὅλα φαίνονται πὼς ἔχουν μπεῖ σὲ μία καταστροφικὴ πορεία, ἀπὸ τὴν ὁποία ὁ μόνος ζημιωμένος θὰ εἶναι ὁ ἄνθρωπος.
Ὅλα δείχνουν πὼς μᾶς τὰ …μάζεψαν καὶ πάλι τὰ «λουριά», γιὰ νὰ μὴν κακομαθαίνουμε…!!!
Μά εἶναι ἔτσι;
Ὄχι δὲν εἶναι ἔτσι.
Καὶ δὲν εἶναι ἔτσι διότι, γιὰ ἀκόμη μία φορά, ἡ παρὰ φύσιν ἐπέμβασις στὴν πορεία τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ πλανήτου περίσσεψε…
Κι ὅταν συμβαίνῃ αὐτὸ ἡ Ὕβρις ξεχειλίζει…
Κι ὅταν ἡ Ὕβρις ξεχειλίζῃ, γνωρίζουμε τὶ ἐπακολουθεῖ…
Ὁ ἄνθρωπος διαβιεῖ ἐπάνω στὸν πλανήτη ἐδῶ καὶ ἀμέτρητα χρόνια καὶ ἡ ζωή του κύκλους κάνει, μαζὺ μὲ τὰ καθεστώτα, ὅλων τῶν εἰδῶν. Οὔτε ἔπαψε νὰ ὑπάρχῃ οὔτε καὶ θὰ πάψη.
Ὁ κύκλος ποὺ ξεκίνησε θὰ κλείση.
Μὰ θὰ κλείση ὅπως ὁρίζουν οἱ φυσικοὶ νόμοι κι ὄχι ὅπως ἀπεφάσισαν οἱ καταπατητές τους.
Κι αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ οὔτως ἤ ἄλλως θὰ συμβῇ.
Καὶ δὲν τὸ λέω ἐγὼ ἀλλὰ τὰ ἀμέτρητα, ἀπὸ τὴν ἱστορία, παραδείγματα.
Θὰ κλείση διότι ὅλα αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν γύρω μας ΔΕΝ εἶναι αὐτὰ ποὺ φαίνονται.
Κάποιοι προσπαθοῦν νὰ μᾶς τρομοκρατήσουν, γιὰ νὰ κρατήσουν, ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερο καιρό, στὰ χέρια τους τὴν ἐξουσία.
Κι αὐτὴν τὴν φορά, ποὺ ἡ πληροφορία κινεῖται μὲ ταχύτητες ἀστραπῆς, τὰ δεδομένα μας φαίνονται νὰ εἶναι χειρότερα ἀπὸ κάθε ἄλλην φορὰ στὸ παρελθόν. Μὰ αὐτὸ θέλουν νὰ βλέπουμε…
Τὸ τὶ πραγματικὰ συμβαίνει εἶναι ἄγνωστο στοὺς περισσοτέρους ἀπὸ ἐμᾶς καὶ μᾶλλον θὰ μᾶς …ξαφνιάση ὅταν ὁλοκληρωθῇ.
Ἄλλως τὲ ἡ λύσσα τους, ὅταν κάποιος ἀντιδρᾷ, εἶναι ὑποδειγματικὰ σκληρή, ἀποδεικνύοντας πὼς ναί, φοβοῦνται ἀκόμη καὶ τὴν …σκιά μας!!! Τὴν τρέμουν…
Μὰ αὐτὸ ποὺ περισσότερο ἀπ΄ ὅλα τρέμουν εἶναι ἡ Ἕνωσις.
Κι αὐτὴ ἡ Ἕνωσις ἔχει πολεμηθεῖ μὲ τοὺς πιὸ βρώμικους τρόπους.
Μὰ συμβαίνει. Ὄχι ἐκεῖ ποὺ τὴν ψάχνουν ἀλλὰ ἐκεῖ ποὺ ΔΕΝ μποροῦν νὰ τὴν βροῦν.
Ἔχω ξαναγράψει πολλὲς φορές:
Ἕλληνες μὴν φοβᾶστε τίποτα…
Καὶ τὸ ἐννοῶ.
Ὅσο κυλοῦν οἱ ἡμέρες, ὅσο τὰ «δεσμά τους» σφίγγουν ἐπάνω μας, ὅσο δυσκολεύουν οἱ καταστάσεις, τόσο πιὸ πολὺ βεβαιώνομαι…
Πλησιάζουμε στὸ τέλος τοῦ κύκλου…
Μὰ κάθε τέλος εἶναι καὶ μία ἀρχή…
Μία ἀρχή, ποὺ εἰδικῶς γιὰ αὐτὴν τὴν φορά, ἐμεῖς θὰ θέσουμε τὰ θεμέλια καὶ τὶς βάσεις της ὅπως μᾶς πρέπει…
Ὄχι ὅπως μᾶς ἔπεισαν πὼς πρέπει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου