Μετά από έξι χρόνια, αυτό που θέλαμε ήταν ένα Μνημόνιο από ένα κόμμα που θα καταργούσε τα Μνημόνια και αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό;
Μετά από έξι χρόνια, αυτό ήταν που θέλαμε να πετύχουμε;
Μετά από έξι χρόνια, αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσαμε να κάνουμε;
Αν είναι έτσι, τότε είμαστε για τα μπάζα.
Δεν δικαιούμαστε να ομιλούμε για τίποτα.
Πρέπει να βγάλουμε τον σκασμό.
Είναι εύκολο να κοροϊδεύουμε τους βουλευτές αλλά ξεχνάμε πως αυτοί έχουν εκλεγεί από τους πολίτες, όχι από εξωγήινους.
Και δεν έχουν εκλεγεί μια φορά. Έχουν εκλεγεί πολλές.
Οπότε, μπορεί εμείς να πιστεύουμε ότι είμαστε ο αφρός της χώρας αλλά ας μην αποκλείουμε πια το...
ενδεχόμενο αυτοί οι βουλευτές να είναι καλύτεροι από εμάς.
Διάολε, είχαμε όλο τον χρόνο -και πολλές εκλογικές αναμετρήσεις-, για να στείλουμε στην Βουλή τους καλύτερους ανάμεσά μας. Αφού δεν το κάναμε, γιατί κρίνουμε τους άλλους;
Αντί να συνεχίζονται οι καταγγελίες προς όλες τις κατευθύνσεις, εγώ θα πρότεινα αυτοκριτική.
Είναι προφανές πως οι καταγγελίες δεν οδηγούν πουθενά, πέρα από την στιγμιαία εκτόνωση και την ψευδαίσθηση πως εμείς είμαστε κάτι άλλο πιο μεγάλο.
Θα πρότεινα ενδελεχή ανάλυση των γεγονότων από το 2010 μέχρι σήμερα, για να δούμε τι κάναμε λάθος.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα έπρεπε να κάνουμε λιγότερες διαδηλώσεις και να σκεφτόμαστε περισσότερο.
Θα έπρεπε να φτιάχνουμε πρόγραμμα και να κάνουμε προτάσεις και να μην είμαστε μόνο «αντί».
Το «αντί» είναι στείρο.
Δεν με νοιάζει αν είσαι αντιφασίστας, θέλω να μου πεις ότι είσαι δημοκράτης.
Και θα γράψω για χιλιοστή φορά πως πρέπει να κάνουμε κεντρικό αίτημα την απονομή Δικαιοσύνης.
Αν δεν αποδοθεί Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας, η χώρα δεν πρόκειται να κάνει βήμα.
Τόση κουβέντα για την δραχμή και το ευρώ, καμία κουβέντα για την Δικαιοσύνη.
Σύντροφοι, αυτοκριτική.
Βέβαια, μπορείτε να συνεχίστε στον ίδιο δρόμο.
Αλλά, σε αυτή την περίπτωση, σταματήστε τουλάχιστον την γκρίνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου