Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Φονιάδες των λαών

Έχει πολλή πλάκα η κατάσταση των πραγμάτων στην σημερινή Ελλάδα, ιδίως όταν έχεις την πολυτέλεια να την παρακολουθείς από αρκετά μακριά.
Περισσότερο γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι θα μπορούσες κι εσύ ο ίδιος να έκανες –έστω και με βαριά καρδιά– ξανά μια από τα ίδια.
Να ήσουν πχ στο Σύνταγμα και να φώναζες «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι».
Να έπαιρνες τα 60 δευτερόλεπτα δημοσιότητας που δικαιούσαι στην τηλεόραση, και να έλεγες πως «ο πρόεδρος Ομπάμα είναι ανεπιθύμητος στην Ελλάδα».
Να γέμιζες με συνθήματα το Twitter και το Facebook.
Κάποιοι ίσως και να μπορούσαν να μηδενίσουν το κοντέρ, γράφοντας πχ την Πέμπτη που το αεροπλάνο του Αμερικανού προέδρου θα απογειώνεται από το ΕΛΒΕΝ, πως ο αγώνας του προηγούμενου 48ωρου δικαιώθηκε. Τον διώξαμε τον κερατά!


Το πρόβλημα, βέβαια, του τόπου ήταν –και εξακολουθεί να είναι– όχι οι «ανεπιθύμητοι» αλλά οι επιθυμητοί «ηγέτες». Τσίπρας, Μητσοτάκης, Σαμαράς, Βενιζέλος, ΓΑΠ, Καραμανλής, Λεβέντης, Θεοδωράκης, Μιχαλολιάκος, καναλάρχες και ολιγάρχες, δημοσιογράφοι με το «δ» κεφαλαίο ή μικρό, δήμαρχοι τύπου Πατούλη, Κομίνη, Ψινάκη και Μπέου, καλλιτέχνες και λογοτέχνες του δίφραγκου και της κολιγιάς, και πόσοι άλλοι ακατανόμαστοι.
Όλοι τους επιθυμητοί από μεγάλο τμήμα του πληθυσμού και όχι τόσο πολύ ανεπιθύμητοι από τους υπόλοιπους.
Το να καλέσουμε –και να οργανώσουμε– τον λαό στο να μην πληρώνει συγκεκριμένους φόρους εμπεριέχει τον κίνδυνο της εισαγγελικής δίωξης.
Το να οργανώσουμε μια απεργία διαρκείας ενάντια στην πολιτική των μνημονίων «δεν είναι του παρόντος», άσε που και να το πούμε «ποιος θα μας ακούσει και ποιος θα μας ακολουθήσει».
Το να καταγγείλουμε ανοιχτά και να μποϋκοτάρουμε τις δραστηριότητες συγκεκριμένων Νενέκων είναι «απάνθρωπο» και δεν ταιριάζει «με το ήθος της αριστεράς».
Το να προσπαθήσουμε ως κοινωνία να αυτοοργανωθούμε όσο καλύτερα γίνεται, προκειμένου να βελτιώσουμε τις συνθήκες εκπαίδευσης των παιδιών, να προστατέψουμε και να βοηθήσουμε συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν το φάσμα της έξωσης, της φτώχειας και της πείνας, «δεν είναι αποτελεσματικό» και αποτελεί «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του».
Γενικά, τίποτα δεν γίνεται και τίποτε δεν λειτουργεί.
Οπότε ας μην το πολυψάχνουμε: «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι»...




Δεν υπάρχουν σχόλια: