ΟΙ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Ο ανθός των Ελλήνων, νέα παιδιά, φοιτητές που τα έστειλαν οι γονείς τους να σπουδάσουν, δεν είναι μαζί μας πια γιατί προσπάθησαν να ζεσταθούν από αυτοσχέδιο μαγκάλι. Από τη χαρούμενη νεανική παρέα τα δύο βλαστάρια βρέθηκαν νεκρά και τα άλλα τρία είναι διασωληνωμένα στην εντατική δίνοντας μάχη για τη ζωή. Πέσανε θύματα της επιβαλλόμενης οικονομικής εξόντωσης της Ελληνικής κοινωνίας από το Δ! οικονομικό Ράιχ. Το σύγχρονο καθεστώς Τσολάκογλου (Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη) πειθήνιο στις εντολές της γερμανικής καγκελαρίας σπέρνει...

την εξαθλίωση και το θάνατο στον Ελληνικό λαό.

Η πολιτική της τρομοκρατικής υπερφορολόγησης εκτόξευσε και την τιμή του πετρελαίου σε σημείο που τα εξουθενωμένα οικονομικά νοικοκυριά να μην μπορούν να το αγοράσουν πλέον για θέρμανση και να εφευρίσκουν άλλους τρόπους για να βγάλουν το χειμώνα. Επιστρατεύτηκαν τζάκια και ξυλόσομπες, αυτοσχέδια μαγκάλια και ό,τι άλλο σκεφτεί ο νους για τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Είναι τόσο μεγάλη η φορολόγηση που επιβλήθηκε ώστε αν και με μειωμένη πάνω από 70% την κατανάλωση πετρελαίου, όπως δήλωσε ο Σταϊκούρας πριν από λίγες μέρες, υπήρξε αύξηση των εσόδων κατά 20%.

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών είχε από μήνες προειδοποιήσει ότι θα πληγόταν ανεπανόρθωτα η Δημόσια Υγεία και θα χάνονταν ανθρώπινες ζωές, αν το καθεστώς δεν  μείωνε για το λαό τη φορολογία στο πετρέλαιο θέρμανσης, ώστε να μπορεί ο κόσμος  να ζεσταθεί με ασφάλεια.

Το ξενόδουλο καθεστώς, με την πολιτική της φτωχοποίησης και της τρομοκρατίας, με τα χαράτσια, τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, την αυξανόμενη ανεργία, την επιβολή δυσβάστακτων παντός τύπου φόρων, έκανε και τη θέρμανση είδος πολυτελείας. Είναι κυβερνητική ευθύνη η παροχή φθηνής και ασφαλής θέρμανσης για το λαό.  Η αδιαφορία για τις βασικές ανάγκες του λαού είναι εγκληματική.

Οι αναθυμιάσεις της κατοχικής πολιτικής έσπειραν τον θάνατο αυτή τη φορά στη συνοικία Φιλιππούπολη της Λάρισας. Οι πολιτικοί ηθικοί αυτουργοί δεν είναι άλλοι από την κατοχική κυβέρνηση και το οικονομικό της επιτελείο που σκληρά και χωρίς έλεος μέρα με τη μέρα οδηγεί τον λαό σε εξαθλίωση, επιβάλλοντας όλο και περισσότερους φόρους.   

Αγανάκτηση, θυμό και οργή φέρνει η στάση των κυβερνώντων, που συνεχίζουν αδιάφοροι να σπέρνουν το πόνο στην κοινωνία. Διαπλεκόμενοι, υποταγμένοι και θλιβεροί δημοσιογράφοι προσφέρουν έργο και  χυδαία ομιλούν για ανεπίτρεπτη άγνοια των κανόνων της χημείας και του διοξειδίου του άνθρακα.

Βουβός πόνος και οργή πάνω από την Ελλάδα για τα αδικοχαμένα νιάτα. Ως πότε θα ανεχόμαστε την κατοχική πολιτική που σπέρνει το θάνατο στη χώρα;

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.

Πανπαν