Την Κυριακή 5 Ιουλίου καλούμαστε όλοι να απαντήσουμε σ' ένα απλό δίλημμα. Θέλουμε να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο της απελπισίας, του αδιεξόδου, της καταράκωσης κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ή Όχι;
Θέλουμε να συνεχίσουν να μας δημεύουν τις συντάξεις, τους μισθούς, να μας στερούν τη δουλειά και τα προς το ζείν για να πληρωθεί ένα χρέος, που απ' όλους τους διεθνείς οργανισμούς έχει χαρακτηριστεί πλέον ως παράνομο, αθέμιτο και απεχθές; Ναί ή Όχι;
Πρέπει να αποφασίσουμε. Τι προέχει; Τα κέρδη των δανειστών, των τραπεζών και των αγορών; Ή η ζωή και η ελευθερία ενός ολόκληρου λαού;
Επί χρόνια οι κυβερνήσεις χρηματοδοτούσαν τη δική τους ρεμούλα και των ημετέρων τους με απανωτά δάνεια. Έτσι δημιούργησαν ένα ολόκληρο καθεστώς όπου η καρφίτσα για το δημόσιο στοιχίζει όσο ένα αεροπλανοφόρο...
Προϋπολογισμοί ολόκληροι χάθηκαν στις τσέπες ενός αδίστακτου κυκλώματος κρατικοδίαιτων πολιτικών, επιχειρηματιών και επωνύμων. Δείτε τους. Είναι αυτοί που σήμερα μας απαιτούν να ψηφίσουμε ΝΑΙ.
Οι επενδυτές των αγορών δάνειζαν και ξαναδάνειζαν ικανοποιημένοι αυτό το σαθρό και απόλυτα διεφθαρμένο σύστημα διακυβέρνησης.
Δεν νοιάστηκαν ούτε στιγμή για τον καλπασμό του χρέους, γιατί είχαν ως εγγύηση αφενός ένα εξαγορασμένο πολιτικό προσωπικό και αφετέρου τα διευθυντήρια του ευρώ.
Μόνο μέσα σε 7 χρόνια (στα χρόνια του ευρώ) το χρέος των προηγύμενων 170 χρόνων του ελληνικού κράτους υπερδιπλασιάστηκε.
Λογοδότησε κανείς για όλα αυτά; Κανένας. Κι έτσι η ρεμούλα που τροφοδοτούσε το χρέος, αλλά και τα δάνεια που τροφοδοτούσαν την ρεμούλα συνέχισαν με ξέφρενους ρυθμούς.
Κι όταν πλέον η πολιτική τάξη που κυβερνά τον τόπο δεν μπορούσε να βρει νέα δάνεια από τις αγορές, έριξε τη χώρα στα σκυλιά.
Έβαλε τον απλό λαό, τους εργαζόμενους να πληρώσουν με το μισθό, τη δουλειά και τη σύνταξη τα δικά της εγκλήματα. Γιατί όλοι μαζί τα φάγαμε, όπως μας είπαν ξεδιάντροπα.
Επιτρέψαμε σαν λαός να διαφεντεύει την πατρίδα μας ο υπόκοσμος της πολιτικής, της οικονομίας και των σαλονιών.
Αυτός ο υπόκοσμος μας ζητά σήμερα να ψηφίσουμε ΝΑΙ για να μην αλλάξει τίποτε.
Για να μην λογοδοτήσει για όσα έκανε και κάνει.
Για να συνεχίσουμε όλοι εμείς να πληρώνουμε τα δικά του χρέη.
Μας λένε ότι αν ψηφίσουμε ΝΑΙ είναι για την Ελλάδα. Ποιά Ελλάδα; Τη δική τους Ελλάδα.
Την Ελλάδα της ρεμούλας με κρατικό και τραπεζικό χρήμα.
Την Ελλάδα της αυθαιρεσίας, της ασυδοσίας, της διαφθοράς.
Την Ελλάδα της αρπαχτής, της αγυρτείας και της απάτης.
Την Ελλάδα του ρουσφετιού και της πελατειακής σχέσης.
Την Ελλάδα της ανύπαρκτης δικαιοσύνης για τον πολίτη.
Την Ελλάδα που έχει μετατρέψει την οικογένεια, ακόμη και τη θρησκεία σε ιδιοτελή επιχείρηση.
Την Ελλάδα της υποτέλειας και της εθελοδουλείας.
Την Ελλάδα της ψωροκώσταινας.
Μας λένε ότι η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι. Το ίδιο έλεγαν και οι εκπρόσωποι του Ράιχ με τον αγκυλωτό στο μανίκι. Την ίδια ώρα που έστελναν εκατομύρια στα κρεματόρια γιατί διεκδικούσαν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση.
Ποιός άλλος εκτός από τους οπαδούς του Ράιχ θα έθετε τη διάσωση των τραπεζών και των αγορών πάνω από τη ζωή και την ευημερία των λαών;
Μας λένε ότι έτσι και ψηφίσουμε ΟΧΙ θα εκθέσουμε τη χώρα σε εθνικούς κινδύνους.
Και μας το λένε αυτοί που δημιούργησαν τα Ίμια, που αποδέχθηκαν τις γκρίζες ζώνες, που διέλυσαν κυριολεκτικά την εθνική άμυνα και χάρις στον ενδοτισμό τους οι εξωτερικές απειλές πληθαίνουν και αποθρασύνονται.
Δείτε ποιοί μας λένε να ψηφίσουμε ΝΑΙ.
Οι ίδιοι που πριν μερικά χρόνια είχαν οργιάσει για να εξαναγκάσουν τους Κυπρίους να ψηφίσουν ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν.
Τα ίδια που λένε σήμερα, έλεγαν και τότε. Οι Κύπριοι τους αγνόησαν και ψήφισαν ΟΧΙ.
Για φανταστείτε να είχαν λυγίσει από τον εκφοβισμό; Για φανταστείτε να είχαν ψηφίσει ΝΑΙ.
Σήμερα η Κύπρος θα ήταν μια ανάμνηση.
Για να μην γίνουμε και μεις ανάμνηση.
Για να σταματήσουμε οριστικά τον οδοστρωτήρα των μνημονίων και των εκβιασμών.
Για να κερδίσουμε την πατρίδα μας.
Για να κερδίσουμε την ελευθερία και την εθνική μας αξιοπρέπεια, για μας και τα παιδιά μας.
Για να γίνουμε κυρίαρχος λαός κι όχι γιουσουφάκι ντόπιων και ξένων μανδαρίνων.
Για να ξεφορτωθούμε επιτέλους όλον αυτόν τον υπόκοσμο που μας οδήγησε στη χρεοκοπία και κάνει τα πάντα για να πληρώσουμε με τη ζωή μας, με τη ζωή των παιδιών μας, με τη ζωή της πατρίδας μας τα δικά του χρέη.
Οφείλουμε την Κυριακή να ψηφίσουμε ΟΧΙ.
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά.
Το ΝΑΙ σημαίνει τα ίδια και χειρότερα.
Το ΟΧΙ συνιστά την απαρχή μιας ριζικής στροφής, μακρυά από όλους κι όλα όσα μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.
Σκεφτείτε λοιπόν ποιός σας ζητά να ψηφίσετε ΝΑΙ και ψηφίστε με όλο σας το είναι ΟΧΙ για να αλλάξουν επιτέλους ριζικά τα πράγματα.
*Μύνημα του Δημήτρη Καζάκη ως Γ.Γ. του ΕΠΑΜ από την κρατική τηλεόραση (3/7) με αφορμή το δημοψήφισμα της Κυριακής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου