Ο κανόνας δεν αλλάζει…
Όταν κοιτάζεις την άβυσσο σε κοιτάει και αυτή!
Το χάος μας βλέπει…
Στεκόμαστε πάνω του. Εκτός ισορροπίας. Μετέωροι. Πρόσωπο-πρόσωπο με τη θανάσιμη πτώση. Το τέλος μας.
Στην κόψη των εκτός ορίων ταλαντεύσεων, εναντίον μας και η βαρύτητα. Μας τραβάει προς τα κάτω…
Θα κρατηθούμε ή θα πέσουμε;
Θα κρατηθούμε.
Αν, τούτες τις ώρες που ζεματάνε τη μοίρα μας, βγουν μπροστά πολιτικοί εθελοντές. Ορκισμένοι!
Που δεν θα νοιάζονται αν πεθάνουν αδικημένοι, πικραμένοι, πάμπτωχοι!
Υπάρχουν;
Θα κρατηθούμε.
Αν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας –ο ξεχωριστός αυτός Έλληνας- σπάσει τα πρωτόκολλα των δήθεν περιορισμένων αρμοδιοτήτων και παρέμβει. ΤΩΡΑ!
Μπορεί. Έχει έκτακτη υπερεξουσία και το Σύνταγμα μαζί του.
Οι τυπολατρίες είναι λεπτομέρειες μπροστά στον ύψιστο κίνδυνο που διατρέχει η Πατρίδα.
Μπορεί. Να μαζέψει σε μία αίθουσα, κεκλεισμένων των θυρών (χωρίς διαρροές), τους ανούσιους πολυλογάδες και ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ άμεσες αποφάσεις.
Πρώτον, εθνική γραμμή. Που δεν υπάρχει.
Δεύτερο, να συμφωνηθεί αμέσως ο άλλος δρόμος, η άλλη λύση. Η διέξοδος!
Το ολέθριο πείραμα του ΔΝΤ έχει καταρρεύσει. Μας πάει κατευθείαν στην εθνική συμφορά.
Τρίτο, να σταματήσει (από αύριο) το εισπρακτικό «καθεστώς Προκρούστη».
Που τρελαίνει τους έντρομους πολίτες.
Το διατεταγμένο ανθρωποστραγγάλισμα που ψάχνει και το δίφραγκο εκεί που πια δεν υπάρχει…
Τέταρτο, να πάει ο ίδιος στην Ευρώπη. Να επισημοποιήσει την απαίτηση του γερμανικού χρέους των 91,99 δις δολ. προς τη χώρα. Που οι δικοί μας, μέχρι τώρα, δεν έχουν κάνει ούτε υπαινιγμό…
Να προειδοποιήσει, για τις συνέπειες. Που ούτε ένας από τους εδώ δεν έχει τολμήσει να ψελλίσει…
Να μιλήσει, επιτέλους, γλώσσα Ελλάδος. Την Ελλάδα που δεν έχουν ακούσει οι Ευρωπαίοι (κατ’ όνομα) εταίροι μας. Δεν την άκουσαν γιατί κανένας ακόμα δεν την έχει πει…
Το χάος μας βλέπει. Μας τραβάει…
Είναι έτοιμο να μας αρπάξει.
Θα κρατηθούμε.
Αν υπάρξει σήμερα –όχι αύριο- η στροφή εξόδου από τον προγραμματισμένο αφανισμό μας.
Αν η στροφή μας εξόδου συντονιστεί έστω και σε καθυστερημένη ώρα πάνω σε οργανωμένο, μελετημένο εθνικό σχέδιο. Που τώρα δεν υπάρχει.
Αν οι στροφές της απελευθέρωσής μας ανεβάσουν ταχύτητα με ομόφωνη εθνική απόφαση…
Τότε, μπορεί να βγούμε στην ευθεία, στο φως, στη λύτρωση.
Να τεθούμε, εκτός κινδύνου.
Θα κρατηθούμε.
Αν κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι συναισθανθούν…
Ότι θα βρεθούν φάτσα με τον τρόμο.
Αν στις μέρες τους διακοπεί η πορεία-γιγαντογραφία της Πατρίδας μας.
Αν στις μέρες τους πέσει το Έθνος.
Θα κρατηθούμε ή θα πέσουμε;
Απαντώ.
Η Ελλάδα δεν θα πέσει. Θα κτυπηθεί και άλλο, θα μελανιάσει ακόμα, θα χιλιοματώσει…
Αλλά δεν θα πέσει.
Άλλοι θα πέσουν. Πολλοί άλλοι.
Οι μικροί, οι ελάχιστοι, οι γελωτοποιοί…
Απέναντι, στο τεράστιο ανάστημα που κλόνισαν. Οι ασυγχώρητοι.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου