Όταν σε ένα τελάρο με μήλα υπάρχουν δύο-τρία σάπια, η πιθανότητα να σαπίσουν και τα υπόλοιπα είναι μεγάλη, ποτέ όμως δεν περιμένουμε να συμβεί το αντίθετο. Η διαδικασία της αποσύνθεσης δεν μπορεί να αντιστραφεί. Το ίδιο συμβαίνει δυστυχώς , τις περισσότερες φορές, και με τους ανθρώπους. Όταν η διαφθορά μέσα τους βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, τότε οι άνθρωποι αυτοί γίνονται επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο και πρέπει να τεθούν, άμεσα, σε …καραντίνα, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να περιμένουμε «επιδημία». Πολλά έχουμε ακούσει -και διαβάσει- τελευταία από τους Γερμανούς για τους «διαφθαρμένους» Έλληνες και είχαμε μάλιστα και τον –Αμερικάνο- πρωθυπουργό μας να «σιγοντάρει» αυτήν την άποψη.
Το οξύμωρο όμως είναι, ότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί προέρχονται από έναν λαό, που θα περίμενε λογικά κανείς να έχει …καταπιεί τη γλώσσα του. Κι αυτό, διότι δεν είναι λίγα αυτά που έχει υποστεί η κοινωνία ολόκληρη από μέρους τους.
Δεν είναι όμως μόνο τα εκατομμύρια των νεκρών από τους δυο παγκόσμιους πολέμους που το αίμα τους βοά από τα έγκατα της Γης, είναι και τα όσα έχουν τελευταία δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με τα σύγχρονα έργα τους. Μου κάνει όμως εντύπωση, που αυτά περνούν στα «ψιλά» από τα παραδοσιακά ΜΜΕ και τους πολιτικούς, διεθνώς. Αν υπήρχε μια κλίμακα μέτρησης της διαφθοράς, ανάλογη με την κλίμακα Ρίχτερ που υπάρχει για τους σεισμούς, και αν στην κλίμακα αυτή η Ελλάδα, ας πούμε, ήταν στο 7, τότε η Γερμανία θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον στο 9, διότι η δική τους διαφθορά προκαλεί τεράστια τσουνάμι. Η διαφθορά της Ελλάδας συγκρινόμενη με αυτή της Γερμανίας φαίνεται αστεία.
Η ασυνειδησία των Γερμανών αγγίζει όρια ρεκόρ. Σκόπιμα χρησιμοποιώ τον όρο «ασυνειδησία», που εμπεριέχει τη «συνείδηση», διότι η λέξη αυτή –με τον τρόπο που όλος ο ελεύθερος κόσμος τουλάχιστον την εννοεί- δεν έχει θέση μέσα στην υλιστική σκέψη που είναι η κυρίαρχη κοσμοθεωρία των Γερμανών. Δεν έχει θέση στον ακραίο ορθολογισμό.
Ο Καρλ Μάρξ, καθώς σκιαγραφεί τη «
Γερμανική Ιδεολογία», αναφέρει: «Οι σκέψεις της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε περίοδο οι κυρίαρχες σκέψεις, δηλαδή η τάξη που αποτελεί την κυρίαρχη
υλική δύναμη της κοινωνίας είναι ταυτόχρονα η κυρίαρχη
πνευματική της δύναμη.»
Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια; Ότι, σύμφωνα με του Γερμανούς, αυτοί πού έχουν τον έλεγχο, αυτοί είναι που καθορίζουν και τα όρια της συνείδησης. Ακόμα ποιο απλά: απόλυτος έλεγχος του νου της ελεγχόμενης μάζας.
Τίποτα κακό λοιπόν από πλευράς των Γερμανών, όταν αυτό απεργάζεται το «καλό» του έθνους ή –για να το προσαρμόσουμε στα σημερινά δεδομένα- το «καλό» των σχεδίων της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Ναι! Της Νέας Τάξης (New Order), διότι όσο περνάει ο καιρός τόσο φαίνεται και ποιο καθαρά, ότι οι εμπνευστές αυτού του «σχεδίου» είναι η τάξη αυτή των Γερμανών οι οποίοι δεν έχουν πάψει να φιλοξενούν όνειρα παγκόσμιας κυριαρχίας.
Γι αυτό έγραψα παραπάνω για
το τελάρο με τα μήλα. Και άλλη φορά έχω γράψει (
βλέπε εδώ), πως δεν είναι όλοι οι Γερμανοί διεστραμμένοι και «ναζιστές», αλλά, αυτό που συμβαίνει είναι, ότι έχουν επηρεαστεί -στο σύνολο- τόσο βαθιά από την ιδέα του υλισμού και την λεγόμενη «προτεσταντική ηθική», που τους έχει κάνει να χάσουν την επαφή με την πραγματικότητα. Έχουν φτάσει να πιστεύουν ότι αποτελούν την ελίτ της ανθρώπινης κοινωνίας, λόγω του ότι έχουν αναπτύξει αυτοπειθαρχία και διότι έχουν μάθει να λειτουργούν αποκλειστικά βάσει προκαθορισμένων κανόνων.
Με αυτήν την καθαρά μιλιταριστική παιδεία, έχουν διαμορφώσει την άποψη, ότι αυτό αποτελεί την μόνη σωστή μέθοδο για να λειτουργήσει αρμονικά και αποτελεσματικά η ανθρώπινη κοινωνία. Δεν έχουν όμως παραμείνει μόνο σε αυτό. Μετά την αποτυχία του 3ου Ράιχ να επιβάλει αυτήν την ιδεολογία δια της βίας, αποφάσισε ο σκληρός πυρήνας των Γερμανών ιμπεριαλιστών να την επιβάλει με πλάγια μέσα:
- Ένας τρόπος ήταν, μέσω των –ελεγχόμενων- ναζιστών επιστημόνων οι οποίοι τέθηκαν στην υπηρεσία των Αμερικανών και των Σοβιετικών αντίστοιχα,
- ο άλλος τρόπος ήταν, μέσω του οικονομικού ελέγχου της Ευρώπης,
- και ο τρίτος, μέσω της καθιέρωσης των γερμανικών προϊόντων διεθνώς.
- Η βασική μέθοδος που επιλέχτηκε για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, ήταν, ΤΟ ΧΡΗΜΑ. Η δωροδοκία!
Με αυτή τη μέθοδο έχουν καταφέρει να ελέγχουν κυβερνήσεις, πρώτον διότι συνέβαλαν μέσω της δωροδοκίας στη διαφθορά των πολιτικών, και δεύτερον, διότι έχουν πείσει ορισμένους -δήθεν προοδευτικούς- να τους ακολουθήσουν στο φρικιαστικό τους έργο.
Έτσι λοιπόν, τα «σάπια μήλα» του γερμανικού …τελάρου, επειδή δεν έχουν ακόμα απομονωθεί , τείνουν να συνεχίζουν να μολύνουν όλο και μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτικών –και όχι μόνο- διεθνώς και να προχωρούν προς την υλοποίηση του «οργουελικού» κόσμου που ονειρεύονται.
Υπάρχει κάποιος ή κάτι που θα καταφέρει να προστατέψει την ανθρωπότητα και να αναχαιτίσει την επέλαση αυτή του 4ου Ράιχ;
Αν όχι, τότε οι λέξεις ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ θα αποτελούν σε λίγο παρελθόν! .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου