Κάνοντας αναφορά στην περίπτωση της Ουρουγουάης, που έπεισε τους πιστωτές της και πέτυχε πενταετή επιμήκυνση των δανείων της, σημειώνει πως η Ελλάδα επιδιώκει κάτι ανάλογο με τις "ευλογίες" του Βερολίνου.
"Το πρόβλημα είναι πως η Ελλάδα του 2011 δεν είναι η Ουρουγουάη του 2003. Το ελληνικό χρέος θα φτάσει στο 160% του ΑΕΠ το 2012 και είναι σχεδόν διπλάσιο από εκείνο της Ουρουγουάης", σημειώνει, τονίζοντας πως η Ουρουγουάη επωφελήθηκε από την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας για να επιτύχει ρυθμούς ανάπτυξης 6,1%, κάτι που η Ελλάδα δεν μπορεί να πράξει.
Έτσι, το οικονομικό περιοδικό εκτιμά ως καλύτερη λύση για την Ελλάδα είναι εκείνη που βασίζεται στα "ομόλογα Μπρέιντι" της δεκαετίας του '80, υπενθυμίζοντας ωστόσο πως χώρες όπως το Μεξικό είχαν ταλαιπωρηθεί από μια σχεδόν δεκαετή περίοδο σκληρής λιτότητας πριν από την επιλογή αυτής της λύσης.
"Η Ελλάδα χρειάζεται ένα "σχέδιο Μπρέιντι" και όχι ένα "σχέδιο Μπέικερ". Μια τέτοια αναδιάρθρωση μπορεί να έπληττε ορισμένες ευρωπαϊκές τράπεζες, κυρίως ελληνικές, οι οποίες θα ζητούσαν έκτακτη βοήθεια", σημειώνεται.
Η αλήθεια, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, είναι πως το βάρος του ελληνικού χρέους πρέπει να μειωθεί στο μισό.
"Υπάρχουν δημιουργικοί τρόποι για να κάνει κανείς τη χρεοκοπία λιγότερο οδυνηρή, αλλά το να υποκρίνεσαι πως αυτή δεν θα συμβεί δεν είναι ένας από αυτούς τους τρόπους", καταλήγει το άρθρο.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου