Οι φτωχοί δεξιοί ...

Να είσαι δεξιός επειδή κατάγεσαι από πολιτική ή πλούσια οικογένεια το καταλαβαίνω απόλυτα. Το να είσαι όμως δεξιός ενώ είσαι ξεβράκωτος αυτό είναι μεγαλειώδης βλακεία. Σαν να λέμε να είναι κάποιος μετανάστης και να είναι ταυτόχρονα ρατσιστής
 εναντίον άλλων μεταναστών, ή να είναι κάποιος άτομο
 με ειδικές ανάγκες αλλά από την άλλη μεριά να μην μπορεί να αποδεχτεί την διαφορετικότητα των άλλων. Αυτές είναι τραγικές περιπτώσεις βλακείας.
Γι' αυτό το λόγο στην Ελλάδα υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία δεξιών συντηρητικών ανθρώπων των χαμηλότερων εισοδημάτων που ποτέ δεν χώνεψαν τον νεοφιλελευθερισμό. Αυτό είναι και το λογικό.
Υπάρχει όμως μια δυσκολία. Επειδή δεν μπορούν να κατανοήσουν ή να αποδεχτούν εύκολα έννοιες όπως η δημοκρατία,  η ισότητα, ο καπιταλισμός, η πάλη των τάξεων κτλ εφευρίσκουν άλλες ιστορίες για να στοιχειοθετήσουν την αντίδρασή τους απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό.

Συνήθως λοιπόν καταφεύγουν σε εντελώς γελοίες ιστορίες συνωμοσίας.

Γιατί δεν μπορεί να είναι κάποιος τόσο ανόητος που να τον διώχνουν από την δουλειά του, να του κόβουν το επίδομα ανεργίας, να μην του επιτρέπουν να ζήσει ή να σταθεί κάπου, και παράλληλα ο ίδιος άνθρωπος αντί να διαολοστείλει αυτό το σύστημα να κατηγορεί για όλα αυτά κάποιους φανταστικούς αντιπάλους σύμφωνα με ένα βιντεάκι από το youtube, π.χ. τους Εβραίους, όχι το κεφάλαιο που τον εκμεταλλεύεται αλλά τους μετανάστες, όχι την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο (αυτή είναι εκτός πεδίου σκέψης τους) αλλά τα αμερικανικά συμφέροντα, την Goldman Sachs, τους εχθρούς της Ελλάδος ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Συνήθως αυτές οι σκέψεις φτάνουν μέχρι τον αστερισμό του Σύριου.

Κάθε ιστορία συνωμοσίας είναι πιο αποδεκτή από την πραγματικότητα, την πραγματικότητα δηλαδή ότι ο  καπιταλισμός ζει και βασιλεύει πάνω σε στοίβες πτωμάτων, σε λίγο και των δικών τους.
Μέσα στο ίδιο πλαίσιο συνωμοσιολογίας υπάρχει στο λεξιλόγιό τους ο Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος όταν εξαφανιστεί νομίζουν ότι όλα θα φτιάξουν και όχι όπως θα έπρεπε η λέξη καπιταλισμός.

Και αν σε παλαιότερες εποχές υπήρχε ένα αντίπαλο δέος ώστε το σύστημα να προσωποποιεί τον εχθρό (π.χ. ΕΣΣΔ, κομμουνιστικός κίνδυνος κτλ) σήμερα ο μόνος εχθρός του συστήματος είναι οι ίδιοι οι  φτωχοί δεξιοί οι οποίοι πλέον θεωρούνται περιττοί από το σύστημα.

Σε πρόσφατο άρθρο "ιστορίες για αγρίους" εξηγούνται κάποια προβλήματα ρατσισμού εναντίον των Εβραίων με αφορμή την καταδίκη του Μίκη Θεοδωράκη που πιστεύω πηγάζουν από τα παραπάνω που αναφέρω.

πηγή