ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΡΟΔΟΥ

Με αφορμή την πρόσφατη παραίτηση του κ. Μ. Κόκκινου από την θέση του Ενιαίου Διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, του Νοσοκομείου –Κ.Υ Κω και του Νοσοκομείου –Κ.Υ. Καλύμνου , η Λαϊκή Συσπείρωση Νοτίου Αιγαίου , απευθύνεται και πάλι στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής, σ΄ όλους αυτούς που βιώνουν τις δυσβάσταχτες συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής και στον τομέα της υγείας που χρόνια τώρα εφαρμόζουν διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ & ΝΔ.
Η παραίτηση του διοικητή σηματοδοτεί την τελευταία περίοδο που η κυβέρνηση του ...
μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, επιταχύνει ραγδαία την υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας την ώρα που φορτώνει τις εργατικές λαϊκές οικογένειες με νέα χαράτσια.
Έχει μεγάλη σημασία να έχουμε ξεκάθαρο όλοι, ότι τα προβλήματα στην υγεία δεν είναι τεχνικά – διοικητικά προβλήματα οργάνωσης και διαχείρισης πόρων και ανθρώπινου δυναμικού , δεν φταίει καμιά ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού , των Υπουργείων , ή της Υγειονομικής Περιφέρειας και λοιπά, ούτε ότι παραμελούν την Ρόδο και τα Δωδεκάνησα ενώ προσέχουν την υπόλοιπη χώρα ή την Αθήνα.
Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων , ενιαία για ολόκληρη την χώρα, και της Ε.Ε με διπλό στόχο :

Από την μια να μειώσουν στο ελάχιστο τις δαπάνες του κράτους για υγεία πρόνοια. Γι’ αυτό συγχωνεύουν νοσοκομεία , ενοποιούν κλινικές και καταργούν κρεβάτια. Γι’ αυτό καθιερώνουν λίστα φαρμάκων, γι’ αυτό θέτουν σε λειτουργία τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υγείας (ΕΟΠΥΥ) που εξισώνει τις υπηρεσίες υγείας προς τα κάτω , γι’ αυτό επιβάλλουν στους ασθενείς τα ενδονοσοκομειακά χαράτσια και αυξάνουν την συμμετοχή των ασφαλισμένων στα φάρμακα, γι’ αυτό κατακρεουργούν αναπηρικές συντάξεις , γι’ αυτό δεν προσλαμβάνουν το απαιτούμενο ιατρικό –νοσηλευτικό – διοικητικό προσωπικό , στις υπεράνθρωπες προσπάθειες του οποίου στηρίζεται η όποια ποιότητα και επάρκεια των προσφερόμενο υπηρεσιών , γι’ αυτό πετσοκόβουν τις αμοιβές του προσωπικού και όλα αυτά τα βαφτίζουν «περιστολή σπατάλης» και «εξορθολογισμό δαπανών». Γι ’αυτό μεταθέτουν μέρος των υποχρεώσεων του Κράτους στις Τοπικές Διοικήσεις (δήμους και περιφέρειες ) ώστε αυτές να παρέχουν κάποιες υπηρεσίες υγείας , εντελώς υποβαθμισμένες, επιπέδου «φιλανθρωπίας» .

Από την άλλη βλέπουν την υγεία σαν εμπόρευμα , ενισχύουν την δράση των επιχειρηματικών ομίλων στον χώρο της υγείας , ενοικιάζουν μέρος από τα λειψά κρεβάτια των δημόσιων νοσοκομείων σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες , μειώνουν την συμμετοχή της μεγαλοεργοδοσίας στις ασφαλιστικές εισφορές.

Η κατάσταση προ πολλού έχει ξεπεράσει το κόκκινο. Δεν είναι πια καιρός για «συσκέψεις». Αυτές γίνονται για να αποκοιμίζουν , για να χειραγωγούν τις λαϊκές συνειδήσεις, γίνονται επειδή «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει».
Είναι καιρός για οργανωμένο συλλογικό αγώνα των εργαζομένων στο χώρο της υγείας αλλά και παντού αλλού, με τα ταξικά σωματεία, αλλά του λαϊκού κινήματος συνολικά, να ανατρέψουν αυτή την βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική και τους πολιτικούς εκφραστές της σε όλα τα επίπεδα , Κυβερνητικό , Περιφερειακό , Δημοτικό, για μια άλλη Εξουσία , Λαϊκή , για να είναι η Υγεία-Πρόνοια , κοινωνικό αγαθό για όλους.

Ο αγώνας αυτός πρέπει να θα πρέπει να στοχεύει σε :

• Πανελλαδική ανάπτυξη ενιαίου , καθολικού, αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν σύγχρονου συστήματος Υγείας-Πρόνοιας κ Επείγουσας Ιατρικής (ΕΚΑΒ)
• Αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία-Πρόνοια. Κατάργηση κάθε συμμετοχής στις δαπάνες για υπηρεσίες υγείας και φάρμακα για όλους.
• Σχεδιασμένη ανάπτυξη Δημόσιων Δωρεάν Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας στα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο , πλήρη στελέχωση με μόνιμο προσωπικό , πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης , με επαρκή σύγχρονο εξοπλισμό, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες επαρκώς , γρήγορα και κοντά στον τόπο κατοικίας.
• Κρατικό δίκτυο υποδομών κοινωνικών υπηρεσιών με δωρεάν πλήρεις υπηρεσίες για την οικογένεια, το παιδί , τα άτομα της τρίτης ηλικίας , τα ΑΜΕΑ , χωρίς προϋποθέσεις και εξαιρέσεις.
• Όχι στα ευρω- ενωσιακά προγράμματα κοινωνικών υπηρεσιών με ημερομηνία λήξης, για λίγους, με υποβαθμισμένες και ανεπαρκείς παροχές . Για όσο λειτουργούν τα προγράμματα αυτά , να παρέχονται πλήρεις υπηρεσίες σε όλους , με επαρκή ανάπτυξη και πλήρη στελέχωση των υποδομών .
• Ένταξη όλων των μονάδων Υγείας- Πρόνοιας του ιδιωτικού τομέα , των μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που πληρούν τις προϋποθέσεις και όλου του προσωπικού, στο δημόσιο σύστημα Υγείας-Πρόνοιας

Όλα αυτά δεν είναι πολυτέλεια για τους εργαζόμενους. Είναι ώριμα αιτήματα και διεκδικήσεις, ρεαλιστικά με τις σημερινές δυνατότητες της επιστήμης και της υψηλής παραγωγικότητας της εργασίας, που πρέπει να επωφεληθούν οι εργαζόμενοι.