Ο τσάρος είναι ξεβράκωτος...

Μετά την άρνηση του Βασίλη Ράπανου να αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών, αναζητείται με μεγάλη αγωνία ο νέος υπουργός Οικονομικών, αν και η χώρα δεν έχει πρωθυπουργό. Αλήθεια, γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη πρεμούρα για το ποιος θα είναι ο νέος υπουργός Οικονομικών;
Σε μια χώρα που δεν έχει δικό της νόμισμα, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ποιος θα είναι ο υπουργός Οικονομικών.
Σε μια χώρα που -εκτός του ότι δεν έχει δικό της νόμισμα- είναι και χρεοκοπημένη, υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε να...
είναι οποιοσδήποτε.
Δεν είναι τυχαίο -αν και κάποιοι επιμένουν- ότι έχουν αραιώσει τελευταία πομπώδεις φράσεις όπως «ο Τσάρος της Οικονομίας». Έχει και η ανοησία τα όριά της.
Ο νέος υπουργός Οικονομικών -όποιος κι αν είναι- θα είναι άοπλος. Με τα χέρια κάτω.
Το όνομα του νέου υπουργού Οικονομικών θα ταυτιστεί με την επιστροφή της χώρας στη δραχμή. Κανείς δεν θέλει να έχει αυτή την τιμή.
Κι όμως, αντί να φοβόμαστε την αλήθεια, ο νέος υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε να μείνει στην ιστορία σαν ο άνθρωπος που προετοίμασε με τον καλύτερο τρόπο τη χώρα για αλλαγή νομίσματος και επιστροφή στη δραχμή.
Αλλά πώς μπορεί να γίνει αυτό από μια κυβέρνηση στην οποία ηγείται ένα κόμμα που προεκλογικά ούρλιαζε προς όλες τις κατευθύνσεις πως εγγυάται την παραμονή στο ευρώ;
Τα ψέματα τελειώνουν. Μαζί με τις «ασθένειες».

πιτσιρίκος