ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ;

Διαβάστε-σκεφτείτε-προβληματιστείτε.

Η Αριστερά, στο μυαλό του καθενός, είναι πολλά πράγματα. Είναι κοινωνική ευαισθησία, είναι κοινωνική φροντίδα. Είναι πολιτισμός, αλληλεγγύη, ειλικρίνεια. Είναι σοβαρές προτάσεις, τεκμηριωμένες προτάσεις. Είναι ευθύνη, ανιδιοτέλεια, θυσία.

Αριστερά όμως που δεν εμπνέει, που δεν παρακινεί, που...
εξασφαλίζει ψήφο ανοχής ή βαριεστιμάρας, ή ψήφο τιμωρίας προς τους άλλους, ή ακόμη και ψήφο εξουσιοδότησης δεν είναι αριστερά. Αριστερά χωρίς ενεργό λαό, δεν μπορεί να υπάρξει.

Η Αριστερά αν θέλει να σώσει την χώρα, τον λαό αλλά και να προστατέψει τον εαυτό της, οφείλει να απαιτήσει από τους νομιμόφρονες πολίτες να μην είναι νομιμόφρονες πολίτες. Να αμφισβητούν, να διεκδικούν, να επιβάλουν, να κατακτούν.  Να πάψουν να επαναπαύονται και να γίνουν μαχητές στην πρώτη γραμμή ενός πολέμου για την κατάκτηση καλύτερης ζωής, αξιοπρέπειας και ποιότητας.

Από τηλεθεατές να γίνουν φρουροί, από  απαθείς να γίνουν καχύποπτοι, από  καταναλωτές απαιτητικοί, δημιουργοί. Από  οκνηροί, περίεργοι για κάθε τι. Από προβλέψιμοι, απρόβλεπτοι. Από ηττοπαθείς, νικητές.

Αριστερά που δεν εκπαιδεύει, δεν παρακινεί, δεν εμπνέει, δεν πυροδοτεί το μυαλό του κόσμου, δεν είναι αριστερά.

Αριστερά που δεν πατά στα βήματα όλων αυτών που βγήκαν στους δρόμους, στις εμπειρίες των παλαιότερων, αλλά και στα λάθη του παρελθόντος δεν είναι αριστερά.

Αριστερά που επαναπαύει, που καθησυχάζει το λαό, τον κρατά σβηστό, δείχνει να μην τον πολυθέλει στα πόδια της, ή δείχνει να μην ξέρει τι να τον κάνει, επειδή και η ίδια δεν ξέρει τι θα κάνει, δεν είναι Αριστερά.

Αριστερά δεν μπορεί να είναι η διαχείριση πλαισίων που άλλοι έχουν βάλει. Αριστερά είναι αυτή που αλλάζει το πλαίσιο, για την ακρίβεια αλλάζει τα φώτα του πλαισίου...

Αριστερά  τέλος χωρίς ρήξη με τις αιτίες των προβλημάτων και όχι με τα αποτελέσματα δεν είναι αριστερά.

Μπορεί να είναι  κάτι άλλο, κάτι χρήσιμο, κάτι γενικώς  καλό αλλά δεν είναι αριστερά.

Αριστερά  χωρίς αμφισβητήσεις, ανατροπές, ακόμη  και του εαυτού της, είναι οτιδήποτε  άλλο εκτός από αναγκαία.

Σήμερα  η Αριστερά καλείται και πρέπει να καταργήσει τον βάρβαρο καπιταλισμό. Αλλιώς ο καπιταλισμός θα καταργήσει και θα καταπιεί την αριστερά και κυρίως τον λαό. Παραδείγματα πάμπολλα...

Τέλος απευθυνόμαστε  και στους «φίλους»μας. Αυτούς που μας συμβουλεύουν... «για το καλό μας». Αυτοί που μας λένε ότι αυτά που λέμε δεν γίνονται ούτε στην Δευτέρα Παρουσία. Αυτοί που μας λένε να δείξουμε κατανόηση...να βάλουμε νερό στο κρασί μας...να αλλάξουμε λίγο τις θέσεις μας, την τακτική μας, τη στρατηγική μας, τη Γραμματέα μας, τη γλώσσα μας...για να κυβερνήσουμε μαζί με την υπόλοιπη αριστερά. Τώρα είναι η ευκαιρία λένε. Απαντάμε. Η ιστορία έχει την ανάγκη να υπάρχει κάποιος που να λέει την αλήθεια γυμνή και σκληρή, κι ας προτιμά κάποιες φορές ο κόσμος τις εύπεπτες αυταπάτες.

Αν αλλάξουμε  και κάνουμε αυτά που μας προτείνουν, δε θα είμαστε πια εμείς,αλλά θα γίνουμε οι «χρήσιμοι του συστήματος». Ενός συστήματος που έχει βαθειά τις ρίζες του στην αδικία, στην εκμετάλλευση και στην εξυπηρέτηση αυτών που το έφτιαξαν. Αυτό όμως δεν είναι στις επιλογές μας...

Κ.Ο.Β. ΠΑΡΟΥ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2012