Ευρισκόμενος ίσως στις παρυφές της αφέλειας ή και της άγνοιας, με
βασανίζουν κάποια διερωτήματα, δηλωτικά της φθοράς των σταθερών της
σοβαρότητας σε τούτο τον τόπο. Στη χώρα όπου θάλλει η μηλέα και η
πορτοκαλέα, η αλαζονεία, η αμετροέπεια, η νερώνεια αδιαφορία και η
οσφυοκαμψία πολιτικών και διαφόρων παραγοντίσκων της πολιτικής ζωής
είναι αυτοφυή οπωρικά…
Τα ίδια διερωτήματα έχουν κι άλλοι “αφελείς” σαν κι εμένα, οι οποίοι
παρακολουθούν τα πολιτικά δρώμενα και υφίστανται τους “ευδαίμονες” της
πολιτικής, καθηλωμένοι χωρίς μέλλον σ’ έναν καναπέ, τον ίδιο απαράλλαχτο
με το χθεσινό και τον αυριανό, που ολοένα και θυμίζει σύγχρονο
θυσιαστήριο…
Όλοι μας γινόμαστε θεατές των πολιτικών των επικύψεων. Και μην πάει ο
νού σας στο…πονηρό. Και, βέβαια, υπάρχει και το ρόζ χρώμα που προσδίδει
μια “χαριτωμενιά”, μια αδρή πινελιά πικάντικου καρυκεύματος στον
πολιτικό καμβά της μαύρης απόχρωσης. Κι αυτή η…ρόζ πινελιά έχει να κάνει
με ούκ ολίγους πολιτικούς, στην πρώτη γραμμή, αλλά και στην
οπισθοφυλακή της πολιτικής φαυλότητας, που...
εντρυφούν στις πολυποίκιλες
απολαύσεις και ενδίδουν στις ανομολόγητες επιθυμίες τους. Και…θύουν στη
Αφροδίτη, επικουρίζουν και επιδίδονται στο προσφιλές άθλημα της
αρρενοβασίας ως επιρρεπείς ουρανιστές και εναλλάκτες, για να μην
χρησιμοποιήσω μια πιο μεστή σε περιεχόμενο και ευρέως διαδεδομένη
λέξη!..
Αναφέρομαι, ωστόσο, στους πολιτικούς που η όποια “ανδροσύνη” τους
εξαντλείται στο οικείο περιβάλλον τους…Και έχουν αποδείξει με την
έλλειψη φιλελεύθερου φρονήματος, το δουλικό ήθος και ύφος ενώπιον
εγχώριων και ξένων συμφερόντων, ότι η ανδραποδώδης και εθελόδουλη
συμπεριφορά τους έχει να κάνει με την ηθική τους γυμνότητα,τον
τυχοδιωκτισμό τους και ενίοτε με την εθελοκακία τους. Είναι οι
“ασπόνδυλοι” της πολιτικής, με εξαιρετικά εύκαμπτη σπονδυλική στήλη,
ώστε να συνιστούν τη μεγάλη κατηγορία των πολιτικών των επικύψεων!…
Σηματοδοτούν την παρουσία τους στο πολιτικό προσκήνιο,
επικεντρώνοντας το κύριο βάρος τους στην “εικόνα” και στο θάμβο της
εντύπωσης. Ο πολιτικός τους λόγος απλώς υπομνηματίζει τα δρώμενα και
επιδίωξή τους είναι ο εθισμός του πολίτη στην πολιτική υπό μορφή
θεάματος. Και εγείρουν διαφωνίες. Και συντηρούν μια “λειτουργία”
ατελεύτητης πολιτικής φλυαρίας, με όλα τα δομικά χαρακτηριστικά της
μικροαστικής νοοτροπίας και με τους ίδιους κομματικούς φανφαρονισμούς.
Με απόκλιση μονίμως λόγων, αλλά με σύγκλιση στόχων και σύμπλευση
συμφερόντων, ανταποκρινόμενοι έτσι στις επικύψεις που τους επιβάλλει η
διαπλοκή και η εξάρτησή τους από την εξουσία…
Οι πολιτικοί των επικύψεων έχουν θέσει στο περιθώριο της ζωής την
πολιτική της ουσίας. Και οριοθετούν το έργο τους ανάλογα με το “πως και
το πότε” των εκλογικών τους συμφερόντων. Με ικανές δόσεις νοθείας στις
ιδέες τους και επιστρατεύοντας τους τεχνίτες των “στοχαστικών
προσαρμογών” και τους συγκροτούντες απόψεις με ποσοστά, ώστε να αρέσουν
σε όλους, έχουν αποσυνθέσει τον πολιτικό και κοινωνικό βίο. Και μας
κοροιδεύουν. Μας εμπαίζουν με τις δηλώσεις τους και την υποσχεσιολογία
τους, με προεξάρχοντα τον σημερινό πρωθυπουργό, ο οποίος μόλις προχθές
δήλωνε στη γερμανική εφημερίδα Bild ότι αποσόβησε τον κίνδυνο της
χρωκοπίας και έθεσε τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης!..Κι αν δεν πρόκειται
για φρεναπάτη του Αντώνη Σαμαρά, σίγουρα τέτοιου είδους υπερφίαλες
δηλώσεις και ψέματα παθολογικού πλέον χαρακτήρα, συνιστούν τρισδιάστατη
πολιτική βλακεία και πολιτικό παλιμπαιδισμό.
Δεν βλέπει ο οσφυοκάμπτης πρωθυπουργός ότι η πολιτική της απάτης
κατατρώει κι αλλοιώνει το περιεχόμενο και την έννοια του φιλότιμου και
της αδρής παλικαριάς, που πράγματι είναι ιδιότυπα χαρακτηριστικά του
λαού μας; Δεν βλέπει ότι η κυβερνητική “αισοδοξία” και η “ευδαιμονία”
της κυβέρνησης του προκαλεί κάθε εχέφρονα πολίτη; Δεν βλέπει ότι η
μνημονιακή πολιτική της ανεργίας ρεκόρ, της δραματικής μείωσης μισθών
και συντάξεων, της εκμετάλλευσης ανθρώπων από ανθρώπους στον εργασιακό
χώρο, ως απόρροια της κυβερνητικής αδιαφορίας και αναλγησίας, οδηγεί
στον αφανισμό και στην εξαθλίωση χιλιάδες οικογένειες που ζουν με
δανεικά, χωρίς πλέον ιδανικά; Δεν βλέπει ότι η όποια “είδηση” για έξοδο
από την κρίση, που δεν είναι μόνο οικονομική, προσλαμβάνεται ως ειρωνεία
από τους συμπολίτες του που ζούν κάτω από τα όρια της φτώχειας;
Κι όμως, δεν βλέπει. Πώς να δεί ο “δύσμοιρος” της πολιτικής και
εθισμένος στις…καταδύσεις στα βαθιά νερά των πολιτικών ναυαγίων. Ο
ουδέποτε μοχθήσας για τον “άρτον τον επιούσιον”. Δεν βλέπει ο Αντώνης
Σαμαράς είτε γιατί κοιμάται τον ύπνο τον ενδυμίωνο με γεμάτο τον
υπνόσακκό του με πρόσκαιρα συμφέροντα, είτε γιατί με τις μόνιμες
επικύψεις του στις επιταγές των αναγκών του για παραμονή στην εξουσία
και ικανοποίηση των δανειστών, ώστε να υποθηκευτεί κάθε προοπτική της
χώρας, έχει υποστεί σοβαρή βλάβη στην όρασή του και στην ακοή του…
Και τώρα μάλιστα που ετοίμασε τις βαλίτσες του για δεκαήμερο ταξείδι
σε Κύπρο, Γερμανία και Βρυξέλλες, από τις πολλές “επικύψεις” κινδυνεύει
να πάθει και αγκύλωση, οπότε το πρόβλημα της όρασης και της ακοής θα
επιδεινωθεί…θα έχει, όμως, αποσπάσει τα…εύσημα της υπακοής από το Βαυαρό
πρωθυπουργό με τον οποίο συναντάται και τα υποσχετικά χαμόγελα
συγκεκριμένων ομολόγων του στη Ευρωπαική Σύνοδο Κορυφής, για
τα…διατάγματα νομοθετικού περιεχομένου που έσπευσε να εκδώσει για να
επισφραγίσει την άτεγκτη εφαρμογή των μέτρων και των όρων του μνημονίου.
Λίγα είναι αυτά που μας επιφυλάσσει ο πρωθυπουργός μας; Ας μην είμαστε
και αχάριστοι!
Του Στέλιου Συρμόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου