Τα δώρα είναι ένα άλλο κοινό έθιμο. Η παράδοση προέρχεται από τους τρεις μάγους ή...
σοφούς που έφεραν ο καθένας ένα ξεχωριστό συμβολικό δώρο στον μικρό Ιησού. Όταν ήμουν παιδί, τα δώρα ήταν λιγότερο ακριβά και εξεζητημένα από ό, τι σήμερα, αλλά ακόμα και τότε οι περισσότεροι συμπολίτες μου διαμαρτύρονταν για την εμπορευματοποίηση των Χριστουγέννων. Έχουμε συνηθίσει στην εμπορευματοποίηση. Οι πωλήσεις της γιορτινής σαιζόν είναι η ραχοκοκαλιά πολλών επιχειρήσεων. Η ανταλλαγή δώρων μας αναγκάζει να θυμόμαστε τους άλλους και να αφιερώνουμε λίγο χρόνο από την βιαστική και πυρετώδη ζωή μας για να τους σκεφτούμε.
Τα στολίδια και τα δώρα των Χριστουγέννων είναι ένας από τους δεσμούς που μας συνδέουν με τον χριστιανικό πολιτισμό, ο οποίος έγινε αναπόσπαστο κομμάτι του Δυτικού πολιτισμού εδώ και 2.000 χρόνια.
Στην κουλτούρα μας, το άτομο αποκτά αξία. Ο παράγοντας αυτός επιτρέπει στον οποιοδήποτε πολίτη να εκφράζει την σκέψη του ελεύθερα, να διεκδικεί τα δικαιώματά του επί της αρχής, να καταγγέλλει την αδικία και να γίνεται μεταρρυθμιστής.
Αυτή η ενδυνάμωση του ατόμου είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του Δυτικού πολιτισμού, αφού καθιστά το άτομο πολίτη ο οποίος χαίρει ίσων δικαιωμάτων με όλους τους άλλους πολίτες, προστατεύοντάς τον συγχρόνως από οποιαδήποτε επίδοξη τυραννική κυβέρνηση μέσω του κράτους δικαίου και της ελευθερίας του λόγου. Τα επιτεύγματα αυτά είναι προϊόντα αγώνων αιώνων, αλλά όλα απορρέουν από το χριστιανικό δόγμα, σύμφωνα με το οποίο ο Θεός εκτιμά τόσο την ψυχή του ανθρώπου που έστειλε τον Υιό Του να μαρτυρήσει, προκειμένου εμείς να μπορούμε να έχουμε ζωή με την πραγματική σημασία της λέξης. Ανυψώνοντας με τον μοναδικό αυτό τρόπο το άτομο, ο Χριστιανισμός έδωσε στον άνθρωπο φωνή.
Πριν την έλευση του Δυτικού πολιτισμού, φωνή είχαν μόνο εκείνοι που ασκούσαν εξουσία. Ο Δυτικός πολιτισμός έδωσε στους πολίτες με πνευματική ακεραιότητα φωνή, καθώς και σε όσους είχαν ανεπτυγμένο το αίσθημα του δικαίου, της τιμής, του καθήκοντος και της ευγενούς άμιλλας. Έδωσε στους μεταρρυθμιστές την δυνατότητα να εισαγάγουν μεταρρυθμίσεις, στους επενδυτές να επενδύουν και στους επιχειρηματίες να δημιουργούν εμπορικές επιχειρήσεις, νέα προϊόντα και νέα επαγγέλματα.
Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία ευκαιριών. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσέλκυσαν μετανάστες που μοιράστηκαν τις αξίες του πολιτισμού αυτού και τις εφάρμοσαν στην δική τους ζωή. Ως αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής, ο Δυτικός πολιτισμός αφομοιώθηκε από πολίτες διαφορετικής πολιτισμικής ταυτότητας που έγιναν ένα ενιαίο σύνολο.
Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε χάσει την επαφή με το ιστορικό αυτό επίτευγμα το οποίο ανύψωσε το άτομο και του έδωσε εξουσία. Οι θρησκευτικές, νομικές και πολιτικές ρίζες αυτού του μεγάλου επιτεύγματος δεν διδάσκονται πια συστηματικά στα σχολεία και τα πανεπιστήμια και δεν χαίρουν του απαιτούμενου σεβασμού από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Οι φωνές και τα μηνύματα που μας έχουν αγγίξει μέσα από τους αιώνες και μας συνδέουν με τον πολιτισμό μας φιμώνονται σήμερα από την «πολιτική ορθότητα» και τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Η προσευχή έχει εκδιωχθεί από τα σχολεία και τα χριστιανικά θρησκευτικά σύμβολα εξαφανίστηκαν από τον δημόσιο βίο. Οι συνταγματικές δικλείδες προστασίας έχουν συρρικνωθεί λόγω των πολιτικών φιλοδοξιών των σύγχρονων ηγεμόνων μας. Η επ’ αόριστον κράτηση, τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες έχουν γίνει σήμερα θεσμοθετημένες πρακτικές της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Το ιστορικό επίτευγμα της ποινικής δίωξης όλων ανεξαιρέτως των εγκλημάτων έχει αναιρεθεί. Η τυραννία έχει κάνει και πάλι την εμφάνισή της.
Η πολιτισμική διαφορετικότητα στο εσωτερικό της χώρας και ο επεκτατισμός εκτός της χώρας γίνονται αφορμή για την κατάλυση των αξιών και τη διάλυση του πολιτισμού μας και του κράτους δικαίου. Υπάρχει άφθονος χώρος για πολιτισμική πολυμορφία στον κόσμο, αλλά όχι μέσα στην ίδια χώρα. Ένας Πύργος της Βαβέλ δεν είναι δυνατόν να έχει πολιτισμό. Ένα άτομο-πολίτης δεν μπορεί να είναι Χριστιανός τη μία μέρα, ειδωλολάτρης την επόμενη και μουσουλμάνος την μεθεπόμενη. Ένα συνονθύλευμα πολιτιστικών και θρησκευτικών αξιών δεν παρέχει καμία βάση για την ύπαρξη νόμων και δικαίου εκτός από την ακατέργαστη και βίαιη εξουσία όπως αυτή ασκούνταν στα προχριστιανικά χρόνια.
Οι Αμερικανοί έχουν ένα τεράστιο μερίδιο από την χριστιανική παράδοση. Είτε πιστεύουμε στον Χριστό ο καθένας μας μεμονωμένα, είτε όχι, είμαστε κοινωνοί και δικαιούχοι του ηθικού δόγματος που έχει την δύναμη να κάμπτει την εξουσία και να προστατεύει τους αδυνάτους. Η εξουσία είναι ένα άλογο του οποίου ο αναβάτης είναι κατ’ ανάγκην φαύλος. Αν τον 20ο αιώνα το άλογο αυτό κλυδωνίστηκε και ταλαιπωρήθηκε σκληρά, τον 21ο αιώνα τρέχει με ακόμη γρηγορότερους ρυθμούς. Εκατομμύρια άνθρωποι εξοντώθηκαν τον 20ο αιώνα από τους ναζί στη Γερμανία και από τους Σοβιετικούς και Κινέζους κομμουνιστές απλά και μόνο επειδή ήταν μέλη μιας φυλής ή τάξης που είχε δαιμονοποιηθεί από τους διανοούμενους και την πολιτική εξουσία. Στα τέλη του 20ού και τις αρχές του 21ου αιώνα, εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνων σε επτά χώρες έχουν δολοφονηθεί και εκατομμύρια εκτοπίστηκαν, επειδή δεν υπέκυψαν στην ηγεμονία της Ουάσιγκτον.
Η εξουσία που αποποιείται τις θρησκευτικές και άλλες πολιτιστικές παραδόσεις μιας χώρας, αποκόπτοντας τον λαό της χώρας από τις ρίζες του δεν είναι δυνατόν να περιοριστεί από ηθικούς και θρησκευτικούς ενδοιασμούς. Ο Βλαντιμίρ Λένιν το έκανε αυτό σαφές, όταν όρισε την έννοια της δικτατορίας ως της «απεριόριστης εξουσίας, η οποία βασίζεται άμεσα στην άσκηση βίας και δεν περιορίζεται από κανέναν άλλο παράγοντα». Η τάση της άσκησης του επεκτατισμού της Ουάσιγκτον επί των πολιτών των ίδιων των ΗΠΑ αλλά και επί των πολιτών άλλων χωρών του κόσμου βασίζεται εξ ολοκλήρου στην άσκηση βίας και αναβιώνει τις αρχές και πρακτικές της ασύδοτης εξουσίας.
Η έμφαση του Χριστιανισμού στην αξία του ατόμου καθιστά το είδος εξουσίας το οποίο περιέγραψε ο Λένιν, και το οποίο εφαρμόζει σήμερα η Ουάσιγκτον, απαράδεκτο. Είτε είμαστε θρησκευόμενοι είτε όχι, ο εορτασμός των γενεθλίων του Ιησού Χριστού είναι ταυτόσημος με μια θρησκεία, η οποία μας μετέτρεψε σε κύριους της ψυχής μας και της πολιτικής μας ζωής πάνω στη Γη. Μια τέτοια θρησκεία αξίζει να την ασπαστεί κανείς, ακόμη και εάν προηγουμένως ήταν άθεος.
Καθώς ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε το 2013, ο Δυτικός πολιτισμός, ένα δημιούργημα διαδικασίας χιλιάδων χρόνων, αγωνίζεται και δοκιμάζεται. Ο εκφυλισμός είναι ορατός παντού τριγύρω μας. Καθώς η Δύση βυθίζεται στην τυραννία, απομένει να δούμε εάν οι λαοί της Δύσης θα υπεραμυνθούν της ελευθερίας τους και της ψυχής τους, ή θα βυθιστούν στην τυραννία, η οποία έχει σηκώσει και πάλι το αποκρουστικό και άπληστο κεφάλι της.
Του Paul Craig Roberts Για το ιστολόγιο Prison Planet 25 Δεκεμβρίου 2012 Aπόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου