Αποφάσισαν
να μην απεργήσουν.
Συγνώμη,
αλλά ξεχάσαμε τις προϋποθέσεις!
Όλες τις προηγούμενες μέρες, ΔΑΚΕ (Ν.Δ.), ΠΑΣΚ
(ΠΑΣΟΚ), Συσπειρώσεις (ΣΥΡΙΖΑ) και ΑΠ έστησαν
στον τοίχο το ΠΑΜΕ, -που είχε τη μόνη λογική
πρόταση, που έλεγε να γίνει 2ήμερη Απεργία
και μετά ΓΣ για να εκτιμήσουν οι...
καθηγητές
το πως πρέπει να συνεχίσουν- και πρότειναν Απεργία διαρκείας.
Οι ΓΣ υπερψήφισαν με μεγάλες
πλειοψηφίες την πρότασή τους.
Και πριν καν περάσουν 24 ώρες τα πήραν
όλα πίσω! Ξαφνικά έκριναν
πως δεν υπάρχουν προυποθέσεις για τέτοιο
αγώνα... Χθες υπήρχαν, αλλά σήμερα τις
πήρε ο αέρας ή τις πάτησε το τρένο κι ετσι
δεν υπάρχουν πιά.
Ετσι έφυγαν από τις ΓΣ των καθηγητών
με θυελλώδη χειροκροτήματα ενθουσιασμού
και στραβοκοιτώντας υποτιμιτικά το ΠΑΜΕ
και πήγαν στη ΓΣ των προέδρων. Αλλά είχαν
ξεχάσει να πάρουν μαζί τους τις προυποθέσεις! Γύρισαν, έψαξαν παντού, αλλά
οι προυποθέσεις δεν υπήρχαν πουθενά!
Κι έτσι τι να κάνουν,
αναγκάστηκαν να μην ψηφίσουν αυτό
που είχαν και οι ίδιοι ψηφίσει
μια μέρα πριν, αλλά ν' αφήσουν την Απεργία για άλλη φορά,
μέχρι να βρεθούν οι άτιμες οι προυποθέσεις...
Άραγε ντρέπονται μια στάλα;
Ή μήπως το βλέμμα τους είναι στραμμένο
στις καρέκλες που θα καταλάβουν στο συνέδριο
της ΟΛΜΕ, που γίνεται τον επόμενο μήνα;
Μήπως, λέμε.
Θα το επαναλάβουμε για
άλλη μια φορά. Αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται
για το κίνημα και τη συνέχειά του, ας κλείσουν
τα αυτιά στις φωνές και τα ύποπτα ουρλιαχτά
των αγωνιστών που μας προέκυψαν ξαφνικά
από το πουθενά, από τα κυβερνητικά γραφεία
ή τον καναπέ κι ας τραβήξουν το δρόμο
τους μακριά από την τόση
ελαφρότητα για τόσο βαριά και δύσκολα
ζητήματα.
Όσοι έχουν μίσος για το ΚΚΕ
και το ΠΑΜΕ ας το βγάλουν. Αυτή η
ελευθερία παρέχεται χωρίς
Πολύς ο δρόμος μπροστά λοιπόν...
Κουράγιο σε όλους, συντρόφους, συναγωνιστές,
φίλους και αντιπάλους.
Και όπως τραγουδούσε κι ο σύντροφος
Μητσάρας:
Αν είσαι
πλάι μου μπορώ
τη μάχη να κερδίσω
να μην εγκαταλείψω, να μην παγιδευτώ.
τη μάχη να κερδίσω
να μην εγκαταλείψω, να μην παγιδευτώ.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου