ΤΑ ΠΛΩΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ - ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ?.....

Πότε άλλοτε στο παρελθόν συζητάγαμε να κλείσουν νοσηλευτικά ιδρύματα? Πότε άλλοτε είχαμε βγάλει ως συμπέρασμα ότι τα σχολεία και τα νοσοκομεία της χώρας  είναι πολλά και πρέπει να κλείσουν κάποια από αυτά .Πότε  άλλοτε είχαμε μπεί σε αυτή την καταστροφική λογική. Ποτέ. Ίσα ίσα, απ'όσο θυμάμαι αυτό που κάναμε, ήταν να φτιάχνουμε  καινούργια ,η να αναβαθμίζουμε τα ήδη υπάρχοντα.  Πριν ένα αιώνα η χώρα διέθετε  πλωτά νοσοκομεία για τις ανάγκες τις εποχής  και  σήμερα όχι μόνο δεν συζητάμε κάτι τέτοιο γιατί θα φανεί σαν...
σενάριο επιστημονικής φαντασίας ,αλλά θέλουμε να εφαρμόσουμε το μνημόνιο που λέει από τα 136  νοσοκομεία της χώρας θα μείνουν μόνο 85,  με απολύσεις εργαζομένων  και αυτά βλέπουμε κάτω από ποιο καθεστώς...Και δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε.
ΤΑ ΠΛΩΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

Ο Κυβερνήτης του Π/Ν «Αττική» Εφ. Πλοίαρχος

Ν. Μελετόπουλος με αδελφή νοσοκόμα

του πληρώματος.

ΦΩΤΟ: 3.000 χρόνια Ελληνική Ναυτική Ιατρική,

εκδ. ΓΕΝ Αθήνα 2000

Η δράση των Πλωτών Νοσοκομείων καθ’ όλη την περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ναυτικής ιστορίας είναι ιδιαιτέρως σημαντική και καθοριστική για την έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων. Η βοήθεια που προσέφεραν στους τραυματίες ναυτικούς μας, και όχι μόνον, συνετέλεσε ουσιαστικά στην επιτυχή έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων, καθώς επρόκειτο για νοσοκομειακά πλοία, που προορίζονταν για την άμεση νοσηλεία και διακομιδή τραυματιών και ασθενών του Στόλου, και των μαχόμενων στρατευμάτων. Ταυτόχρονα, προσέφεραν  τις υπηρεσίες τους και σε καιρό ειρήνης στον άμαχο πληθυσμό, κυρίως σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως σεισμούς και πλημμύρες. Στο παρόν άρθρο, παρουσιάζεται αυτή η συμβολή, μέσα από την δραστηριότητα που ανέπτυξε κάθε Πλωτό Νοσοκομείο.

Τα Πλωτά Νοσοκομεία (Π/Ν) διαχωρίζονταν σε δύο κατηγορίες α) τα μόνιμα ή κύρια Π/Ν, τα οποία ναυπηγήθηκαν από την αρχή γι αυτόν το σκοπό είτε μετασκευάστηκαν μεταγενέστερα για τον ίδιο σκοπό και β) τα πρόσκαιρα ή δευτερεύοντα ή βοηθητικά Π/Ν, τα οποία ήταν επιταγμένα επιβατηγά πλοία με σκοπό κυρίως διακομιδής τραυματιών και ασθενών.

Το Πλωτό Νοσοκομείο «Αλβανία» κάπου στο Αιγαίο με επιβαίνοντες τραυματίες στο κατάστρωμα.

ΦΩΤΟ: 3.000 χρόνια Ελληνική Ναυτική Ιατρική,

εκδ. ΓΕΝ Αθήνα 2000. ΕΠΕΞ. Περί Αλός

Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 – 1913 το Π/Ν «Ιωνία» ήταν ένα επίτακτο επιβατηγό πλοίο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο. Είχε προσαρτηθεί στον Ελληνικό Στόλο του Αιγαίου και συνέβαλε σημαντικά στην διακομιδή των τραυματιών από την ναυμαχία της Έλλης. Στο Π/Ν «Ιωνία» υπηρέτησαν ως Διευθυντές ο Επίατρος του Πολεμικού Ναυτικού Π. Παπαδόπουλος ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Αρχίατρο Ι. Τσαμπρή, μετά την ναυμαχία της Έλλης.

Κατά την ίδια περίοδο άλλο Πλωτό Νοσοκομείο ήταν το «Αλβανία». Ήταν δυνάμεως 250 κλινών και συγκροτήθηκε από μετασκευή του ατμόπλοιου «Αλβανία» με μέριμνα και δαπάνες της Πριγκίπισσας Μαρίας, συζύγου του Πρίγκιπα Γεωργίου. Για τη δράση του, υπογραμμίζουμε ότι κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο πραγματοποίησε 17 πλόες, και διακόμισε 4.618 τραυματίες και ασθενείς, ενώ κατά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο πραγματοποίησε 35 πλόες, και διακόμισε 11.416 τραυματίες και ασθενείς. Διευθυντής του Π/Ν «Αλβανία» διετέλεσε ο Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής Καθηγητής Β. Γκύζης και κατά το πρώτο του ταξίδι συμμετείχε στο χειρουργικό έργο και ο μετέπειτα Καθηγητής Ιατρικής Πολύβιος Κορύλλος.

Κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία, 1919 – 1922, διατέθηκαν στην Υγειονομική Υπηρεσία της Στρατιάς τρία Πλωτά Νοσοκομεία. Επρόκειτο για τα επίτακτα επιβατηγά «Αμφιτρίτη», «Έλση» και «Κωνσταντινούπολις», τα οποία διακόμισαν περίπου 15.000 ασθενείς και τραυματίες. Σημειώνεται ότι κατά την περίοδο της Μικρασιατικής Εκστρατείας οι τραυματίες από τις μάχες στο Εσκί Σεχίρ και στο Σαγγάριο ποταμό διακομίζονταν με τα Πλωτά Νοσοκομεία από τον λιμένα των Μουδανιών στα στρατιωτικά νοσοκομεία της Χίου, της Μυτιλήνης και της Θεσσαλονίκης.

Προσωπικό Π/Ν της περιόδου 1949 – 1941

ΦΩΤΟ: Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων τ. 22 1988

Κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το Εκπαιδευτικό του Πολεμικού Ναυτικού «Άρης» χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο. Το πλοίο αυτό ναυπηγήθηκε στη Γαλλία το 1926 –27 και ήταν εκτοπίσματος 2.380 τόνων. Διέθετε 110 κλίνες και 3 δωμάτια για τη νοσηλεία Αξιωματικών. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τη νοσηλεία ασθενών των Πολεμικών Πλοίων αλλά και για διακομιδές ασθενών και τραυματιών του Στρατού Ξηράς. Για το λόγο αυτό πραγματοποίησε δύο πλόες από το Μεσολόγγι και διακόμισε περί τους 500 ασθενείς και τραυματίες.

Ένα άλλο Πλωτό Νοσοκομείο, με σημαντική προσφορά, ήταν και το «Αττική», χωρητικότητας 2.561 τόνων και δυνάμεως 362 κλινών. Ωστόσο, η προσφορά αυτή σταμάτησε βίαια, όταν στις 11.25 την νύκτα της 11^ης Απριλίου 1941 κατευθυνόμενο προς τη Σύρο (με σκοπό να αποβιβάσει το Προσωπικό του εκκενωθέντος Νοσοκομείου Δράμας), πλέοντας κατάφωτο και φέρον τα διεθνή χαρακτηριστικά των Π/Ν στο στενό του Καφηρέα, δέχθηκε επίθεση από γερμανικό βομβαρδιστικό αεροπλάνο. Το αποτέλεσμα ήταν να βυθισθεί και τα θύματα να ανέλθουν σε 27. Αριθμός ναυαγών, χρησιμοποιώντας τις σωστικές λέμβους, αποβιβάσθηκαν σε ακτή της Εύβοιας, ενώ άλλος αριθμός ναυαγών περισυλλέχθηκε, το άλλο πρωί, από το Αντιτορπιλλικό Κουντουριώτης. Διευθυντής του Π/Ν «Αττική» ήταν ο Υποπλοίαρχος Ιατρός Θ. Θωμόπουλος.

Πλωτό νοσοκομείο της εποχής

1941,η περίοδος όπου μαίνεται ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος σε διάφορα σημεία του πλανήτη μεταξύ των συμμαχικών κρατών και του συνασπισμού του άξονα, ενώ η Ευρώπη την συγκεκριμένη χρονική στιγμή βρίσκεται, στο μεγαλύτερο μέρος της, υπό την κατάκτηση των Γερμανών. Η Ελλάδα, την εποχή εκείνη, ύστερα από σθεναρή αντίσταση που πρόβαλε εναντίων τριών αντιπάλων (Γερμανία, Ιταλία και Βουλγαρία) είχε και εκείνη την ίδια τύχη, γνωρίζοντας την κατοχή με όλες τις συνέπιες που γνωρίζουμε για τέσσερα χρόνια.

 Η περιοχή την εποχή εκείνη

Η περιοχή του Κάβο ντόρου, η οποία υπήρξε  απομονωμένη, απρόσιτη και κυρίως άγνωστη, είχε μια δική της πορεία χωρίς την παρουσία κατοχικών ή ξένων γενικά στρατευμάτων. Την εποχή εκείνη  μάλιστα πολλοί οι οποίοι  κατάγονταν από τα χωριά εκείνα και κατοικούσαν στα μεγάλα αστικά κέντρα, κατέφυγαν και πάλι στην γενέτειρα τους. Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι η μεγαλύτερη παρουσία πληθυσμού στην περιοχή παρουσιάζεται στη δεκαετία 1940-50.

 Γεγονότα στην περιοχή  τότε

Εντούτοις όμως το στενό του Καφηρέα, το οποίο αποτελούσε (και αποτελεί) ένα σημαντικό ναυτικό πέρασμα υπήρξε την εποχή εκείνη θέατρο επιχειρήσεων μεταξύ των αντιμαχόμενων παρατάξεων, ενώ μάλιστα υπήρξαν  γεγονότα που σχετίστηκαν με την παρουσία υποβρυχίων, πλοίων αλλά και αεροπλάνων που είτε πραγματοποίησαν κάποια περιπολία, είτε κάποια αποστολή είτε απλά βυθίστηκαν ή κατέπεσαν αντίστοιχα  εκεί, συνδέοντας έτσι την παρουσία τους με την περιοχή του Κάβο Ντόρου.

 Το πλωτό νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΗ»

Το Αττική ήταν Ελληνικό επίτακτο Πλωτό νοσοκομείο, 362 κλινών. Βυθίστηκε από Γερμανική αεροπορική επιδρομή τη νύκτα μεταξύ της 11ης και 12ης Απριλίου του 1941 παρά τον Καφηρέα αν και έπλεε κατάφωτο με εμφανή τα σήματα του Ερυθρού Σταυρού.

Το Αττική είχε αποπλεύσει από την Καβάλα και την Θάσο και μετέφερε στον Πειραιά 11 ασθενείς στρατιώτες, 28 αδελφές νοσοκόμους, 17 στρατιωτικούς γιατρούς με πλήρωμα (αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες) 110 άνδρες. Συνολικά πνίγηκαν 22 άτομα και σκοτώθηκαν 28, μεταξύ των οποίων και ο κυβερνήτης του πλοίου Πλοίαρχος Δημήτριος Μελετόπουλος.

Στη διάσωση των ασθενών τόσο το πλήρωμα όσο και οι γιατροί και οι νοσοκόμες επέδειξαν αξιοθαύμαστη αυταπάρνηση και ψυχραιμία.

Την ίδια τύχη είχε και ένα άλλο Πλωτό Νοσοκομείο, το επίτακτο επιβατηγό «Πολικός», το οποίο είχε χωρητικότητα 870 τόνους και διέθετε 200 κλίνες. Στις 23 Απριλίου του 1941, στο λιμένα της Κορίνθου, δέχθηκε επίθεση από σμήνος γερμανικών αεροπλάνων, χωρίς όμως να βυθισθεί. Κάτι όμως που δεν απέφυγε δύο μέρες αργότερα, στο λιμάνι του Πόρου, όταν εκ νέου βομβαρδίστηκε από γερμανικά αεροπλάνα και βυθίστηκε.

Δελτίο ταυτότητος νοσοκόμας Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

ΦΩΤΟ: Ιστορικός Συλλέκτης Βέρροιας

Αναφέρεται επίσης και το επίτακτο επιβατηγό «Έσπερος», το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο και βυθίστηκε στις 21 Απριλίου 1941 έξω από το Μεσολόγγι. Επίσης και το επίτακτο επιβατηγό «Ελληνίς» χωρητικότητας 876 τόνων που χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο 263 κλινών. Ομοίως και αυτό δέχθηκε αεροπορική επίθεση και βυθίστηκε στις 21 Απριλίου πλησίον της Πάτρας. Αναφέρεται ότι ήταν πλήρες τραυματιών πριν βυθισθεί, αλλά χάρη σε υπεράνθρωπες προσπάθειες, κατόρθωσε να προσαράξει και να αποβιβάσει όλους σχεδόν τους διακομισθέντες τραυματίες, ώστε τελικά οι απώλειες να είναι σχετικά ελάχιστες. Την ίδια επίσης ημέρα, εβλήθη από γερμανικά αεροπλάνα και το Π/Ν «Σωκράτης», το οποίο ευρισκόταν αγκυροβολημένο στον όρμο των Αντικυθήρων, και ήταν κι αυτό ένα επίτακτο επιβατηγό πλοίο, που διέθετε 190 κλίνες.

Αποβίβαση τραυματιών στο λιμάνι του Πειραιά από το μέτωπο του πολέμου

ΦΩΤΟ: 3.000 χρόνια Ελληνική Ναυτική Ιατρική, εκδ. ΓΕΝ Αθήνα 2000

Τέλος, εκτός από τα ανωτέρω, κατά την περίοδο 1940 – 41 ως Πλωτά Νοσοκομεία αναφέρεται, για ιστορικούς λόγους, ότι χρησιμοποιήθηκαν και τα επίτακτα επιβατηγά πλοία «Άνδρος», «Αρντένα», «Αλμπέρτα», «Πύλαρος», «Τήνος», και «Μοσχάνθη». Συνολικά, η μεταφορική ικανότητα όλων αυτών έφθανε τους 2.220 τραυματίες και ασθενείς, διακομιζομένους σε κλίνες και καθήμενους.

Ενδεικτική βιβλιογραφία:

Κ. Χατζής, «Πλωτά Νοσοκομεία (παρελθόν – παρόν). Σύγχρονες τάσεις και ελληνική πραγματικότητα», Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων, τ. 21, 1987, σ. 357 – 377. 

Κ. Χατζής, «Στοιχεία από τη δράση της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Π.Ν. κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων, τ.22, 1988, σ. 65 – 93.

Θ. Σταυριανόπουλος, «Η Υγειονομική Υπηρεσία του Π.Ν. κατά τους απελευθερωτικούς αγώνες του Έθνους (1821- 1965)», Αθήνα 1979, σ. 296 –306.

Ι. Τούμπας, «Εχθρός εν όψει (1940 – 1945», Αθήνα 1987.

Ε. Σπηλιοπούλου, «Με το πλωτό Νοσοκομείο «Αττική» εις τον πόλεμο. Ο βομβαρδισμός και η βύθισις του», Ναυτική Ελλάς 156: 24 –25 1945.

Α. Γ. Διαμαντής – Ι. Δώδος, «3.000 Ελληνική Ναυτική Ιατρική. Από το μυθικό Αμφιάραο στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών», εκδ. ΓΕΝ, Αθήνα 2000.

Δ. Φωκάς, «Έκθεσις επί της δράσεως του Ναυτικού κατά τον Πόλεμο 1940 –1941», Αθήνα 1953, εκδ. ΓΕΝ, τόμος 1^ος, σελ. 389 –392, 451.

Κ. Παϊζης Παραδέλλης, «Τα πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού 1830 - 1979», Αθήνα 1979.

πηγή