πολίτες να βαδίσουν στο ημίφως, εκτεθειμένοι στις νοσηρές μεταπολιτευτικες προκαταλήψεις και στις
μετα-νεοτερικές βεβαιότητες που επιβάλλονται με ολοκληρωτικό τρόπο (π.χ. αντι-ρατσιστικός. Ποιος άραγε έχει την εξουσιοδότηση και από ποιον για κρίνει τι είναι η δεν είναι ρατσιστικό η όχι, τι είναι καλό ή κακό; Αν έχεις το δικαίωμα να αισθάνεσαι οργή η όχι; αν έχεις το δικαίωμα να εκφράζεις με έντονο τρόπο την άποψη σου η όχι;). Μια συγκεκριμένη προοπτική είναι η θεσμική αλλαγή με στόχο την αμεσοδημοκρατική αναμόρφωση του πολιτειακού συστήματος και η συμμετοχή των πολιτών στην λήψη αποφάσεων, που επηρεάζουν άμεσα την ζωή τους.
Ο κύριος λόγος της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα και τον κόσμο ολόκληρο είναι ή αναπάντεχη αφαίρεση εξουσιών από τις λαό και η παραχώρηση τους στην κεντρική διοίκηση της κάθε χώρας και εν συνεχεία σε διεθνείς οργανισμούς που δεν ελέγχονται επαρκώς από τους υποτιθέμενους εντολείς-πολίτες. Η παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων τεχνηέντως προβαλλόταν και προβάλλεται ως κάτι το ωφέλιμο που θα μας βγάλει από την κρίση (;) και όποιος διαφωνει κατακεραυνώνεται ταυτόχρονα ως φασίστας , κομουνιστής και φυσικά ως τρελός συνωμοσιολόγος. Η πραγματικότητα, όμως, είναι αμείλικτη. Η ιστορία έχει δείξει πως όποτε η κεντρική εξουσία αποκτούσε συγκεντρωτικές εξουσίες, το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων μιας χώρας έπεφτε ενω η νόμιμη και παράνομη μετανάστευση αυξανόταν με τρομακτικές συνέπιες: Οι κοινωνίες διαιρούνταν και οι εθνοτικές και ταξικές και θρησκευτικές συγκρούσεις είχαν ολέθρια αποτελέσματα.
Αν πρέπει να κατηγορήσουμε κάποιον για αυτήν την κακοδαιμονία και την κακοτυχία , θα χρειαστει να αντικρίσουμε τον ευατο στον καθρεφτη.Η κουλτούρα του «ωσαν πολίτης σκυφτός ραγιάς-σαν πιάσει πόστο δερβεναγάς» και του είμαστε στο εγώ και στο κομματικό εμείς αλλά ποτέ στο συλλογικό εμείς διέλυσε οριστικά και αμετάκλητα την ελληνική κοινωνία πριν δυο δεκαετίες. Σήμερα, ζούμε σε ένα κόσμο κοσμοπολίτικης αυθαιρεσίας ,εθνο-αποδόμησης και κοινωνικών μείξεων που στόχο έχουν την απονεύρωση των τελευταίων εστιων αντίδρασης και την ολοκληρωτική αφαίρεση της λαϊκής κυριαρχίας καθώς και την επακόλουθη απώλεια ελεγχου των φυσικών πόρων (νερό, αλιεία, καλλιεργήσιμες εκτάσεις, χλωρίδα και πανίδα ).
Η λύση βρίσκεται και πάλι στον καθρέπτη. Αφού τα πράγματα δεν αλλάξουν πρέπει να αλλάξουμε εμεις. Ο Γάλλος πολιτικός θεωρητικός Αλέξις τε
Τοκβίλ δεν έγραφε τυχαία πως η αναταραχή δεν βρίσκεται στα γεγονότα αλλά τα πνεύματα. Η πιο καταστροφική ιδέα που το κρατικο σύστημα εχει σφηνώσει στα μυαλά πολλών μέσω της προπαγάνδας των ΜΜΕ είναι ότι σε “πεντε χρονια ” θα είναι καλύτερα. Ολοι οσοι προσδοκούν μια θέση 400 ευρώ και την βολεμενη ζωουλα τους το διαλαλουν με στομφο. Η ίδια νοοτροπία επικρατούσε στην
αμερικη και στην ευρωπη πριν την οικονομική κατάρρευση του 1929. Πριν το κραχ του 1929 αυτή η βλακώδης σιγουριά υπήρχε. Όταν έφτασε η Μαύρη Τρίτη άρχισαν να γράφουν σημειώματα και να πηδάνε από τον πέμπτο όροφο!
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν πολλοί είναι ότι η οικονομική ανάπτυξη είναι πλασματική. Τα κέρδη στο παγκόσμια οικονομία τα τελευταία 15 χρόνια προήλθαν από τρεις τομείς:1) το νόμιμο τζόγο-χρηματιστήρια, 2)τις αρπαγές – ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων και υποδομών και 3) φυσικά
από τον «ηλίθιο» τον φορολογούμενο πολίτη που είναι η καλύτερη επένδυση. Μάλιστα, αυτές οι αλήθειες θίχτηκαν και από την πρόσφατη χολιγουντιανή ταινία Wall Street : Money never sleeps που παρουσιάστηκε από τους κάποιους κριτικούς του κινηματογράφου ως μια «βαρετή ταινία για χρηματιστές»(!). Σε ένα σημείο της μάλιστα οι σεναριογράφοι τοποθετούν τον κεντρικό ήρωα σε θέση ομιλητή για την προώθηση του βιβλίου του. Το κοινο είναι κατά βασιν ατομα από 20-35 χρονων .Αφου ο Γκορντον εξηγεί γιατί φτάσαμε ως εδώ,
στρεφεται απότομα προς τους νέους και τους λέει εν ψυχρω πως είναι η γενιά των Νιντζα(NI.NJ.A) που σημαίνει η γενιά που δεν έχει ούτε έσοδα (No Income), ούτε δουλεία (No Job), ούτε περιουσιακά στοιχεία (No Assets).Μερικά χρόνια μετά από αυτήν την βαρετή ταινία για χρηματιστες» () ευρωπαϊκά και αμερικανικά περιοδικά και εφημεριδες (Der Spiegel,New Statesman,Independent, Wall Street Journal κ.α.) φιλοξενούν αρθρα για την γενια των NINJA. Καποια υποστηριζουν πως είναι μια απογοητευτικη κατασταση αλλα την παρουζουν ως κατι το φυσιολογικο που δεν θα επρεπε να μας εκπλήσσει ενώ η πιο καυστικες παρατηρούν πως σε έναν κόσμο που οι φτωχοί αυξάνονται , οι υπερπλουσιοι πολλαπλασιάζονται και πολλαπλασιάζουν τα μηδενικά στον
λογαριασμό τους!
Η μόνη προοπτική για να βελτιωθούν τα πράγματα είναι η θεσμική αλλαγή και η ουσιαστική πολιτική ανάπτυξη. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται περισσότερη Ευρώπη αλλά περισσότερη Ελλάδα. Με αλλα λόγια έχουμε ανάγκη την θεσμικά κατοχυρωμένη παραχώρηση εξουσιών στον ελληνικό λαό. Σήμερα, η Ελλάδα έχει ένα πολίτευμα που παρουσιάζεται ως προεδρευόμενη κοινοβουλευτική
δημοκρατία ενώ στην πραγματικότητα είναι μια ευρωκεντρικη κοινοβουλευτική
δικτατορία(από το Ρωμαικό dictator που σημαίνει άτομο με έκτακτες διευρυμένες εξουσίες για μια συγκεκριμένη περίοδο). Αν κάποτε οι λαθρεπιβάτες της πολιτικής έλεγαν πως οι έλληνες δεν μπορούν να αυτοκυβερνηθούν, και έγραφαν πως η δημοκρατία είναι στο απόσπασμα, σήμερα θα ήταν φρόνιμο να πούμε πως οι έλληνες είναι ικανοί στο να αυτοευνουχιζονται και πως η δημοκρατία είναι ασβεστωμένο πτώμα σε κρεματόριο.
Το μοντέλο διακυβέρνησης πρέπει και μπορεί να αλλάξει προς όφελος των πολιτών. Βέβαιο, ότι μια τέτοια προσπάθεια αλλαγής θα συναντήσει την άγρια αντίδραση της «άρχουσας τάξης» και των «βολεμένων» . Κανένα όμως πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας. Η επομένη βουλή πιθανότατα θα είναι αναθεωρητική. Αυτή είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανακοινωθεί στο πολιτικό σύστημα η επιθυμία του ελληνικού λαού για δημοψήφισμα, με ερώτημα για τον αν ο ελληνικός λαός επιθυμεί αναθεωρητική ή συντακτική αναθεώρηση και έξοδο από την Ε.Ε.. Αν το πολιτικό δυναμικό δεν συναινέσει τότε πρέπει να έρθει αντιμέτωπο με την (ειρηνική και χωρίς όπλα και καταστροφές περιουσιών) παλλαϊκή αμφισβήτηση και την ανάγκη απεμπλοκής του από τα πολιτικά πράγματα. Εκτός βέβαια και είναι καλύτερο να περιμένουμε καμιά δεκαριά χρονάκια για να φτιάξουν τα πράγματα(χλωμά πρόσωπα-χλωμό το κόβω), γιατί μεταξύ μας δικέ μου που να τρέχουμε(είναι καλύτερο το τρέξιμο για την εφορία;), ωχ αδελφέ μου αυτά είναι βάρβαρα πράγματα(ενώ η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής για ένα εισιτήριο;) , και άνθρωποι είναι και οι πολιτικοί λάθη κάνουν(και ο Κεμαλ Ατατουρκ κάτι μικρολαθακια έκανε!), τι θες να κυβερνήσεις εσύ και η παρέα σου (ενώ είναι καλύτερη η παρέα του Αντώνη και του Αλέξη;). Είναι αναγκαίο λοιπόν να βιδώσουμε τα λόγια του Κώστα Βάρναλη καλά μες το κεφάλι μας: (μόνο) «αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ρθει ανάποδα ο
ντουνιάς.»
Ιωάννης Κανελλόπουλος
Πολιτικός Επιστήμων- Νομικος Επιστήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου