Οι κύριοι συντελεστές της δημιουργίας του ύμνου, μεγάλοι και καταξιωμένοι Νάξιοι καλλιτέχνες, όπως ο στιχουργός κ. Θανάσης Περιστεράκης και ο γνωστός μουσικός και τραγουδιστής κ. Βαγγέλης Κονιτόπουλος, μαζί με το Γιάννη Κονιτόπουλο εγγυώνται την επιτυχία και πιστεύουμε οτι ο νέος ύμνος θα εκφράζει το μεγαλείο, τις επιτυχίες και τις φιλοδοξίες του Πανναξιακού, του μεγαλύτερου και πιο ιστορικού αθλητικού Σωματείου της Νάξου.
Η υπόσχεση που μας είχαν δώσει οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες, στη διάρκεια της εκδήλωσης που...
είχε διοργανώσει ο Πανναξιακός, τον περασμένο Απρίλιο, στην Αθήνα, γίνεται πραγματικότητα και ο Πανναξιακός θα έχει πολύ σύντομα τον δικό του ύμνο.
Η "απαίτηση" όλου του φίλαθλου κόσμου του Πανναξιακού γίνεται πράξη κι όλοι αναμένουμε με περιέργεια και προσμονή να ακούσουμε το νέο ύμνο.
Σύμφωνα λοιπόν, με σημερινή ενημέρωση, η επίσημη παρουσίαση του ύμνου του Πανναξιακού θα γίνει την Κυριακή, 3 Νοεμβρίου 2013, στις 14:00 μ.μ. στο εστιατόριο GReeks, που βρίσκεται επί της Λ. Ποσειδώνος 22 και Λ. Αμφιθέας, στον Άλιμο.
Στην εκδήλωση θα παρευρίσκονται και εκπρόσωποι των Συμβουλίων του Πανναξιακού Α.Ο. και του Πανναξιακού Α.Ο.Ν.
Όσοι φίλοι και φίλαθλοι της ομάδας θέλουν και μπορούν, ας έρθουν να μοιραστούμε όλοι μαζί μια σημαντική στιγμή στην ιστορία του Πανναξιακού μας.
Εμείς θα είμαστε εκεί!
Σύνδεσμος φιλάθλων Πανναξιακού Αθήνας
2 σχόλια:
To τραγούδι της ομάδας.
Παίρνοντας αφορμή από την παρουσίαση του «ύμνου» του Πανναξιακού, θέλω να προσθέσω λίγες σκέψεις σχετικά με το ποδόσφαιρο και το νησί μας. Η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι μια διαδρομή πολύπλοκων και ανταγωνιστικών προσπαθειών απόλαυσης ή θλίψης που ικανοποιούν τα πιο ισχυρά εξελικτικά ένστικτά μας. Το γήπεδο είναι ο χώρος ενός ιδιότυπου κοινωνικού «πολέμου». Με γεωγραφικά ή κοινωνικά κριτήρια. Με σχεδόν χαμένο το «Savoir Vivre (σαβουάρ βίβρ)» και καλώς, το γήπεδο αποτελεί το χώρο, που μπορείς να βιώσεις την εμπειρία του θεάματος σε μια υπέροχη συλλογικότητα, να μεθύσεις με τη νίκη, να χαρείς με την κατατρόπωση του αντίπαλου και φυσικά να μην ανεχθείς με ηρεμία, νηφαλιότητα και στωικότητα την ήττα σου. Μια εκτόνωση που προέρχεται απ την ψυχολογική κάλυψή μας ότι ανήκουμε σε μια ομάδα ατόμων και αντλούμε ένα αυξημένο αίσθημα ότι και μείς αξίζουμε κάτι. Μια φυσιολογική τάση Πολιτισμού. Με στοιχεία ανθρωπιάς που τη χάνουμε σε άλλους χώρους και μιας κοινωνικότητας που την ψάχνουμε. Έπρεπε πρώτα λοιπόν να ανακαλύψουμε ποιές είναι οι ιδεολογικές διαδρομές, που θα ταίριαζαν στον Πανναξιακό μας και μετά να συνθέσουμε τον ύμνο. Ως παραδείγματα θα αναφέρω κάποιες ομάδες τυχαία και με βαθύτατες ιδεολογικές αναφορές. Η ΑΕΚ, ο Πανιώνιος, ο ΠΑΟΚ είναι ομάδες με προσφυγική συνείδηση. Η Μπαρτσελόνα είναι η ποδοσφαιρική συνείδηση των Καταλανών. Η Μάντσεστερ είναι η ομάδα των εργατών σιδηροδρόμων και των λαϊκών στρωμάτων. Η Λάτσιο είναι η ομάδα των ακροδεξιών στην Ιταλία. Η Λιβόρνο των κομμουνιστών. Η Παναχαϊκή ιδρύθηκε από αναρχικούς το 1890. Αυτό που θέλω να πω είναι, πως στις εξέδρες του σταδίου έπρεπε να βρούμε, ποιά ιδέα μας ενώνει και να την ονοματίσουμε. Η ανακάλυψη του μυστικού της συλλογικότητας αυτής, θα απομάκρυνε και τους κατά καιρούς παρόντες επικίνδυνους καιροσκόπους της πολυσύνθετης διαιρέσεώς μας στο νησί. Μετά θα «καθόταν» κι ο «ύμνος» ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
«Ο ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΑΝΙΚΛΕΙΟΥ» της νήσου Νάξου
ΥΓ : Τέλος πάντων, θα είμαι κι εγώ εκεί.
εισαι ωραιος!!!!!!!!!!!τρομερη αναλυση φιλε !!! ειλικρινα ...
Δημοσίευση σχολίου