Πειραιάς! Το μέρος απ' όπου ξεκινάει η «Ρομίλντα», όπου οικοδόμοι χορεύουν πάνω σε σκαλωσιές παρέα με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ και το οποίο πριν λίγες μέρες έφτασε ένα βήμα από το να γεννήσει τον βαλκάνιο Μπερλουσκόνι. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μετά από ομάδα και μίντια σκέφτηκε να αποκτήσει και πολιτική εξουσία, κάνοντας τελευταία στιγμή πίσω και στέλνοντας τον αυτοφωράκια του.
Ε, και κάπου εκεί, όσοι είχαν διάθεση να πέσουν από τα σύννεφα, έπεσαν: είναι ποτέ δυνατόν, είπαν, ο τρίτος μεγαλύτερος Δήμος της χώρας να βγάζει δήμαρχο με οπαδικά κριτήρια;
Είναι μια εύλογη ερώτηση, αλλά ταυτόχρονα και μια ερώτηση που θα έκανε μόνο κάποιος...
εξωγήινος που μόλις προσγειώθηκε στη χώρα μας – και μάλιστα ένας όχι ιδιαίτερα τσάκαλος εξωγήινος. Όλοι το ξέρουμε καλά πως το να είσαι γαύρος υποψήφιος στον Πειραιά είναι σαν να είσαι Πασόκος στο Ηράκλειο, θεούσος στη Θεσσαλονίκη και αιμομίκτης στον Πύργο.
Για παράδειγμα, να μια φωτό από την παρουσιάση του συνδυασμού τού υποψήφιου δημάρχου Πειραιά Γιάννη Μίχα στις προηγούμενες εκλογές:
Ο βαψομαλλιάς πασοκόσαυρος Μίχας φρόντισε να κάνει σαφές το οπαδιλίκι της φάσης όχι μόνο καθίζοντας τον Μώραλη εκ δεξιών του, αλλά φέρνοντας στο τραπέζι και τον Ρουμάνο πορτιέρη του κλαμπ «Βαρελάδικο» γίγα της πολιτικής και αυτοδιοικητικής σκέψης Γιώργο Αμανατίδη!
Και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Ο Αμάνας όχι μόνο εξελέγη δημοτικός σύμβουλος για πλάκα, αλλά κατά τη θητεία του έδωσε νοστιμιά στις συνεδριάσεις του Δήμου Πειραιά με τη διάσημη λεπτεπίλεπτη προσέγγιση που εφάρμοζε όποτε ήταν στην ενδεκάδα και ξέσπαγε μανούρα στο απέναντι κόρνερ:
Ένας τύπος κατηγορεί ως μη-αρκετά Ολυμπιακό έναν τύπο που έχει σκάσει στο συμβούλιο με φόρμα Ολυμπιακού!
Αυτό είναι ο Δήμος Πειραιά. Το μέρος που ο αντίπαλος του Μίχα, Πέτρος Μαντούβαλος, ονόμασε εντελώς σοβαρά το συνδυασμό του «Πειραιάς, Πόλη Θρύλος»,
όπου είχε βγει Δήμαρχος με το Τσαουσεσκικό 46% αυτός
είναι εν ενεργεία δημοτικός σύμβουλος αυτός (βλ. και «Ο Έλληνας Τσαρλς Μπάρκλεϊ»)
εκπροσώπησε την περιοχή στο κοινοβούλιο αυτός
και που, σε τρεις συνεχόμενες εκλογές για το Δήμο, πρώτος σε σταυρούς από όλους όσους κατέβηκαν υποψήφιοι βγήκε αυτός:
Και κάπως έτσι, απολύτως λογικά, στις φετινές εκλογές περνάμε στο επόμενο level: στην εποχή δηλαδή που παύουν οι διάφοροι κομματικοί συνδυασμοί να κατεβάζουν Ολυμπιακούς υποψήφιους, αλλά κατεβαίνει ένα Ολυμπιακό ψηφοδέλτιο που γράφει στα ερυθρόλευκα μπαλίνια του την κομματική παράμετρο των εκλογών.
Και τώρα, τι; Πώς διάολο μπορούν τα κόμματα να απαντήσουν σε κάτι τέτοιο; Κανένα κόμμα δεν το παίρνει να αγνοήσει τον Πειραιά: πρόκειται για ένα Δήμο αφενός με τεράστιο στάτους και επίδραση στο τελικό σκορ κάθε εκλογικής βραδιάς – και αφετέρου ένα Δήμο στον οποίον παίζουν Πολύ Μεγάλα Φράγκα. Είναι ποτέ δυνατόν τα κόμματα απλά να κάνουν στην άκρη με σκυμμένο κεφάλι και να τον αφήσουν στα χέρια του τύπου που πληρώνει το νοίκι του Μπονγκ; Ακόμα και ο βλαμμένος εξωγήινος κουνάει ήδη αρνητικά το κεφάλι σε αυτή την ερώτηση.
Ετοιμαστείτε για δραματικές εξελίξεις μέχρι την 25η Μαΐου, επομένως, αυτή είναι η συμβουλή μας ως Luben. Θα δούμε τη Νέα Δημοκρατία να σουτάρει πανικόβλητη τον υποψήφιό της, Βασίλη Μιχαλολιάκο, για χάρη του -θρήσκου και γκλαμουράτου, άρα ταιριαστού στη μενταλιτέ του κόμματος- Τζιοβάνι; Πολύ πιθανό. Θα στραφεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε έναν υποψήφιο με έρεισμα στον ερυθρόλευκο λαό, ο οποίος ταυτόχρονα είναι Αφρικανός μετανάστης και σύμβολο της αιώνιας νιότης, δηλαδή τον Πίτερ Οφορίκουε; Ίσως – αν θέλει να έχει ελπίδες. Θα κατεβάσει το ΚΚΕ υποψήφιο δήμαρχο τον Σάββα Κωφίδη, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες τον Βαμβακούλα, ο ΛΑΟΣ τονΚώστα Αϊβαλιώτη με φανέλα του Σπανούλη και η Κίνηση των 58 μια κόκκινη γραβάτα του Σημίτη; Αν όχι, ο Μώραλης θα γράψει ένα high score το οποίο θα κάψει το εκλογόμετρο.
Πειραιάς: εκεί που τα προσχήματα πάνε για να πεθάνουν.
luben
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου