Μια παράξενη ιστορία ενός ιερέα στη Κόρωνο

Πριν πολλά χρόνια όταν η Κόρωνος ήταν δύο ενορίες (Άγιος Νικόλαος και Αγία Μαρίνα) οι ιερείς, οι οποίοι δεν ήταν υπάλληλοι αλλά ζούσαν από τις προσφορές των πιστών, είχαν μοιράσει τις λειτουργίες στις ενορίες. Δηλαδή επειδή η Αγία Μαρίνα μάζευε τον περισσότερο κόσμο έκαναν εναλλάξ λειτουργία στην Αγία Μαρίνα.
Ο ιερέας της ιστορίας μας επειδή του τύχαινε η μέρα των Χριστουγέννων να λειτουργεί στον Άγιο Νικόλαο προσπαθούσε να βρει τρόπο να λειτουργήσει τελικά στην Αγία Μαρίνα . Η λύση που σκέφτηκε ήταν να φροντίσει να μη πάει ο άλλος ιερέας στην Αγία Μαρίνα. Έβαλε δύο πολύ δικούς του ανθρώπους να περιλούσουν τον άλλο ιερέα με έναν γκαζοντενεκέ κόπρανα λίγο πριν φτάσει στην εκκλησία. Τελικά ο άλλος ιερέας δεν λειτούργησε και λειτούργησε ο ιερέας που οργάνωσε όλο αυτό το κακόβουλο σχέδιο.
Ο έτερος όμως ιερέας δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Στην επόμενη λειτουργία που έκανε καταράστηκε αυτούς που το έκαναν αυτό να μη λιώσουν τα σώματα τους. Η ιστορία θα μπορούσε να τελειώσει εδώ...
Όμως σύμφωνα με τα λεγόμενα και οι τρεις που συμμετείχαν σε όλη αυτή την ιστορία αφού και πέθαναν και τρία χρόνια μετά τον θάνατό τους τα σώματα τους δεν είχαν λιώσει. Τους ξέθαψαν και τους έθαψαν σε σημεία να μη μπορεί να τους ξαναβρεί κανείς. Για τον ιερέα υπάρχει και τοπωνύμιο με το όνομα του.
Παραπάνω είναι ο ζωγραφικός πίνακας ενός Ελβετού που εμπνεύστηκε από αυτή την ιστορία και έχει ζωγραφίσει τον ιερέα να μη μπορεί να μπει στο Παράδεισο.
Μπορεί να είναι μια μακάβρια ιστορία αλλά δε παύει να είναι μέρος της ιστορίας της Κορώνου και της Νάξου.

Ορεινός Αξώτης