αυτός έτοιμος (αυτή τη φορά) από τον Ολλανδό σύμβουλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Geerten Michielse, με μόνη υποχρέωση δική μας να τον μεταφράσουμε στη γλώσσα μας! Σε οποιαδήποτε χώρα αν συνέβαινε αυτό, οι εμπλεκόμενοι θα είχαν ήδη πάει σπίτι τους. Αλλά εδώ δεν φαίνεται να ιδρώνει κανενός το αυτί.
Επειτα από αυτό, στα αρχικά ερωτήματά μας προστίθεται ακόμη ένα. Είναι δυνατόν να υπάρχουν στρατιές συμβούλων, παρατρεχαμένων, τεχνοκρατών και, φυσικά, πολιτικών εγκεφάλων και να μην μπορούμε να φτιάξουμε χωρίς συμμαχική βοήθεια έναν νόμο και να μας έρχονται συστημένα με το copy write της τρόικας; Αν όσα αποκαλύπτονται παραμονές της αποκαλούμενης κρίσιμης διαπραγμάτευσης είναι αλήθεια (και φαίνεται ότι είναι), μια και κανείς δεν τα διαψεύδει, τότε τι άλλο άραγε περιμένει;
Πώς μπορεί να αλλάξει (εάν πράγματι θέλουν να αλλάξει) αυτή η πολιτική, όταν οι νόμοι γράφονται από ανθρώπους που δεν μπορούν να καταλάβουν σε τι κατάσταση βρίσκεται ο ελληνικός λαός από τις «τρελές» διατάξεις που περιέχουν σχέδια που είναι κατασκευασμένα για άλλες χώρες;
Πώς μπορεί να αποκτηθεί σεβασμός για το ελληνικό πολιτικό σύστημα, όταν η Βουλή νομοθετεί και οι βουλευτές ψηφίζουν χαμένοι στη... μετάφραση;
Οπως πάμε, το αρχικό ερώτημα του Κωνσταντίνου Καραμανλή «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;» μεταλλάσσεται στις μνημονιακές εποχές σε «ποιος νομοθετεί σε αυτόν τον τόπο;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου