κασάδια και τσι στράτες,
μιτάτοι και συνεπαρτά,
μας κλέβγουν οι προστάτες.
Αντάμα οι ντόπιοι πρόθυμοι,
με Γερμανοί και τσ’ ’αλλοι
μας πήρανε την προκοπή
και μας σκλαβώσαν πάλι.
Κι αν η Ευρώπη είν’ ετσά
που θέν’ οι τραπεζίτες
ας τηνε χαίρουντεν ευτοί
κι οι πάμπλουτοι αγύρτες.
Κι όλοι οι επιστήμονες
με τα βαρειά πτυχία
σπουδάσαν οικονομικές
απάτες και μαφία.
Και αν εμείς τσ’ αφήκομεν
όλα να τα πουλούνε,
ια ήλιο, αέρα και νερό
πλερώστε θα μας πούνε
Εροντες, νιοί, συγκούρδουλοι
θα τωνε πούμεν σώνει
ιατί ο σβέρκος μας εμάς
σκλαβιά δεν τη σηκώνει.
Και τσι βουλίστρες, τσι ζημιές
θα χτίσομεν και πάλι,
όπου το δίκιο του ενούς,
ίδιο θάναι και στσ’ άλλοι.
Κι ελπίδα για την προκοπή
θα έρθει ταχυτέρου,
κι ένα κόσμο καλύτερο,
οι αγώνες μας θα φέρουν.
Ο Καλαπάκουος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου