Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015. Ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη του αγώνα ΑΕΛ - Εργοτέλης, με τους οπαδούς να αποχωρούν από το γήπεδο με δάκρυα στα μάτια όχι λόγω συγκίνησης από την ανατροπή των τελευταίων λεπτών χάρη στην οποία στέφθηκε η ομάδα της Λάρισας νικήτρια με 2-1, αλλά εξαιτίας ενός μοναδικού highlight στα ποδοσφαιρικά χρονικά, το οποίο διαδραματίστηκε στο 68ο λεπτό αυτού του «ιστορικού» και παγκοσμίως πλέον γνωστού αγώνα...
Είναι η στιγμή όπου ο νεαρός μέσος του Εργοτέλη, Λεονάρντο Κούτρης, κείτεται χτυπημένος στο γρασίδι όταν δύο τραυματιοφορείς, ο Σπύρος Θεοχαρίδης και ο Δημήτρης Καρακώστας, μπαίνουν στον αγώνα και υποκινούμενοι από το πάθος τους για την ΑΕΛ, η οποία στο επίμαχο λεπτό του αγώνα κατέχει τον τίτλο του ηττημένου, φορτώνουν τον παίκτη στο φορείο σαν γουρούνι στο σακί.
Είναι το ίδιο πάθος για την ΑΕΛ και εκείνη η ασυγκράτητη ορμή του οπαδού που θέλει να δει την ομάδα του να πετυχαίνει τη μεγάλη ανατροπή που τους οδηγεί εν συνεχεία σε ένα κωμικοτραγικό «ματς», με τον άτυχο Κούτρη σε θέση μπάλας να βγαίνει νοκ άουτ από τις αδέξιες κινήσεις τους ξανά και ξανά. Στο ξεκίνημα της ευτράπελης αυτής μεταφοράς ο ένας εκ των δύο τραυματιοφορέων σκοντάφτει από τη βιασύνη του, με αποτέλεσμα ο Κούτρης να σωριαστεί στο έδαφος. Εν συνεχεία, το ίδιο μέλος του ανεκδιήγητου αυτού «ιατρικού» team, αφού πρώτα «πετάξει» τον ποδοσφαιριστή στο φορείο, ξανασκοντάφτει, με αποτέλεσμα ο νεαρός ποδοσφαιριστής να βρεθεί εκ νέου φαρδύς πλατύς στο έδαφος. Τη στιγμή εκείνη χάνει τον έλεγχο και ο δεύτερος τραυματιοφορέας, ο οποίος, αφού «στολίζει» τον συνάδελφό του με την ορθάνοιχτη παλάμη του, βοηθά τον συνάδελφό του στην ολοκλήρωση της μοναδικής αυτής διακομιδής. Κατά τη διάρκεια των ιστορικών τούτων δευτερολέπτων, παίκτης και τραυματιοφορείς ανταλλάσσουν μεταξύ τους τα απαραίτητα «γαλλικά», με τον Κούτρη να παραπονιέται για την άγαρμπη μεταφορά του και τους Θεοχαρίδη - Καρακώστα να του ανταπαντούν ότι παίζει θέατρο στοχεύοντας στην καθυστέρηση του αγώνα.
Αλήθεια ή ψέματα, με δόλο ή χωρίς, με σκοπό ή όχι, ένα είναι το σίγουρο: τα 35 δευτερόλεπτα της πιο cult διακομιδής τραυματία χαρίζουν άφθονο γέλιο σε ολόκληρη την υφήλιο, ταξιδεύουν με ταχύτητα φωτός στο αχανές σύμπαν των social media, γίνονται πρωτοσέλιδο στα ξένα έντυπα και ατραξιόν σε ένα από τα δημοφιλέστερα σόου του πλανήτη.
Από τον «Guardian» στην Ελεν Ντε Τζενέρις
Η αποτυπωμένη σε βίντεο μεταφορά-παρωδία του Λεονάρντο Κούτρη δεν αργεί να γίνει viral στο Ιντερνετ και ανέκδοτο στις σελίδες μεγάλης μερίδας του Τύπου, ειπωμένο ενίοτε με φλεγματικό χιούμορ: «Οι τραυματιοφορείς υποτίθεται ότι είναι αρωγοί σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, μια μικρή αχτίδα ελπίδας για τον παίκτη που έχει τραυματιστεί. Ωστόσο το ζευγάρι των τραυματιοφορέων έπραξε το ακριβώς αντίθετο: τον φόρτωσε με την ελάχιστη δυνατή λεπτότητα σε ένα φορείο και από κει και πέρα η υπόθεση πήρε τον κατήφορο. Αφού έπεσαν και ξανάπεσαν, τελικά έβγαλαν τον Κούτρη από το γήπεδο, αλλά όχι χωρίς να του προσφέρουν το τελευταίο δείγμα ταπείνωσης, ρίχνοντάς τον στο έδαφος χωρίς να δείξουν το παραμικρό ενδιαφέρον για τον τραυματισμό του», σχολίασε με εμφανή διάθεση ειρωνείας ο βρετανικός «Guardian». Σε αντίστοιχο ύφος κινήθηκε και η «Daily Mail» μιλώντας για «ένα ζευγάρι εύσωμων τραυματιοφορέων με κανέναν απολύτως σεβασμό στους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας» και σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Οι τραυματιοφορείς έδειχναν να σκέφτονται ότι ο Κούτρης δεν ήταν τραυματισμένος και ότι απλά σπαταλούσε χρόνο καθώς η ομάδα του προηγούνταν, αν και η δική τους προσπάθεια να απομακρύνουν τον παίκτη το συντομότερο δυνατό κατέληξε σε διαδικτυακό περίγελο... Ο Ζοζέ Μουρίνιο μπορεί να μην εντυπωσιάστηκε από το ιατρικό προσωπικό του στην αρχή της σεζόν, αλλά το αφεντικό της Τσέλσι μπορεί τουλάχιστον να είναι σίγουρο ότι δεν μανατζάρει μια ομάδα στη Β' Εθνική Κατηγορία της Ελλάδας»...
Επίσης, με διάθεση επικριτική κινήθηκε και ο συντάκτης του Eurosport, ο οποίος ανέφερε: «Οταν το ιατρικό προσωπικό μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο με φορείο, ο τραυματισμός του ποδοσφαιριστή είναι συνήθως σοβαρός. Οι τραυματιοφορείς αποτελούν για τον αθλητή ευχάριστο θέαμα. Αυτό θα είχε στο μυαλό του και ο Λεονάρντο Κούτρης, αλλά οι δύο τραυματιοφορείς πιθανότατα του έκαναν περισσότερη ζημιά παρά καλό»...
Σκασμένη στα γέλια προέβη στην ίδια διαπίστωση και η διάσημη παρουσιάστρια της αμερικανικής TV Ελεν Ντε Τζενέρις, η οποία αφού παρουσίασε το κωμικοτραγικό περιστατικό του αγώνα από videowall σχολίασε σκωπτικά: «Αν δεν είχε τραυματιστεί προηγουμένως, τραυματίστηκε σίγουρα μετά!»
«Ας έβαζε γκολ να τον χειροκροτούσαμε»
Αλλωστε ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής μίλησε για τραυματισμό από τα πρώτα λεπτά, αναφέροντας: «Δεν έπαιζα θέατρο. Χτύπησα, όχι σοβαρά, αλλά πονούσα και δεν μπορούσα να σηκωθώ κατευθείαν. Αισθάνθηκα την ανάγκη να περιμένω τον φυσιοθεραπευτή. Εκείνη τη στιγμή ήρθε ο αρχηγός της Λάρισας, ο Κώστας Μπανούσης, με τράβηξε από τη φανέλα και μου είπε να σηκωθώ, πως από την αρχή κάναμε καθυστερήσεις και άλλα τέτοια πράγματα. Οι τραυματιοφορείς, με το που ήρθαν, με έβριζαν και μου έλεγαν “τι κάνεις;”. Με άρπαξε ο ένας από τα χέρια και ο άλλος από τα πόδια. Μάλιστα, ο φυσιοθεραπευτής της ομάδας είπε στον έναν τραυματιοφορέα: “Δεν ντρέπεστε;”. Οταν πήγα να σηκωθώ, με έπιασε ο ένας από τον ώμο και με πέταξε στο φορείο. Καθώς με μετέφεραν, έπεσε ο ένας κάτω, κάτι που μπορεί να συμβεί και σε κανονικό τραυματιοφορέα. Ομως αμέσως μετά με έβρισαν ξανά, ο ένας μάλιστα με μούντζωσε και όταν έφτασαν εκτός γηπέδου με πέταξαν σαν σακί με πατάτες». Ωστόσο, ούτε τα παραπάνω λόγια του Λεονάρντο Κούτρη, αλλά ούτε και η διεθνής κατακραυγή φαίνεται να πτοούν τους δύο τραυματιοφορείς, οι οποίοι δηλώνουν με μια φωνή στο «ΘΕΜΑ»: «Η συμπεριφορά του παίκτη δεν ήταν επαγγελματική. Επαιζε θέατρο. Ο καλός παίκτης δεν προκαλεί εσκεμμένα την καθυστέρηση του αγώνα, αλλά παίζει μπάλα και σκοράρει στο αντίπαλο τέρμα. Ας έβαζε γκολ να τον χειροκροτούσαμε»!
«Με κλότσησε κάτω από την κοιλιά»
Πιο συγκεκριμένα, ο Σπύρος Θεοχαρίδης υπερασπίζεται τον εαυτό του παροτρύνοντάς μας να ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στο βίντεο που ομολογουμένως δεν χορταίνει να χαζεύει σύσσωμη η Ελλάδα - και όχι μόνο: «Αν το δείτε προσεκτικά, θα διαπιστώσετε ότι αρχικά γλίστρησα στην προσπάθειά μου να βοηθήσω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην εξέλιξη του αγώνα. Επίσης, ο συγκεκριμένος παίκτης με κλότσησε κάτω από την κοιλιά, γι’ αυτό έπεσα τη δεύτερη φορά. Αφού ήταν τραυματισμένος γιατί δεν ήθελε να βγει από τον αγωνιστικό χώρο; Ηταν εσκεμμένο το πέσιμο από το πρώτο μέρος του αγώνα, αφού έκαναν καθυστερήσεις χωρίς λόγο. ‘‘Αν προηγηθούμε στο δεύτερο ημίχρονο, πέστε κάτω’’ ήταν το σύστημά τους. Η τηλεοπτική εικόνα αδικεί την ομάδα μου, τους 10.000 φιλάθλους μας και εμένα. Θέλουν να μας μειώσουν. Μετά από αυτή την αδικία, οι οπαδοί ξεσηκώθηκαν και οι παίκτες μας έφεραν την ανατροπή με τελικό αποτέλεσμα 2-1».
Τέλος,τη σκυτάλη των εξηγήσεων παίρνει ο έτερος τραυματιοφορέας, ο Δημήτρης Καρακώστας, εμμένοντας στην άποψη ότι ο ποδοσφαιριστής προσποιούνταν: «Ακούστηκαν διάφορα άσχημα πράγματα για εμάς που δεν ισχύουν. Είμαστε δύο οικογενειάρχες που παλεύουμε για το μεροκάματο και μαθαίνουμε στα παιδιά μας να αγαπούν το ποδόσφαιρο. Δεν βρίσαμε ούτε μάνα ούτε πατέρα όπως μας κατηγόρησαν. Ούτε άνθρωποι της νύχτας είμαστε. Ο παίκτης, αφού δήλωσε τραυματίας, μας έλεγε “αφήστε με κάτω ρε, πού με πάτε;”. Αμα ήταν μάγκας, ας συνέχιζε τον αγώνα. Μη ροκανίζεις τον χρόνο μιας ομάδας, μπες μέσα και παίξε μπάλα»!
Ο «Ινδιάνος» και ο «Πάκμαν»
Στ’ αλήθεια, όμως, ποιοι είναι οι δύο τραυματιοφορείς που χάρισαν απροσποίητο γέλιο σε ολόκληρη σχεδόν την υφήλιο; Αμφότεροι είναι ερασιτέχνες και όχι επαγγελματίες τραυματιοφορείς, είναι βιοπαλαιστές και φανατικοί οπαδοί της ΑΕΛ. Ο Σπύρος Θεοχαρίδης, ή αλλιώς «Ινδιάνος», δίνει από τα εφηβικά του χρόνια τον απαιτούμενο παλμό στην κερκίδα της ομάδας του φωνάζοντας πρώτος απ’ όλους τα απαιτούμενα εμψυχωτικά συνθήματα του γηπέδου. Το παρατσούκλι «Ινδιάνος» το κέρδισε με το σπαθί του το 1980 με αφορμή -τι άλλο;- ένα ντέρμπι μεταξύ Λάρισας και Ολυμπιακού. Ηταν σε καφετέρια της Λάρισας όταν η ένταση μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων οδήγησε σε προστριβές, με τον Σπύρο Θεοχαρίδη να αρπάζει ένα φτερό από ξεσκονόπανο, να το περνά στα ελαφρώς δεμένα μακριά μαλλιά του και να ορμά στο πλήθος υπερασπιζόμενος τη δική του ομάδα. Εκτοτε, για τους παλιούς Λαρισαίους, είναι ο «Ινδιάνος» και για τους νεότερους κάτι σαν τον Μεγάλο Μανιτού, με την ΑΕΛ να του έχει απονείμει κατά καιρούς διάφορα μετάλλια συνεισφοράς.
Οταν δεν ασχολείται με τις επιδόσεις της ομάδας του, εργάζεται στον φούρνο που διατηρεί η οικογένειά του από το 1930 κοντά στο γήπεδο του Αλκαζάρ και φροντίζει να μεταλαμπαδεύσει στα δυο του παιδιά την αγάπη του για τον αθλητισμό. Ο Δημήτρης Καρακώστας εργάζεται ως ηλεκτρολόγος, είναι πατέρας δύο αγοριών που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο παίζοντας σε τοπικές ομάδες. Είναι γνωστός στην κοινωνία της Λάρισας με το προσωνύμιο «Πάκμαν», καθώς στα νεανικά του χρόνια λειτουργούσε πειρατικό σταθμό εκπέμποντας σε ολόκληρη τη Λάρισα την αγαπημένη του μουσική αλλά και εκφράζοντας τη λατρεία του για την ΑΕΛ. Ποιος να του έλεγε ότι κάποτε θα χάριζε -συντροφιά με τον «Ινδιάνο» συντοπίτη του- τόσο γέλιο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της στρόγγυλης μας Γης όση και η αγάπη του για τη δική του ολοστρόγγυλη θεά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου