Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Οι αρχές και οι συνήθειες των ζωοκλεφτών

Σκηνή από την ταινία ΟΥ ΚΛΕΨΕΙΣ που γυρίστηκε στην Κόρωνο
Οι αρχές και οι συνήθειες των ζωοκλεφτών στην Κόρωνο από το βιβλίο των Κυριακή Γ. Ψαρρού & Γεωργίου Απ. Ψαρρού ΤΑ ΑΠΟΡΑΒΔΙΔΙΑ / ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΚΟΡΩΝΟΥ, Αθήνα 2010
Οι παλιοί πραγματικοί κλέφτες του χωριού, οι αληθινοί και σοβαροί ζωοκλέφτες, οι οποίοι σχεδόν πάντα ήταν βοσκοί, είχαν ορισμένες αρχές που ποτέ και με κανέναν τρόπο δε διανοούνταν να παραβούν. Έτσι υπερασπιζόταν με αυτοθυσία τα όπλα που είχαν πάντα μαζί τους και συγκεκριμένα, το βαρύ ραβδί τους, το περασμένο στο ‘’φικάρι’’ (θήκη) μυτερό και κοφτερό μαχαίρι και τέλος το μπιστόλι, στο οποίο...

έδιναν συνήθως το χαρακτηριστικό όνομα ‘’Μαυροβουνώτης’’.
Ακόμη ποτέ δεν εγκατέλειπαν τους συντρόφους τους όταν κινδύνευαν, δεν πρόδιδαν τους συνεργάτες τους όταν συλλαμβάνονταν, δεν έκλεβαν τα κριβιτσόζουλα των συγχωριανών τους και δεν ‘’επιχειρούσαν’’ κατά τη διάρκεια του δεκαπενταύγουστου επειδή πίστευαν πως εκείνος που θα έκλεβε εκείνη τη μέρα ένα ζο θα έχανε δεκαπέντε.
Η σπουδαιότερη όμως αρχή τους , που όλοι και όλες τις εποχές υπηρέτησαν με ηρωισμό και αυταπάρνηση, ήταν η υπεράσπιση των κλοπιμαίων και η μη εγκατάλειψη τους για κανέναν απολύτως λόγο με οποιοδήποτε κόστος ακόμα και με τη σύλληψη τους.
Πέρα από τις αρχές τους οι κλέφτες είχαν και κάποιες αξιοσημείωτες συνήθειες οι σπουδαιότερες από τις οποίες ήταν:
Α. όταν ήθελαν να απολαύσουν το κλεμμένο κρέας και είχαν βέβαια τον απαιτούμενο χρόνο, το έκοβαν σε μικρά κομμάτια και το έβαζαν στην αναποδογυρισμένη (το μέσα έξω) κοιλιά του κλεμμένου ζώου, η οποία, όσο και αν φαίνεται παράξενο, το χωράει όλο. Στη συνέχεια τοποθετούσαν τη γεμάτη με το κρέας κοιλιά σε μια λακκούβα που είχαν ανοίξει στο έδαφος, τη σκέπαζαν με λίγη στάχτη και άναβαν φωτιά από πάνω της. Έτσι το κρέας σιγόβραζε και γινόταν ‘’ακουνάλι’’ (μαλακό) και πολύ νόστιμο.
Β. όταν κατανάλωναν κρέας, για να μη μυρίζει το στόμα τους και το καταλάβουν οι γύρω τους, έτρωγαν ωμό κρεμμύδι. Με ωμό κρεμμύδι επίσης καθάριζαν και το μαχαίρι τους.
Γ. τα ζώα που έκλεβαν και δεν είχαν σκοπό να τα χρησιμοποιήσουν τα ‘’φαράγγιαζαν’’, τα έριχνα δηλαδή σε βαθύ φάραγγα για να εξαφανιστούν τα ίχνη τους. Στην αντίθετη περίπτωση ή τα έσφαζαν και τα κατανάλωναν αμέσως ή τα έκρυβαν προσωρινά σε κάποιο ‘’κατεβατό’’ (ρηχό) φάραγγα και τα χρησιμοποιούσαν στην κατάλληλη ευκαιρία.
Δ. τόσο στα προκατοχικά, όσο και στα μετακατοχικά χρόνια, οι ζωοκλέφτες του χωριού έκλεβαν μόνο ‘’λιανά ζωντόβολα’’ (γίδια και πρόβατα).
Ε. κατά τη διάρκεια της κατοχής, οι μεγαλοκλέφτες του χωριού έκλεβαν από τα κατώχωρα και βοδινά. Για να διατηρήσουν το κρέας ενός τόσο μεγάλου ζώου το πάστωναν και το έκρυβαν σε μεθύρι το οποίο ήταν χωμένο είτε στο δάπεδο του σπιτιού είτε σε κάποιο χωράφι κοντά στο σπίτι.



Κυριακή Γ. Ψαρρού – Γεώργιος Απ. Ψαρρός
ΟΡΕΙΝΟΣ ΑΞΩΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: