Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Ερώτηση κρίσεως


Έχει ο άλλος αποτύχει, για τους όποιους λόγους, και αφήνει το 1997 απλήρωτο ΦΠΑ 2.500.000 δραχμές (περίπου 7.000 Ευρώ). Χρεοκοπεί και αρχίζει να γράφει το ρολόι των προστίμων, με τους τότε εξοντωτικούς συντελεστές (100-200%), πλέον των τιμωρητικών επιτοκίων.
Βγαίνει αναγκαστικά, για τους όποιους λόγους, εκτός συστήματος και δουλεύει για το μεροκάματο μέσω παρενθέτων προσώπων. Με την κρίση του 2008 και τα παρένθετα πρόσωπα φτάνουν στο ίδιο σημείο, χρεοκοπούν και χάνουν και αυτά τις φορολογικές τους ενημερότητες.
Βρίσκει δουλειά σαν μισθωτός. Δεν μπορεί όμως να αμειφθεί με περισσότερα από 1.200 Ευρώ, αφού τα υπόλοιπα κατάσχονται για τα χρέη...


Το χρέος προς την εφορία έχει φθάσει με αυτά και με εκείνα το 1.500.000 Ευρώ (!!! για αρχική παράβαση 7.000...), φιγουράρει πια στις ετήσιες καρναβαλικές λίστες των "φοροφυγάδων". Δεν μπορεί φυσικά να γίνει ούτε σκέψη για δόσεις, τι να δώσει, ακόμα και με τις 100 δόσεις η κάθε μία είναι 15.000...(τον μήνα)
Τι κάνει κανείς (νομοθέτης) στην περίπτωση του; Που είναι μία από τις χιλιάδες, τι λέω, ίσως εκατοντάδες χιλιάδες παρόμοιες;
Κλείνει τα μάτια και νομίζει ότι θα τα εισπράξει ποτέ κανείς αυτά; (κάποτε νόμισε ο ΓΑΠ και είπε το "λεφτά υπάρχουν")
Τα διαγράφει, σύμφωνα με τον παρόντα νόμο, που δίνει τέτοια δυνατότητα αλλά αφαιρεί τελείως το ΑΦΜ για δέκα χρόνια (!!) με συνέπεια να μην μπορεί ο υπόχρεος να είναι ούτε καν μισθωτός; Δηλαδή να τον καταδικάσει σε θάνατο;
Ή, μήπως λέω, κάνει ειδική διαδικασία ρύθμισης να του παίρνει ότι μπορεί να δώσει στον υπόλοιπο εργασιακό του βίο, π.χ. 500 Ευρώ τον μήνα, για να βγάλει κάτι και η εφορία, αλλά και να του ξαναδώσει την δυνατότητα να γίνει κανονικά οικονομικά ενεργός; Ίσως με την εμπειρία της αποτυχίας να είναι καλύτερα εξοπλισμένος ακόμα και για νέα επιχειρηματική προσπάθεια.
Δεν έχω αυταπάτες ότι οι απαντήσεις που θα δώσει ό καθένας θα εξαρτώνται από τις δικές του εμπειρίες, ή την έλλειψη αυτών, και τις προκαταλήψεις του. Ειδικά για το πολιτικό προσωπικό, ξέρουμε, το σύνθημα είναι No Mercy.
Πίσω από την λεγόμενη "φοροδιαφυγή" βρίσκονται πάμπολλες πικρές ιστορίες ματαίωσης και δυστυχίας. Είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό μας πρόβλημα μετά από εκείνο της φτώχειας.
Τα βάσανα των άλλων, δεν με αφήνουν να ησυχάσω τα βράδια.
Πυροβολήστε ελεύθερα...
(True story)



Aristotelis Aivaliotis

Δεν υπάρχουν σχόλια: