Οι επαναστατικές λαϊκές εξεγέρσεις απεχθάνονται το φόνο. Δεν έχουν ανάγκη από αυτό το μέσον πάλης γιατί τα επαναστατικά κινήματα δεν αγωνίζονται εναντίον ατόμων, αλλά εναντίον των συστημάτων της ληστείας, της βίας και τρομοκρατίας.
Οι λαοί δεν κατεβαίνουν στην επαναστατική αρένα για να εκδικηθούν άτομα, ούτε και για αίμα. Η βία των λαών απορρέει από τη διαλεκτική της αυτό-άμυνας απέναντι στην κακουργία και τη βία των καθεστώτων και των δυναστών. Είναι μια ΑΝΤΙ-ΒΙΑ άμυνας των λαών και γκρεμίσματος των συστημάτων που γεννούν, τρέφουν και αναπαράγουν τη βία.
Η «αντί-βία» αυτή των λαϊκών κινημάτων δεν έχει καμία, ΑΠΟΛΥΤΩΣ καμία, σχέση με την απελπισμένη προσπάθεια κάποιων «μειοψηφιών» που επιχειρούν με τυφλές και ψυχωτικές πράξεις βίας και τρομοκρατίας να υποκαταστήσουν τα μαζικά κινήματα και να διεγείρουν, με αγκαθάκια, τη λαϊκή απελπισία.
Τέτοιες πράξεις απελπισμένης, ψυχωτικής και «μειοψηφικής» βίας, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ λειτουργούν προβοκατόρικα για τα κινήματα των λαών.
Η φιλοσοφία αυτών των πράξεων είναι φασιστική: Επιζητούν να κατασκευάσουν, με τεχνητά υποκατάστατα, ένα κόσμο σύμφωνα με τα «ιδεώδη» της βίας και του αίματος…
Πάνω σε αυτή τη φιλοσοφία στηρίζονται και οργανώνονται και τα καθεστωτικά στρατεύματα της προβοκάτσιας για την κατασυκοφάντηση του λαϊκού κινήματος και για την επιβολή και θωράκιση της καθεστωτικής βίας και ΑΠΑΤΗΣ.
Σήμερα, όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές, η τρομοκρατική προβοκάτσια και η «φιλοσοφία του αίματος» και του φόνου, αποτελούν τα πλέον προνομιούχα πολιτικά «όπλα» της νεοταξικής βαρβαρότητας και των καθεστωτικών πολιτικών παιχνιδιών.
Ποικίλοι και πολύχρωμοι στρατοί έχουν κατασκευαστεί από τις «μαφίες» του χρήματος και του καθεστώτος για να χρησιμοποιηθούν εναντίον της λαϊκής αγανάκτησης και οργής που καθημερινά διογκώνεται και κοχλάζει εκρηκτικά.
Το παχνί αυτών των προβοκατόρων «ταγμάτων» είναι: Οι αλλοδαπές συμμορίες, εξαθλιωμένα και αποκτηνωμένα τμήματα της νεολαίας, οι στρατιές των χούλιγκαν του ποδοσφαίρου, ακραίες πολιτικές ομάδες κάθε κοπής και χρώματος και οι άπειρες ποικιλίες των «επιδοτούμενων»…
Εκπαιδευτικές «ασκήσεις» και «πρόβες» έχουν γίνει άπειρες: Κατασκευασμένες τρομοκρατικές ομάδες φόνου και αίματος, πλήθος από κουκουλοφόρικες λεηλασίες, επιθέσεις και «εξεγέρσεις», άγριες βιαιότητες και αιματοχυσίες μεταξύ των χούλιγκαν, το κάψιμο υπαλλήλων της ΜΑΡΦΙΝ και πάρα πολλά άλλα…
Μέσα σε αυτήν την καθεστωτική στρατηγική της ψυχωτικής βίας και του αίματος εντάσσεται και το πιο σάπιο κομμάτι της καθεστωτικής κακουργίας: ο ποδοσφαιρικό χουλιγκανισμός, η κοπριά του νέου φασισμού.
Μια μοχθηρή πτυχή αυτής της βαρβαρότητας αποτελούν τα γεγονότα στο γήπεδο Καραϊσκάκη…
Μια εκπαιδευτική «άσκηση» για πολιτικές προβοκάτσιες και για τα μακάβρια πολιτικά σχέδια των μαφιών του χρήματος, των «νταβάδων» και των «νονών» του καθεστώτος.
Κάτω από αυτό το πρίσμα οι παρακάτω καταγγελίες της Αλέκας Παπαρήγα, αποκτούν μεγάλη βαρύτητα και πρέπει να προσεχθούν.
Μόνο μια μικρή σημείωση: Το μεγαλύτερο «αντίδοτο» στις καθεστωτικές προβοκάτσιες ΑΠΟΤΕΛΕΙ η μαζικότητα και η οργάνωση του λαϊκού κινήματος.
Αν ο λαός κατακλύσει την Αθήνα δυναμικά και μαζικά τότε οι προβοκάτσιες πέφτουν στο κενό και αν επιχειρηθούν στρέφονται εναντίον του ίδιου του καθεστώτος και των οργανωτών τους.
Όταν ο λαός κατεβαίνει μαζικά και εκρηκτικά στο δρόμο κάθε ενέδρα, παγίδα και προβοκατόρικη τρικλοποδιά του καθεστώτος στρέφεται εναντίον του.
ΟΛΟΙ, λοιπόν, στο δρόμο και με τα μάτια ανοικτά…
Του Θύμιου Παπανικολάου
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου