- Μετά απο μία απολύτως επιτυχημένη συνεργασία, η οποία ξεκίνησε το (2009), παρελθόν είναι απο την τεχνική ηγεσία της ομάδος του Πανναξιακού ο Στ. Μεϊμάρογλου. Σε συνάντηση που είχαν ο πρόεδρος του Πανναξιακού κ. Β. Φλέριανος, και ο Στ. Μεϊμάρογλου, (σε πολύ καλό κλίμα), έγινε γνωστό ότι η συνεργασία τών δύο πλευρών, έφτασε στο τέλος της, (τουλάχιστον μέχρι νεοτέρας)! Και λέμε αυτό το μέχρι νεοτέρας καθώς, η θητεία του νύν Δ.Σ. του Πανναξιακού έφτασε στο τέλος της, και σε λίγες μέρες θα γίνουν εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ., οπότε το νεοεκλεγμένο Δ.Σ., είτε παραμείνει το ίδιο, είτε έχουμε αλλαγές προσώπων θα αποφασίσει για το θέμα του προπονητή, τών μεταγραφών, και όλα τα ζητήματα της ομάδος.
Θέλοντας να κάνουμε ένα ''φλάς - μπάκ'', για το έργο του Στ. Μεϊμάρογλου, στην τεχνική ηγεσία του Πανναξιακού, την διετία που μας πέρασε, αυταπόδεικτά είναι τα εξής: Τη σαιζόν (2009 - 2010) ανέδειξε τόν Πανναξιακό, πρωταθλητή στον Α΄ όμιλο της Α΄ κατηγορίας της Ε.Π.Σ.Κ., με τη καλύτερη επίθεση και τη καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα, ενώ στή διαδικασία των αγώνων μπαράζ για την άνοδο στην Δ΄, η ομάδα του Πανναξιακού τερμάτισε στήν 2η θέση και για (2) μόλις βαθμούς χάθηκε η άνοδος, με την ομάδα της Άνω Σύρου να κατακτά την 1η θέση, αλλά να αποδεικνύεται και απο τήν επιτροπή της Ε.Π.Ο., ότι χρησιμοποίησε αντικανονικά αλλοδαπό ποδοσφαιριστή για να φτάσει στον στόχο αυτόν! Την ίδια σαιζόν, (2009 - 2010), η ομάδα του Πανναξιακού έφτασε σε μία ακόμα διάκριση στο τελικό του κυπέλου Ε.Π.Σ.Κ.. Ητο πολύ σημαντικές επιτυχίες αυτές του Πανναξιακού σε πρωτάθλημα και κύπελο, διότι βασίστηκε κυρίως σε πολύι άπειρους ποδοσφαιριστές εκ τών οποίων οι πιό πολλοί 1η φορά έπαιζαν μπάλα σε ανδρική ομάδα, (όπως Πολυκρέτης Μ., Φάρκωνας Μ., Δρύς Δ., Βασιλάκης Β., Ντάσιος Γ., Ανεβλαβής Γ., Τσάπι Μ., Καπαρέλης Β., Βιλαντώνης Κ., Καπαρέλης Γ., Μιούλεν Α., κ.α.)! Τη χρονιά (2010 - 2011), ο Πανναξιακός με προπονητή τον Στ. Μεϊμάρογλου, αναδείχτηκε πανηγυρικά πρωταθλητής στήν εννιαία, Α' κατηγορία της Ε.Π.Σ.Κ., κερδίζοντας παννάξια την άνοδο στην Δ΄ Εθνική, κάνοντας παράλληλα, ορισμένα ''μαγικά'' ρεκόρ, όπως την αήττητη πορεία σε όλο το πρωτάθλήμα, τή καλύτερη επίθεση με (51 γκόλ), τη καλύτερη άμυνα με μόλις (9 γκόλ), και το πραγματικά σπάνιο ρεκόρ, να έχει η ομάδα μόνο νίκες σε όλη την διάρκεια του 2ου γύρου του πρωταθλήματος! Εάν συνυπολογίσουμε, το ότι η ομάδα του Πανναξιακού έφτασε την ίδια σαιζόν (2010 - 2011), στό τελικό του κυπέλου Ε.Π.Σ. Κυκλάδων, αντιμετωπίζοντας στα ίσα την πανίσχυρη ομάδα της Μυκόνου, (βρίσκεται μόνιμα στην 2η θέση στο πρωτάθλημα της Δ΄ Εθνικής), (χάνοντας οριακά με 1 - 0, και με τον προπονητή της Μυκόνου, κ. Αθανασιάδη, να δηλώνει έκπληκτός μετά την λήξη του αγώνος, λέγοντας ότι τον εντυπωσίασε η απόδοση του Πανναξιακού, ακόμα και όταν έπαιξε για 40΄ λεπτά με 10 παίκτες), και συνυπολογίζοντας ότι καθόλη την αγωνιστική σαιζόν, αν και η ομάδα προπονούταν σε δύο ακατάλληλα για μπάλα γήπεδα, (της Κωστέρας, και το απαρχαιομένο Δ.Α.Κ. Νάξου), δεν υπήρξε ούτε ένας μυϊκός τραυματισμός ποδοσφαιριστού της ομάδος, δεν ξέρουμε τι άλλο καλύτερο θα μπορούσε να προσμένει και ο πλέον απαιτητικός οπαδός της ομάδος του Πανναξιακού!
Ο Στέφανος Μεϊμάρογλου, αποκλειστικά στα (117) μέλη του φάν - κλάμπ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΕΪΜΑΡΟΓΛΟΥ - ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ, αναφορικά με την λήξη της συνεργασίας του με την ομάδα του Πανναξιακού, δήλωσε τα εξής:
Συναντηθηκα με τον πρόεδρο του Πανναξιακού κ. Φλέριανο Βασίλη, και μου γνωστοποίησε ότι η συνεργασία μας, (μέχρι νεοτέρας), τελειώνει εδώ. Θα ήθελα απο το βήμα αυτό, να τοποθετηθώ επ' αυτού, και να ευχαριστήσω τον πρόεδρο της ομάδος κ. Φλέριανο Βασίλη, και σχεδόν το σύνολο του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανναξιακού, για την τιμή που μου έκαναν, και με εμπιστεύτηκαν στήν τεχνική ηγεσία της ιστορικής ομάδος στα δύο χρόνια αυτά. Θέλω να πιστεύω, ότι και εγώ με την σειρά μου, τίμησα την εμπιστοσύνη τους αυτή, και έκανα ότι ήτο ανθρωπίνως δυνατό, για να έχει η ομάδα την καλύτερη δυνατή πορεία. Το να μπώ στην διαδικασία να ευχαριστήσω μεμονομένα κάποια φυσικά πρόσωπα εντός και εκτός ομάδος που με βοήθησαν σημαντικά κατά την παραμονή μου στην Νάξο, θα ήταν παρακινδυνευμένο, καθώς μπορεί να λησμονήσω κάποιον και θα ήταν άδικο! Αυτοί ξέρουν ποιοί είναι, και το πόσο τούς ευχαριστώ για όλα όσα έκαναν για μένα! Επίσης θέλω να ευχαριστήσω το σύνολο τών παικτών της ομάδος του Πανναξιακού στα δύο αυτά χρόνια που συνεργάστηκαν μαζί μου, και είμαι ευτυχής για αυτούς, διότι έβαλαν το ονομά τούς με χρυσά γράμματα στην ιστορία του συλλόγου, ενώ ιδιαίτερη μνεία θέλω να κάνω στον υπέροχο φίλαθλο κόσμο της Νάξου, που ήταν σημαντική η βοήθεια τούς σε όλους εμάς που υπηρετήσαμε την ομάδα του Πανναξιακού τα δύο αυτά χρόνια! Η λήξη της συνεργασίας μου με τον Πανναξιακό και τον πρόεδρο του κ. Βασίλειο Φλέριανο, έγινε σε φιλικό επίπεδο, ωστόσο κάποιες εκκρεμότητες που έχουμε, είχα την δέσμευση του, ότι θα διευθετηθούν άμεσα. Η συμβολή του κ. Φλέριανου Βασίλη, στην συνολική λειτουργεία της ομάδος του Πανναξιακού τα δύο αυτά χρόνια, ήταν κάτι παραπάνω απο συγκλονιστική, (όμως και εγώ στήριξα την ομάδα και τον ίδιο προσωπικά στα δύσκολα), τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού σκέλους, και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο πρόεδρος! Πάντα θα έχω την ομάδα του Πανναξιακού στην καρδιά μου, και θα θέλω το καλό της και την επιτυχία της.
ΥΓ. naxos 365
H φωτογραφία με τον coach χαμογελαστό, είναι η μοναδική που υπάρχει απ' αυτά τα δυο χρόνια παρουσίας του στην ομάδα και προέρχεται από την απονομή του τίτλου του πρωταθλητή την περασμένη εβδομάδα. Ένας άνθρωπος που κόσμησε με την παρουσία του την αποστολή του Πανναξιακού, που δίδαξε ήθος, που δεν έδωσε ποτέ το παραμικρό δικαίωμα, που με την δουλειά του έφερε την ομάδα ξανά μετά από χρόνια στην Δ' κατηγορία και που αν τελικά αποχωρήσει απ' τη Νάξο θα αφήσει πίσω μόνο φίλους ! Άνθρωπος οικογενειάρχης, στα δυο αυτά χρόνια δεν τον είδαμε ποτέ στη νύχτα της Νάξου, ούτε καν στα γλέντια της ομάδας ! ΣΤΕΦΑΝΕ Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ! Και αν ποτέ μελλοντικά σου ζητηθούν από υποψήφια ομάδα συστάσεις ... να τους παραπέμψεις στον φίλαθλο κόσμο της Νάξου.
1 σχόλιο:
κάτι που διάβασα στο ιστολόγιο σας και πιστεύω ότι ταιριάζει:
"Ο σοβαρότερος λόγος που κατηγορώ τον εαυτό μου είναι ότι :
«ΠΙΣΤΕΨΑ» και κυριολεκτικά… σπατάλησα 30€ για να αγοράσω το βιβλίο, «ΕΠΕΜΕΙΝΑ» παρά τους δισταγμούς και… «ΥΠΕΜΕΙΝΑ» να ξεφυλλίσω το βιβλίο γιατί μόνο με υπομονή και επιμονή μπορείς να «ξεφυλλίσεις» 1088 σελίδες ακατάσχετης περιαυτολογίας και ενώ στην κυριολεξία το παρακάνει σε απίστευτο βαθμό με αναφορές σε εμπειρίες που δεν ενδιαφέρουν σχεδόν κανένα .
25 + 12 μας κάνει 37 , δηλαδή το ποδοσφαιρικό στερέωμα χάρηκε την προσφορά του Σ.Μ. από την τρυφερή ηλικία των 5? (αφού το βιβλίο εκδόθηκε στην ηλικία των 42!) Τέτοια προσφορά … ούτε ο Μαραντόνα.
Από την πρώτη στιγμή ο αναγνώστης έχει να αντιμετωπίσει τα ποικίλα συντακτικά λάθη , και τα ορθογραφικά που φαντάζεται κάνεις πόσα λάθη υπήρχαν πριν τη διόρθωση (προ της έκδοσης). Μετά είναι υποχρεωμένος να μάθει τα κατορθώματα του συγγραφέα και τη συμμέτοχη στις νίκες (που είχε συμμέτοχη σε όλες τις νίκες , ενώ στις ήττες… απλά δεν ήταν εκεί… ή το κατεστημένο δεν τον… «άφησε» ). Μάθαμε κάτι απίθανες ομάδες «Μόντε Κάρλο» , «κταφτ» , «ανακασιακος» «Α.Ο. Γεροβουνου» και ομολογουμένως περιμέναμε στην πορεία του βιβλίου να δούμε ότι πήγε σε κάποια έστω μικρή ομάδα της Β` Εθνικής, ή ότι τον ζητούσε μια … έστω μικρή ομάδα της Α` Εθνικής… αντ` αυτού… κυριολεκτικά είμαστε υποχρεωμένοι να βλέπουμε Φώτο του ειδώλου από την παιδική ηλικία (ποιος επέλεξε να κάνει αυτόν τον «αχταρμά» βάζοντας Φώτο εδώ κι εκεί… δεν ξέρω)λες και πρόκειται για ποδοσφαιρικό «είδωλο» και να βλέπουμε τον «συγγραφέα» αφού τελειώνει με την ενεργό δράση ως ποδοσφαιριστή, να αρχίζει ως προπονητής και ξανά είμαστε υποχρεωμένοι να διαβάζουμε για ομάδες που αγνοούσαμε καν την ύπαρξη τους…
Μετά από κάμποση πλήξη… κι αφού… ο «ήρωας» μέχρι την ολοκλήρωση του βιβλίου του φαίνεται να μην δικαιώνεται… κι αυτό , όχι φυσικά λογω έλλειψης ικανοτήτων αλλά καθαρά επειδή το ποδοσφαιρικό κατεστημένο, δεν θέλει να δώσει ευκαιρίες στον ένα και μοναδικό προπονητή ποδοσφαίρου. Το «κατεστημένο» καταφανώς τον πολεμάει… γι αυτό και δεν του δίνει ευκαιρίες (όπως οφείλει) για να ολοκληρώσει το μεγάλο του έργο για το καλό του παγκόσμιου ποδοσφαίρου…
Κλείνοντας, θα έλεγα στον Στέφανο Μειμαρογλου, ότι θα έπρεπε να περιμένει λίγα χρόνια πριν γράψει την αυτοβιογραφία του, μέχρι να κάνει κάτι σημαντικό σε προπονητικό επίπεδο επειδή σε ποδοσφαιρικό… όπως προκύπτει από τα δεδομένα του βιβλίου δεν ξεπέρασε την μετριότητα.
Η αυτοεκτίμηση βοηθάει, η αυτοπροβολή και ο…. ναρκισσισμός, είναι αυτά που δημιουργούν τα προβλήματα… Τέλος θα του σύστηνα να αναζητήσει «επαγγελματική βοήθεια» .
Σύσταση προς του υποψηφίους αναγνώστες: Αν θέλετε πραγματικά να τον βοηθήσετε, δώστε του τα χρήματα και πείτε του να κρατήσει το βιβλίο!
Καλό για εσάς και καλύτερο γι αυτόν!"
Θεωρώ ότι ο Σ.Μ. βρίσκεται σε μία απελπισμένη προσπάθεια για επαγγελματική αποκατάσταση και διαπιστώνοντας ότι ο χρόνος στην κλεψύδρα τελειώνει, καταφέρνει να γίνεται γραφικός και το χειρότερο... αυτογελειοποιείται...
Δημοσίευση σχολίου