Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Τζογαδιστάν

Διαβάστε προσέχτηκα τη παρακάτω κριτική που έγινε για την Ελλάδα και αφορά τον τζόγο .
Είπα ψέματα. Το κείμενο δε μιλά για την Ελλάδα αλλά είναι απόσπασμα από τον Μεγάλο Αδελφό του Orwell όπου ένα τεράστιο κράτος ταΐζει τους μπολσεβίκους όνειρα. Εκείνοι τα κυνηγούν αδιάκοπα, σαν καρότακια που οταν τα πιάσουν η ζωή τους θα αλλάξει μια για πάντα.
Η ματαιοδοξία του ανθρώπινου είδους δε γνωρίζει όρια.
 Όσο πιο αμόρφωτοι είναι οι άνθρωποι τόσο πιο εύκολα θα χάνονται σε εναλλακτικά σύμπαντα, μέσα στα οποία θα είναι οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού. Το να ονειρεύεσαι είναι όμορφο αλλά το να χάνεις την επαφή με τη πραγματικότητα είναι τρομακτικό.  Παράλληλα αποτελεί και το όνειρο όλων των εξουσιαστών.
Άμα πιο πριν πιστέψατε ότι το κείμενο μιλά για την Ελλάδα, δε σας παρεξηγώ και εγώ το ίδιο θα έκανα. Δεν είναι άλλωστε γνωστό ότι ακομα και παιδιά σήμερα παίζουν σεβαστά ποσά στο τζόγο ; Δεν είναι άραγε γνωστό ότι ο παράνομος διαδικτυακός τζόγος έχει πάρει κολοσσιαίες διαστάσεις ;
Το βασικό πρόβλημα είναι άραγε η νομιμοποίηση του;  Όχι, είναι ο ενδόμυχος φόβος της παραδοχής ότι είμαστε αγράμματοι μπολσεβίκοι που καταφεύγουν στην ονειροπόληση προκειμένου να δώσουν έναν λόγο ύπαρξης στη μίζερη ζωή τους. Το κράτος τώρα έχει μυριστεί τα χρήματα της αρρώστιας και θέλει να τα καρπωθεί.  Η αρρώστια όμως δε θα φύγει.
Η φυλακή του μυαλού, δεν έχει δικαστήρια.
Όσο υπάρχει ζήτηση θα υπάρχει και προσφορά, νόμιμα ή παράνομα.
Η κοινωνική προστασία του κράτους προκειμένου να παραμείνουν όλα στο σκοτάδι, ακούγεται πολύ φθηνή. Τόσο φθηνή όσο τα όνειρα νεοπλουτισμού που όλοι οι τζογαδόροι κάνουν καθημερινά.
Η νομιμοποίηση του τζόγου αλλά και των ναρκωτικών απλά θα τραβήξει τον μανδύα, αποκαλύπτωντας την αρρώστιας που κρύβεται μέσα στη κοινωνία μας. Θα αποτυπωθεί πλέον και στα νούμερα από τους κρατικούς φόρους η τραγική αλήθεια : ότι ένα συντριπτικό κομμάτι του κόσμου είναι πλέον ένα άβουλο πρεζάκι.
Άμα αντέξουμε την εικόνα μας τότε ίσως μιλήσουμε επιτέλους ανοιχτά και αποδεχτούμε τη κατάσταση. Αυτό θα είναι και το πρώτο βήμα για την ψυχική μας ίαση, ατομικά αλλα και συλλογικά.

πηγή

1 σχόλιο:

χαζούλης είπε...

Ευχαριστω για τη φιλοξενια του αρθρου.