Οι τεράστιοι κίνδυνοι που εγκυμονούν τα προϊόντα τύπου "Light", "Sugar free"κ.λ.π. από το υποκατάστατο ζάχαρης, τη φοβερή ασπαρταμη ,
Ζούμε σε μια εποχή που το θέμα της εξωτερικής μας εμφάνισης, καλώς η κακώς, αποτελεί ένα θέμα πρωτεύουσας σημασίας. Μεγάλος αριθμός από εμάς είναι γραμμένοι ως μελή στα διάφορα γυμναστήρια και, λίγο πολύ, όλοι πια προσπαθούμε να προσέχουμε το βάρος μας. Κάτι που είναι ιδιαιτερα σημαντικο, μιας και ο ελεγχος του σωματικου μας βαρους περα απο μια καλυτερη εμφανιση, μας χαριζει προστασια απο μια μεγαλη ομαδα παθησεων, οπως ο διαβητης η οι καρδιο παθειες, που ...
μαστιζουν την κοινωνια μας. Ευτυχως, αυτο τωρα πια μπορει να γινει χωρις να ειναι πια απαραιτητο να στερηθουμε τις γλυξες γευσεις. Και αυτο γιατι σημερα υπαρχει το "...light", που σας χαριζει την ιδια γευση που τοσο εχετε αγαπησει στο κλασικο "...", με τη διαφορα οτι... τωρα πια μπορειτε να το απολαμβανετε χωρις ενοχες γιατι εχει ελαχιστες μονο θερμιδες.
μαστιζουν την κοινωνια μας. Ευτυχως, αυτο τωρα πια μπορει να γινει χωρις να ειναι πια απαραιτητο να στερηθουμε τις γλυξες γευσεις. Και αυτο γιατι σημερα υπαρχει το "...light", που σας χαριζει την ιδια γευση που τοσο εχετε αγαπησει στο κλασικο "...", με τη διαφορα οτι... τωρα πια μπορειτε να το απολαμβανετε χωρις ενοχες γιατι εχει ελαχιστες μονο θερμιδες.
Καπως ετσι ειναι στη βαση τους ολες οι διαφημησεις που μας κατακλυζουν απο τα Μ.Μ.Ε. και προσπαθουν να μας οδηγησουν σε μια νεα εποχη που η γευση του γλυκου δεν θα ειναι πια συνδεδεμενη με τη ζαχαρη και τους κινδυνους και τις ενιχες που οι πολλες και κακες θερμιδες της μας φορτωνουν... Κοινος παραγοντας πισω απο ολα αυτα τα γλυκα προιοντα light ειναι μια σχετικα, καινουργια γλυκαντικη ουσια: η ασπαρταμη.Και ενω ειναι σιγουρο οτι θα εχετε ακουσει, π.χ. για τα αναψυκτικα με λιγες θερμιδες το πιθανοτερο ειναι οτι η λεξη "ασπαρταμη" θα σας ειναι αγνωστη ειτε ελαχιστα γνωστη. Ειναι ομως το ονομα μιας ουσιας που υπαρχει σε ολο και περισσοτερα προιοντα, μιας τεχνιτης γλυκαντικης ουσιας που υπαρχει σε ολο και περισσοτερα προιοντα, μιας τεχνητης γλυκαντικης ουσιας που η αυξηση της διαδοσης και της χρησης της μπορει πραγματικα να αλλαξει τη ζωη μας!
Υπαρχει ομως μια μικρη λεπτομερεια, κατι που οι διαφημησεις ξεχνουν να πουν. Η ασπαρταμη πραγματικα εχει αλλαξει σημαντικα τη ζωη χιλιαδων συνανθρωπων μας. Ομως η αλλαγη αυτη δεν ηταν καθολου "γλυκια" για πολλους απο αυτους... Οσα θα διαβασετε σε αυτο το αρθρο, αν και θα ειναι αρκετα για να σας κινητοποιησουν και ισως να σας προστατεψουν, δεν αποτελουν παρα ενα μικρο τμημα της συνολικης εικονας των συνεπειων που η ασπαρταμη φαινεται οτι μπορει να επιφερει στην υγεια ενος ανθρωπου. Γι' αυτο και οσοι απο τους αναγνωστες εχουν προσβαση στο διαδυκτιο, ας κανουν ενα "ψαξιμο" και ας επισκεφθουν μερικες απο τις ιστοσελιδες που θα βρουν, οπως τις aspartame.com η dorway.com,για να καταλαβουν καλυτερα το ποσο "γλυκια" ειναι πραγματικα η ασπαρταμη.
Σε ποια προιοντα εμπεριεχεται η ασπαρταμη
Ας ξεκινησουμε με το να εντοπισουμε σε ποια προιοντα θα πρεπει να ψαχνουμε την υπαρξη της, ποια μπορει να περιεχουν ασπαρταμη. Και αυτα, πραγματικα ειναι χιλιαδες!
. Κατ' αρχας στα διαφορα υποκαταστατα ζαχαρης που πωλουνται με διαφορες εμπορικες ονομασιες, για την Ελλαδα το πρωτοτυπο προιον ειναι το Candarel, για αλλες χωρες τα Equal και Nutra Sweet.
. Ακομα, σε ολα τα αναψυκτικα τυπου light, ανεξαρτητα με το αν αυτα ειναι καποια cola, πορτοκαλαδα, λεμοναδα κ.α.
. Στις τσιχλες χωρις ζαχαρη και σε αλλα προιοντα για δροσερη αναπνοη, οπως παστιλιες η μεντες, πυ επισης διαφημιζονται οτι δεν περιεχουν ζαχαρη. Σε καραμελες η jellys χωρις ζαχαρη.
. Σε ετοιμα, ζεστα η παγωμενα, ροφηματα καφε, κακαο, σοκολατας η τσαγιου που πωλουνται για αμεση καταναλωση.
. Σε ετοιμους χυμους.
. Σε παγωτα τυπου 0%
. Στα διαφορα γιαουρτια με λιγες θερμιδες. Σε διαφορα επιδορπια γαλακτος, γιουρτιου, παγωτου η milk shakes, χωρις η με λιγες θερμιδες. Σε διαφορα αλλα στιγμιαια ροφηματα.
. σε στιγμιαια (προ- μαγειρεμενα) προγευματα και φαγητα. Στα διαφορα ειδη δημητριακων που προτεινονται για πρωινα η για την υποβηθηση της κινητικοτητας του εντερου.
. στα διαφορα γλυκα τυπου light.
. Ακομη, σε διαφορα σκευασματα που πωλουνται απο τα καταστηματα υγιειηνης διατροφης η τα φαρμακεια χωρις συνταγη γιατρου, οπως διαφορα καθαρτικα, πολυ-βιταμινουχα η αλλα συμπληρωματα διατροφης.
Γενοκοτερα, καθε φορα που βλεπετε ενα προιον να παρουσιαζεται η να διαφημιζεται ως προιον με λιγες θερμιδες η χωρις ζαχαρη, καλο θα ειναι παντα να ρωτατε η να διβαζετε προσεκτικα τα συστατικα του. Ειναι πολυ πιθανο οτι αναμεσα σε αυτα θα συναντησετε την ασπαρταμη.
Μαθαινοντας για την ασπαρταμη
Ας γνωρισουμε ομως λιγο καλυτερα την ασπαρταμη, μια γνωριμια που θα γινει σε τρια επιπεδα. Στο πρωτο, θα παρουσιασθει το τι ξερει ο μεσος καταναλωτης η γιατρος γι' αυτην. Στο δευτερο θα δουμε το επισημο δογμα, τι εχει προωθηθει ως αληθεια για την ασπαρταμη απο τις εταιριες που την παραγουν η αλλιως τι πρεπει να ξερει για αυτην ενας συνειδητος καταναλωτης και τι ωφειλει να γνωριζει ενας αρκετα ενημερωμενος γιατρος.
Και στο τριτο επιπεδο τι; Αυτο που μοιαζει να ειναι η τρομακτικη πραγματικοτητα για την ασπαρταμη, μια πραγματικοτητα που κρυβεται σκοπιμα, ειτε ως θυσια στο βωμο του εμπορικου κερδους ειτε στα πλαισια μιας συνωμοσιας για τον ελεγχο των ανθρωπων!
Ο λογος που κανει σημαντικη την παρουσιαση του πρωτου επιπεδου ειναι ακριβως το οτι δεν εχουμε πολλα να πουμε γι' αυτο, για την ακριβεια, σχεδον τιποτα. Και αυτο ειναι το στοιχειο που πραγματικα τρομαζει οσους εχουν επιγνωση των κινδυνων της ασπαρταμης. Αντιπροσωπευτικη θεωρω την αντιδραση των φιλων μου, ακομα και εκεινων που ειναι γιατροι, οταν τους ελεγα πως γραφω ενα αρθρο για την ασπαρταμη. Σχεδον ολοι με ρωτησαν: "Τι ειναι αυτη;". Ελαχιστοι απο αυτους γνωριζαν πως η ασπαρταμη ειναι μια συνθετικη γλυκαντικη ουσια με ελαχιστες θερμιδες, που υπαρχει στα αναψυκτικα light.Τρεις απο αυτους, που ειναι γιατροι, γνωριζαν οτι χρησιμοποιειται για τον ελεγχο του βαρους απο τους διαβητικους και οτι δεν πρεπει να καταναλωνεται απο εκεινους που πασχουν απο φαινυλοκετονουρια. Οι δυο απο αυτους, ηξεραν οτι φτιαχνεται απο δυο ενωμενα αμινοξεα, χωρις ομως να γνωριζουν ουτε ποια ειναι αυτα τα αμινοξεα ουτε και τον τροπο που αυτα συνδεονται μεταξυ τους. Και μονο ενας απο οσους συζητησα και ο οποιος δεν ειναι γιατρος, ξεκινησε την συζητηση για τους κινδυνους που θα διαβασετε παρακατω.
Το δευτερο επιπεδο ενημερωσης για την ασπαρταμη, προσδιοριζεται απο τη γνωση των συστατικων της και των πληροφοριων που η εταιρια που την προωθει γι' αυτην. Τα συστατικα αυτα ειναι απαραιτητο να παρατεθουν αναλυτικα, μιας και αποτελουν την τουλαχιστον προς το παρον, επισημη επιστημονικη αποδεκτη αποψη για την ασπαρταμη. Η προσεγγιση του τριτου επιπεδου ενημερωσης για την ασπαρταμη ειναι ενα πολυ μεγαλο θεμα. Θα μπορουσε να χωριστει στην ιστορια της ασπαρταμης και στα δεδομενα που αναλυουν, υποστηριζουν και για πολλους, τεκμηριωνουν το γιατι εχει τοσες πολλες τοξικες επιδρασεις στον ανθρωπο. Αλλα προτου συζητησουμε τις αλλες επικινδυνες πτυχες της ασπαρταμης, και για να υποψιαστουμε το τι κρυβεται πισω απο αυτη, θα ηταν χρησιμο να δουμε λιγο την ιστορια της και τα πραγματικα θλιβερα γεγονοτα που συνδεονται με την εγκριση της χρησης της ως προσθετου τροφιμων, αρχικα απο το FDA στις ΗΠΑ και στην συνεχεια στις υπολοιπες χωρες του κοσμου.
Το ιστορικο της ασπαρταμης
Ας δουμε λοιπον την ιστορια της ασπαρταμης, οπως αυτη διαμορφωνεται με βαση μια σειρα απο επισημα εγγραφα, κυριως των ΗΠΑ.
1964. Η ιστορια της ασπαρταμης ξεκιναει οταν η πολυεθνικη φαρμακοβιομηχανια Searle, στην προσπαθεια της να βρει καινουργια φαρμακα για το πεπτικο ελκος σχηματιζει μια ερευνητικη ομαδα απο τους Robert Mazer, James Schlatter, Arthur Goldkemp and Imperial Chemical, Με στοχο την ανακαλυψη ενος παραγοντα που θα ανεστειλε την εκκριση μιας ορμονης του πεπτικου, της γαστρινης.
1965. Κατα την διαρκεια της ερυνας της, η ομαδα αυτη συνθετει με χημικο τροπο τον μεθυλικο εστερα της φαινυλαλανινης και του ασπαρτικου οξεος, που στη συνεχεια θα ονομαστει ασπαρταμη. Τον Δεκεμβριο του 1965, κατα την διαρκεια ενος πειραματος που ο James Schattler διαχωριζε σε κρυσταλλικη μορφη την ασπαρταμη απο αιθανολη, μια ποσοτητα ασπαρταμης χυνεται πανω στα δακτυλα του. Λιγο αργοτερα οταν ο Schattler σαλιωνει τα δακτυλα του για να πιασει ενα φυλλο χαρτι, προσεχει την πολυ γλυκεια γευση και σκεφτεται οτι ισως να συνδεεται με την ασπρη σκονη που ειχε πεσει προηγουμενως στα δακτυλα του. Θεωρωντας οτι η ουσια που ειχαν συνθεσει δεν επρεπε να ειναι τοξικη, την δοκιμαζει ξανα, σκοπιμα αυτη την φορα, και επιβεβαιωνει την ισχυρη γλυκαντικη της δραση.
Η ανακαλυψη της ασπαρταμης ανακοινωθηκε το 1966, χωρις να δοθει ιδιαιτερη σημασια στη γλυκια της γευση.
1969. Οι ερευνητες δημοσιευουν στο Journal of the American Chemical Sosciety την τυχαια ανακαλυψη μιας οργανικης συνθετικης χημικης ουσιας με γλυκαντικη δραση 100 εως 200 φορες μεγαλυτερη απο εκεινη της ζαχαρης, της ασπαρταμης.
1970. Η ανακαλυψη της ασπαρταμης δημοσιευται στο γνωστο επιστημινικο περιοδικο Science. Ο Dr Harry Waisman, βιοχημικος, καθηγητης της Παιδιατρικης ξεκινα στις 15/1/1970 μελετη με τη χορηγηση ασπαρταμης σε επτα νεογνα πιθηκων μαζι με το γαλα τους. Το ενα απο τα επτα πεθαινει μετα απο 300 ημερες, ενω πεντε απο τα υπολοιπα εμφανιζουν σπασμους αναλογους με εκεινους της επιληψιας των ανθρωπων. Ο Dr Waisman πεθαινει απροσδοκητα τον Μαρτιο του 1971 και η μελετη τερματιζεται, με βαση τα δημοσιευμενα στοιχεια, περιπου ενα μηνα αργοτερα...
Τα αποτελεσματα της μελετης αυτης κρυφτηκαν απο το FDA.
Την ιδια χρονια, το FDA απαγορευει τη χρηση μιας αλλης συνθετικης γλυκαντικης ουσιας (cyclamate), Μια αποφαση που συμφωνα με τον Robert Scheuplein, Διευθυντη, εκεινη την εποχη, του Κεντρου Τοξικολογιας του FDA για την Ασφαλεια των Τροφιμων και της Εφαρμοσμενης Διατροφης, ηταν περισσοτερο θεμα πολιτικης επιλογης και λιγοτερο επιστημης.
1971. Η Ann Reynolds, μια ερευνητρια που ειχε εργασθει για την Glumate (MSG) Association, μελετα την ασπαρταμη και τα αποτελεσματα των ερευνων της επιβαβαιωνουν την νευροτοξικη δραση της ασπαρταμης, αυτη τη φορα σε νεογνα ποντικων. Επιπεον, ο Dr John W. Olney πληροφορει για τα αποτελεσματα των ερευνων του, συμφωνα με τις οποιες το ασπαρταμικο οξυ προκαλει "τρυπες" στον εγκεφαλο πειραματοζωων(ποντικων).
1973. Στις 5/3/1973, η αιτηση της Searle στο FDA για την εγκριση της κυκλοφοριας της ασπαρταμης ως γλυκαντικης ουσιας, δημοσιευται στο Federal Register των ΗΠΑ. Ο επιτροπος του στο FDA (απο το 1972 εως το 1976) Alexander schmidt, M.D., δηλωνει πως "εχει την αισθηση πως αν υπηρχε ενα ασφαλες προιον αυτο θα ηταν η ασπαρταμη. Η ιδεα πως η ληψη μιας ενωσης δυο φυσικων αμινοξεων σε σχετικα μικρη δοση θα μπορουσε να βλαψει, του φαινεται απιθανη". Η Martha M. Freeman, M.D., απο την Διευθυνση Μεταβολικων και Ορμονικων Φαρμακων του FDA, εχει διαφορετικη αποψη. Η ιδια προχωρησε σε εισηγηση προς το FDA να αναστειλει τη διαδικασια εγκρισης της ασπαρταμης μεχρις οτου να αποδειχθει με αλλες μελετες η ασφαλεια της χρησης της. Ομως το Συμβουλιο του FDA, για δικους του λογους απερριψε την εισηγηση της.
1974. Στις 26/7/1974 το FDA επιτρεπει την περιορισμενη κυκλοφορια και χρηση της ασπαρταμης. Αναμεσα στις χρησεις που δεν εγκρινονται ειναι η προσθηκη της σε τροφιμα που στη συνεχεια θα ψηνονταν, στα ανθρακουχα αναψυκτικα και στο μαγειρεμα. Ομως τον Αυγουστο, και πριν η ασπαρταμη κυκλοφορησει στην αγορα, ο Dr John Olney, ο James Turner και η οργανωση Label Inc. (Legal Actio for Buyers' Education and Labeling, Νομικη Δραση για την Εκπαιδευση των Καταναλωτων και τη Σημανση των Τροφων), καταθετει επισημη ενσταση στην αποφαση του FDA, στην οποια αναμεσα στα αλλα σημειωνεται πως υπαρχουν δεδομενα που δειχνουν πως η ασπαρταμη μπορει να προκαλεσει εγκεφαλικες βλαβες, κυριως στα παιδια. Λογω της ενστασης αυτης, η κυκλοφορια της ασπαρταμης αναστελλεται.
1975. Στις 5/12/1975, το FDA διακοπτειτη διαδικασια εγκρισης της ασπαρταμης ως αποτελεσμα των αρχικων ευρηματων της ειδικης επιτροπης.
Μεχρι εκεινη τη στιγμη, η Searle ειχε επενδυσει 19.7 εκατομμυρια δολαρια για την κατασκευη μιας μισοτελειωμενης εγκαταστασης παραγωγης ασπαρταμης και 9.2 εκατομμυρια δολαρια για την ερευνα της ασπαρταμης. Στις 8/12/1975, μικρομετοχοι της Searle καταθετουν μηνυση εναντιον των βασικων μετοχων της και των διευθυντων της, πως κατα παραβαση των σχετικων νομων ειχαν σκοποιμα αποκρυψει απο το κοινο πληροφοριες που αφορουσαν τη φυη και την ποιοτητα των ερευνων που εκανε η εταιρια.
1976. Τον Μαρτιο του 1976, η ειδικη επιτροπη του FDA ολοκληρωνει το εργο της και υποβαλει ενα πορισμα 500 σελιδων. Αναμεσα στα αλλα που εντοπιζονται ειναι και τα εξης:
α. υπηρχαν περιπτωσεις ογκων στα πειραματοζωα πουκατωτεροι υπαλληλοι "αφαιρουσαν απο μονοι τους" χωρις να το αναφερουν.
β. αντι να ελεξουν με αυτοψια τον εγκεφαλο πιθηκων που επαθαν σπασμους μετα την καταναλωση ασπαρταμης,χρηματοδοτησαν απο την αρχη μια νεα μελετη με διαφορετικη μεθοδολογια που κατεληξε στο συμπερασμα πως η ασπαρταμηδεν προκαλει σπασμους.
γ. κατα την διαρκεια των μελετων για την ασπαρταμη πρασκευσθηκαν και ελεγχθηκαν 12 παρτιδες DKP, στην πραγματικοτητα ειχαν φτιαχτει και ελεχθει μονο επτα.
δ. υπηρχαν εικοσι τουλαχιστον περιπτωσεις πειραματοζωων που ενω ειχαν πεθανει καταγραφονταν σε επομενο χρονικο σημειο της ιδιας μελετης ως ζωντανα.
ε. αναφερονταν διαφορα "περιεργα" σημεια, οπως για παραδειγμα ειχαν γινει σε δυο μονον ημερες 329 εξετασεις για τερατογενεση, οταν οι ειδικοι θεωρουν οτι μπορουν να γινουν τερατολογικες εξετασεις μονο σε 30εμβρυα την ημερα.
στ. οι ουσιες που δινονταν στα πειραματοζωα για να εξετασθει η δραση τους δεν ειχαν προηγουμενως ελεγχθει χημικα για την ομοιογενεια τους.
ζ. σε μια μελετη για την ασπαρταμη, τα αποτελεσματα του παθολογοανατομου που εκανε τις αυτοψιες των πειραματοζωων ειχαν αλλαχθει απο επικεφαλη του πειραματος που δεν ηταν καν παρων κατα την διαρκεια των αυτοψιων.
η. σε αντιθεση με σχετικα ερευνητικα πρωτοκολλα δεν γινονταν μικροσκοπικη εξεταση των βλαβων που βρισκονταν μακροσκοπικα στα πειραματοζωα που ειχαν καταναλωσει ασπαρταμη η DKP.
θ. σε μια μελετη με χαμστερ για την ασπαρταμη , τα αποτελεσματα των αιματολογικων εξετασεων των πειραματοζωων που σταλθηκαν ως τιμες της 26ης εβδομαδας ηταν στην πραγματικοτητα σε δειγματα αιματος που ειχαν ληφθει την 38η εβδομαδα απο αλλα , ζωντανα τοτε πειραματοζωα, και πως πολλα απο τα πειραματοζωα που παρουσιαζονταν στην μελετη ως ζωντανα την 38η εβδομαδα στην πραγματικοτητα ειχαν πεθανει σε προηγουμενο χρονο. Και πολλα ακομα αλλα.
τον Ιουλιο του 1976, σχηματιζεται μια νεα πενταμελης ειδικη επιτροπη, η οποια ξεκιναει με τον ελεγχο τριων μελετων. ΣΤις 4 Αυγουστου 1976, εκπροσωποι της Searle συναντωνται με ανωτερους υπαλληλους του FDA και τους "πειθουν" να αναθεσουν τον ελεγχο της αξιολογησης των δωδεκα υπολοιπων εργασιων σε μια "ανεξαρτητη υπηρεσια" την University Associated for Education in Pathology (UAREP). H Searle πληρωνει 500.000 δολλαρια σε αυτη την Υπηρεσια προκειμενου να κεναι αυτον τον ελεγχο. Τα αποτελεσματα του ελεγχου αυτου παρουσιασθηκαν τον Αυγουστο του 1977 και ειναι γνωστα ως Bessler Report.
1977. Η Searle προσλαμβανει ως Γενικο Διευθυντη της τονDonald Rumsfeld(ναι ναι τον γνωστο Ραμσφελντ). Ο Ντ. Ραμσφελντ δηλωνει οτι θα χειριστει το προβλημα της ασπαρταμης περισσοτερο ως νομικο και τυπικο παρα ως επιστημονικο θεμα. Στις 10 Ιανουαριου, ο επικεφαλης του Νομικου τμηματος της FDA, Richard Merrill, αποστελλει στο εισαγγελεα των ΗΠΑ, Samuel Skinner, μια επιστολη 33 σελιδων και του ζητα να παραπεμψει την υποθεση σε δικη. Στην επιστοληαυτη, αναμεσα στα αλλα αναφερονται:"Ζηταμε απο την υπηρεσια σας να παραπεμψει σε δικαστικη ερευνα την υποθεση των προφανων παραβιασεων της Federal Food Drug...για σκοπιμη αποκρυψη και παραπλανηση στα στοιχεια που απαιτουνται να κατατιθενται στο FDA απο την Act 21 U.S.C. 355, και για παραγωγη και καταθεση ψευδους υλικου και δηλωσεων στις μελετες που πραγματοποιηθηκαν σε πειραματοζωα και απαιτουνται για να τεκμηριωσουν την ασφαλεια της χρησης του φαρμακου Aldactone και της ασπαρταμης".
Στις 26 Ιανουαριου, η νομικη εταιρια Sidley & Austin που αντιπροσωπευει τη Searle, ζηταει μια συναντηση με τονΕισαγγελεα Samuel Skinner πριν απο τη δημιουργια και συγκληση του οργανου που θα εξετασει την υποθεση. Η συναντηση αυτη θα γινει λιγο αργοτερα.
Στις 13 Απριλιου, το Υπουργειο Δικαιοσυνης των ΗΠΑ στελνει ενα εγγραφο στον S.Skinner και του ζηταει να προχωρησει την υποθεση κατα της Searl γιατι υπαρχει κινδυνος παραγραφης της. Ο S. Skinner συνεχιζει να καθυστερει και τελικα τον αποσυρουν απο την υποθεση, η οποια ανατιθεται στον βοηθο εισαγγελεα William Conlon.
Την 1η Ιουλιου, ο S. Skinner παραιτειται απο εισαγγελεας των ΗΠΑ για να συνεργαστει με τη νομικη αταιρεια που εκπροσωπουσε τη Searle, τη Sidley & Austin! Λιγους μηνες αργοτερα, και ο βοηθος εισαγγελεας των ΗΠΑ, W. Conlon, παραιτειται απο την Υπηρεσια του για να συνεργαστει και αυτος με τνη νομικη εταιρεια που εκπροσωπουσε την Searle...
Η Ειδικη Επιτροπη, που το FDA ειχε συστησει το 1976 για να ελεγξει τρεις απο τις μελετες για την ασπαρταμη που αναφερονταν να εχουν "προβλημα αξιοπιστιας" (δηλαδη να ειναι ψευτικες) στην εκθεση τηε Ειδικης Επιτροπης (που το FDA ειχε συστησει το 1975), τον Αυγουστο του 1977, υποβαλλει το πορισμα των ερευνων της. Σε αυτο, αναμεσα στα αλλα, σημειωνονται:
α- σε μια μελετη, στα 98 απο τα 196 πειραματοζωα που πεθαναν κατα την διαρκεια της δεν εγινε αυτοψια αμεσως αλλα ενα χρονο αργοτερα, με αποτελεσμα πολλα ευρηματα να εχουν αλλοιωθει και τουλαχιστον 20 πειραματοζωα να μην ελεγχθουν καθολου.
β- υπηρχαν διαφορες αναμεσα στα φυλλα των εκθεσεων αυτοψιας που ειχαν αποσταλει στο FDA και των πραγματικων πρωτοτυπων τους για 30απο τα πειραματοζωα που ελεγχθηκαν.
γ- σε μια απο τις μελετες, το ιδιο το πειραματοζωο αναφερονταν ως ζωντανο την 88η εβδομαδα, ως νεκρο απο την 92η εως την 104η εβδομαδα, ξανα ζωντανο την 108η εβδομαδα και, τελικα, οτι πεθανε την 112η εβδομαδα.
δ- Αν και για μερικα πειραματοζωα, στα πρωτοτυπα φυλλα της αυτοψιας τους σημειωνονταν πως οι ιστοι τους δεν ηταν διαθεσιμοι για να τους γινουν παθολογοανατομικες εξετασεις,στο FDA ειχαν αποστειλει τα αποτελεσματα των αναλυσεων απο αυτους τους μη διαθεσιμους ιστους.
ε- η τροφη που χορηγουνταν στ πειραματοζωα δεν ηταν ομογενοποιημενη με την εξεταζομενη ουσια, με αποτελεσμα να μπορουν τα πειραματοζωα να αποφευγουν να τρωνε την εξεταζομενη ουσια που, στην περιπτωση του DKP, δεν ηταν ευγεστη, οπως αποδεικνυεται απο υπαρχουσα φωτογραφια και τα καταγεγραμμενα σχολια των ανθρωπων που ταιζαν τα πειραματοζωα.
στ- τα αποτελεσματα της εξετασης 15 εμβρυων απο πειραματοζωα που επαιρναν ασπαρταμη ειχαν "χαθει".
ζ- δεν υπηρχαν αναφορες και τεκμηριωση τοσο για την πηγη προελευσης οσο και την ηληκια των πειραματοζωων(αυτο πιθανως σημαινει οτι αναφερονταν σε πειραματοζωα που δεν ειχαν αγορασθει απο πουθενα, ουτε ειχαν γεννηθει σε ελγχομενο χωρο διατροφης πειραματοζωων. Δεν υπηρχε δηλαδη καμια προηγουμενη καταγραφη της υπαρξης τους, και ενδεχομενως να μην υπηρξαν ποτε!).
η- τα πειραματοζωα δεν ειχαν σημανθει μονιμα με τροπο που να παρεμποδιζεται το τυχαιο η σκοπιμο "μπερδεμα"αναμεσα στα πειραματοζωα που επαιρναν ασπαρταμη και σε εκεινα που αποτελουσαν την ομαδα ελεγχου.
Ο επικεφαλης αυτης της ειδικης επιτροπης Jerome Bressler αναρωτιεται: Γιατι οι επιστημονες δεν παρακολουθησαν καλυτερα τα πειραματοζωα αυτα, δεδομενου οτι γνωριζαν οτι ολοκληρη η κοινωνια μας, απο τον μικροτερο ως τον μεγαλυτερο σε ηληκια ανθρωπο, απο τον πεον υγιη εως τον πλεον ασθενη, θα ειχαν προσβαση στην ουσια που ελεγχαν την τοξικη της δραση;
Παρ' ολα αυτα, η H.R. Roberts και το Τμημα Τροφιμων ξεπαγωνει τη διαδικασια εγκρισης της ασπαρταμης. Και το FDA αποστελλει στον James Turner την αποφαση του να προχωρησει στη δημιουργια ενος "Public Board of Inquiry" για να εξετασει το θεμα της ενστασης που ειχε υποβληθει το 1974 για την αξιοπιστια των μελετων που υποστηριζαν την ασφαλεια της χρησης της ασπαρταμης. Αρχισε να γινεται πια ξεκαθαρο οτι η H.R. Roberts και το Τμημα Τροφιμων του FDA ειχαν αποφασισει να αποδεχθουν ως σωστες τις μελετες για την ασπαρταμη, ασχετα απο τα οποια προβληματα ειχαν αυτες. Λιγους μηνες μετα, η H.R.Roberts αφησει το FDA να παρει τη θεση του Αντιπροεδρου στην Εθνικη Ενωση Αναψυκτικων των ΗΠΑ (National Soft Drink Association), το 1978.
1979. Τελικα το Μαρτιο του 1979, το FDA αποφασιζει οτι οι μελετες για τη ασφαλεια και τη μη τοξικοτητα της χρησης της ασπαρταμης που ειχε καταθεσει η Searle γινονται δεκτες. Και προχωρα στη διαδικασια της αντιμετωπισης της ενστασης που ειχε κατατεθει το 1974 απο τους James Turner, John Olney και της οργανωσης Label Inc, με τη δημιουργια μιας Επιτροπης Δημοσιας Ερευνας (Public Board of Inquiry, PBOI) που θα δωσει την τελικη απαντηση στο θεμα της ασφαλειας της χρησης της ασπαρταμης. Στο ΡΒΟΙ δοθηκε η οδηγια να μην ασχοληθουν με την περιπτωση της χρησης της ασπαρταμης σε αναψυκτικα αλλα μονο σε στερεες τροφες.
Στη συνεχεια, το FDA απο την ομαδα που ειχε υποβαλει τη σχετικη ενσταση, τη Searle και το Τμημα Τροφιμων του FDA, να προτεινουν απο ενα καταλογο ονοματων για την επιλογη των ανθρωπων που θα σχηματισουν το ΡΒΟΙ. Τον Ιουνιο του ιδιου χρονου, ο αναπληρωτης επιτροπος του FDA, Sherwin Gargner, επελεξε αναμεσα στα προτεινομενα ονοματα τους Peter J. Lampert, M.D. Καθηγητη και Πρυτανη του Τμηματος Παθολογοανατομιας του University of California (San Diego), τον Vernon Ρ. Ph.D., Institute Professor στο τμημα Ψυχολογιας και Επιστημης του Εγκεφαλου στο Μ.Ι.Τ.
α. υπηρχαν περιπτωσεις ογκων στα πειραματοζωα πουκατωτεροι υπαλληλοι "αφαιρουσαν απο μονοι τους" χωρις να το αναφερουν.
β. αντι να ελεξουν με αυτοψια τον εγκεφαλο πιθηκων που επαθαν σπασμους μετα την καταναλωση ασπαρταμης,χρηματοδοτησαν απο την αρχη μια νεα μελετη με διαφορετικη μεθοδολογια που κατεληξε στο συμπερασμα πως η ασπαρταμηδεν προκαλει σπασμους.
γ. κατα την διαρκεια των μελετων για την ασπαρταμη πρασκευσθηκαν και ελεγχθηκαν 12 παρτιδες DKP, στην πραγματικοτητα ειχαν φτιαχτει και ελεχθει μονο επτα.
δ. υπηρχαν εικοσι τουλαχιστον περιπτωσεις πειραματοζωων που ενω ειχαν πεθανει καταγραφονταν σε επομενο χρονικο σημειο της ιδιας μελετης ως ζωντανα.
ε. αναφερονταν διαφορα "περιεργα" σημεια, οπως για παραδειγμα ειχαν γινει σε δυο μονον ημερες 329 εξετασεις για τερατογενεση, οταν οι ειδικοι θεωρουν οτι μπορουν να γινουν τερατολογικες εξετασεις μονο σε 30εμβρυα την ημερα.
στ. οι ουσιες που δινονταν στα πειραματοζωα για να εξετασθει η δραση τους δεν ειχαν προηγουμενως ελεγχθει χημικα για την ομοιογενεια τους.
ζ. σε μια μελετη για την ασπαρταμη, τα αποτελεσματα του παθολογοανατομου που εκανε τις αυτοψιες των πειραματοζωων ειχαν αλλαχθει απο επικεφαλη του πειραματος που δεν ηταν καν παρων κατα την διαρκεια των αυτοψιων.
η. σε αντιθεση με σχετικα ερευνητικα πρωτοκολλα δεν γινονταν μικροσκοπικη εξεταση των βλαβων που βρισκονταν μακροσκοπικα στα πειραματοζωα που ειχαν καταναλωσει ασπαρταμη η DKP.
θ. σε μια μελετη με χαμστερ για την ασπαρταμη , τα αποτελεσματα των αιματολογικων εξετασεων των πειραματοζωων που σταλθηκαν ως τιμες της 26ης εβδομαδας ηταν στην πραγματικοτητα σε δειγματα αιματος που ειχαν ληφθει την 38η εβδομαδα απο αλλα , ζωντανα τοτε πειραματοζωα, και πως πολλα απο τα πειραματοζωα που παρουσιαζονταν στην μελετη ως ζωντανα την 38η εβδομαδα στην πραγματικοτητα ειχαν πεθανει σε προηγουμενο χρονο. Και πολλα ακομα αλλα.
τον Ιουλιο του 1976, σχηματιζεται μια νεα πενταμελης ειδικη επιτροπη, η οποια ξεκιναει με τον ελεγχο τριων μελετων. ΣΤις 4 Αυγουστου 1976, εκπροσωποι της Searle συναντωνται με ανωτερους υπαλληλους του FDA και τους "πειθουν" να αναθεσουν τον ελεγχο της αξιολογησης των δωδεκα υπολοιπων εργασιων σε μια "ανεξαρτητη υπηρεσια" την University Associated for Education in Pathology (UAREP). H Searle πληρωνει 500.000 δολλαρια σε αυτη την Υπηρεσια προκειμενου να κεναι αυτον τον ελεγχο. Τα αποτελεσματα του ελεγχου αυτου παρουσιασθηκαν τον Αυγουστο του 1977 και ειναι γνωστα ως Bessler Report.
1977. Η Searle προσλαμβανει ως Γενικο Διευθυντη της τονDonald Rumsfeld(ναι ναι τον γνωστο Ραμσφελντ). Ο Ντ. Ραμσφελντ δηλωνει οτι θα χειριστει το προβλημα της ασπαρταμης περισσοτερο ως νομικο και τυπικο παρα ως επιστημονικο θεμα. Στις 10 Ιανουαριου, ο επικεφαλης του Νομικου τμηματος της FDA, Richard Merrill, αποστελλει στο εισαγγελεα των ΗΠΑ, Samuel Skinner, μια επιστολη 33 σελιδων και του ζητα να παραπεμψει την υποθεση σε δικη. Στην επιστοληαυτη, αναμεσα στα αλλα αναφερονται:"Ζηταμε απο την υπηρεσια σας να παραπεμψει σε δικαστικη ερευνα την υποθεση των προφανων παραβιασεων της Federal Food Drug...για σκοπιμη αποκρυψη και παραπλανηση στα στοιχεια που απαιτουνται να κατατιθενται στο FDA απο την Act 21 U.S.C. 355, και για παραγωγη και καταθεση ψευδους υλικου και δηλωσεων στις μελετες που πραγματοποιηθηκαν σε πειραματοζωα και απαιτουνται για να τεκμηριωσουν την ασφαλεια της χρησης του φαρμακου Aldactone και της ασπαρταμης".
Στις 26 Ιανουαριου, η νομικη εταιρια Sidley & Austin που αντιπροσωπευει τη Searle, ζηταει μια συναντηση με τονΕισαγγελεα Samuel Skinner πριν απο τη δημιουργια και συγκληση του οργανου που θα εξετασει την υποθεση. Η συναντηση αυτη θα γινει λιγο αργοτερα.
Στις 13 Απριλιου, το Υπουργειο Δικαιοσυνης των ΗΠΑ στελνει ενα εγγραφο στον S.Skinner και του ζηταει να προχωρησει την υποθεση κατα της Searl γιατι υπαρχει κινδυνος παραγραφης της. Ο S. Skinner συνεχιζει να καθυστερει και τελικα τον αποσυρουν απο την υποθεση, η οποια ανατιθεται στον βοηθο εισαγγελεα William Conlon.
Την 1η Ιουλιου, ο S. Skinner παραιτειται απο εισαγγελεας των ΗΠΑ για να συνεργαστει με τη νομικη αταιρεια που εκπροσωπουσε τη Searle, τη Sidley & Austin! Λιγους μηνες αργοτερα, και ο βοηθος εισαγγελεας των ΗΠΑ, W. Conlon, παραιτειται απο την Υπηρεσια του για να συνεργαστει και αυτος με τνη νομικη εταιρεια που εκπροσωπουσε την Searle...
Η Ειδικη Επιτροπη, που το FDA ειχε συστησει το 1976 για να ελεγξει τρεις απο τις μελετες για την ασπαρταμη που αναφερονταν να εχουν "προβλημα αξιοπιστιας" (δηλαδη να ειναι ψευτικες) στην εκθεση τηε Ειδικης Επιτροπης (που το FDA ειχε συστησει το 1975), τον Αυγουστο του 1977, υποβαλλει το πορισμα των ερευνων της. Σε αυτο, αναμεσα στα αλλα, σημειωνονται:
α- σε μια μελετη, στα 98 απο τα 196 πειραματοζωα που πεθαναν κατα την διαρκεια της δεν εγινε αυτοψια αμεσως αλλα ενα χρονο αργοτερα, με αποτελεσμα πολλα ευρηματα να εχουν αλλοιωθει και τουλαχιστον 20 πειραματοζωα να μην ελεγχθουν καθολου.
β- υπηρχαν διαφορες αναμεσα στα φυλλα των εκθεσεων αυτοψιας που ειχαν αποσταλει στο FDA και των πραγματικων πρωτοτυπων τους για 30απο τα πειραματοζωα που ελεγχθηκαν.
γ- σε μια απο τις μελετες, το ιδιο το πειραματοζωο αναφερονταν ως ζωντανο την 88η εβδομαδα, ως νεκρο απο την 92η εως την 104η εβδομαδα, ξανα ζωντανο την 108η εβδομαδα και, τελικα, οτι πεθανε την 112η εβδομαδα.
δ- Αν και για μερικα πειραματοζωα, στα πρωτοτυπα φυλλα της αυτοψιας τους σημειωνονταν πως οι ιστοι τους δεν ηταν διαθεσιμοι για να τους γινουν παθολογοανατομικες εξετασεις,στο FDA ειχαν αποστειλει τα αποτελεσματα των αναλυσεων απο αυτους τους μη διαθεσιμους ιστους.
ε- η τροφη που χορηγουνταν στ πειραματοζωα δεν ηταν ομογενοποιημενη με την εξεταζομενη ουσια, με αποτελεσμα να μπορουν τα πειραματοζωα να αποφευγουν να τρωνε την εξεταζομενη ουσια που, στην περιπτωση του DKP, δεν ηταν ευγεστη, οπως αποδεικνυεται απο υπαρχουσα φωτογραφια και τα καταγεγραμμενα σχολια των ανθρωπων που ταιζαν τα πειραματοζωα.
στ- τα αποτελεσματα της εξετασης 15 εμβρυων απο πειραματοζωα που επαιρναν ασπαρταμη ειχαν "χαθει".
ζ- δεν υπηρχαν αναφορες και τεκμηριωση τοσο για την πηγη προελευσης οσο και την ηληκια των πειραματοζωων(αυτο πιθανως σημαινει οτι αναφερονταν σε πειραματοζωα που δεν ειχαν αγορασθει απο πουθενα, ουτε ειχαν γεννηθει σε ελγχομενο χωρο διατροφης πειραματοζωων. Δεν υπηρχε δηλαδη καμια προηγουμενη καταγραφη της υπαρξης τους, και ενδεχομενως να μην υπηρξαν ποτε!).
η- τα πειραματοζωα δεν ειχαν σημανθει μονιμα με τροπο που να παρεμποδιζεται το τυχαιο η σκοπιμο "μπερδεμα"αναμεσα στα πειραματοζωα που επαιρναν ασπαρταμη και σε εκεινα που αποτελουσαν την ομαδα ελεγχου.
Ο επικεφαλης αυτης της ειδικης επιτροπης Jerome Bressler αναρωτιεται: Γιατι οι επιστημονες δεν παρακολουθησαν καλυτερα τα πειραματοζωα αυτα, δεδομενου οτι γνωριζαν οτι ολοκληρη η κοινωνια μας, απο τον μικροτερο ως τον μεγαλυτερο σε ηληκια ανθρωπο, απο τον πεον υγιη εως τον πλεον ασθενη, θα ειχαν προσβαση στην ουσια που ελεγχαν την τοξικη της δραση;
Παρ' ολα αυτα, η H.R. Roberts και το Τμημα Τροφιμων ξεπαγωνει τη διαδικασια εγκρισης της ασπαρταμης. Και το FDA αποστελλει στον James Turner την αποφαση του να προχωρησει στη δημιουργια ενος "Public Board of Inquiry" για να εξετασει το θεμα της ενστασης που ειχε υποβληθει το 1974 για την αξιοπιστια των μελετων που υποστηριζαν την ασφαλεια της χρησης της ασπαρταμης. Αρχισε να γινεται πια ξεκαθαρο οτι η H.R. Roberts και το Τμημα Τροφιμων του FDA ειχαν αποφασισει να αποδεχθουν ως σωστες τις μελετες για την ασπαρταμη, ασχετα απο τα οποια προβληματα ειχαν αυτες. Λιγους μηνες μετα, η H.R.Roberts αφησει το FDA να παρει τη θεση του Αντιπροεδρου στην Εθνικη Ενωση Αναψυκτικων των ΗΠΑ (National Soft Drink Association), το 1978.
1979. Τελικα το Μαρτιο του 1979, το FDA αποφασιζει οτι οι μελετες για τη ασφαλεια και τη μη τοξικοτητα της χρησης της ασπαρταμης που ειχε καταθεσει η Searle γινονται δεκτες. Και προχωρα στη διαδικασια της αντιμετωπισης της ενστασης που ειχε κατατεθει το 1974 απο τους James Turner, John Olney και της οργανωσης Label Inc, με τη δημιουργια μιας Επιτροπης Δημοσιας Ερευνας (Public Board of Inquiry, PBOI) που θα δωσει την τελικη απαντηση στο θεμα της ασφαλειας της χρησης της ασπαρταμης. Στο ΡΒΟΙ δοθηκε η οδηγια να μην ασχοληθουν με την περιπτωση της χρησης της ασπαρταμης σε αναψυκτικα αλλα μονο σε στερεες τροφες.
Στη συνεχεια, το FDA απο την ομαδα που ειχε υποβαλει τη σχετικη ενσταση, τη Searle και το Τμημα Τροφιμων του FDA, να προτεινουν απο ενα καταλογο ονοματων για την επιλογη των ανθρωπων που θα σχηματισουν το ΡΒΟΙ. Τον Ιουνιο του ιδιου χρονου, ο αναπληρωτης επιτροπος του FDA, Sherwin Gargner, επελεξε αναμεσα στα προτεινομενα ονοματα τους Peter J. Lampert, M.D. Καθηγητη και Πρυτανη του Τμηματος Παθολογοανατομιας του University of California (San Diego), τον Vernon Ρ. Ph.D., Institute Professor στο τμημα Ψυχολογιας και Επιστημης του Εγκεφαλου στο Μ.Ι.Τ.
1980. Μετα την μελετη ολων των σχετικων στοιχειων που δοθηκαν στο ΡΒΟΙ απο τους ενδιαφερομενους, τα μελη του ψηφισαν σε μυστικη ανωνυμη ψηφοφορια. Το ΡΒΟΙ απερριψε την εγκριση της χρησης της ασπαρταμης εως οτου γινουν επιπλεον μελετες για την πιθανη δυνατοτητα της ασπαρταμης να προκαλει ογκους στον εγκεφαλο.
1981. Την 21η Ιανουαριου, μια μερα μετα την αναληψη της προεδριας των ΗΠΑ απο τον Ronald Reagan, η Searle υποβαλει νεα αιτηση για εγκριση της χρησης της ασπαρταμης, συνοδευομενη απο αρκετες νεες μελετες. Οι γνωστες σχεσεις του τοτε Προεδρου της Searle και του τεως Υπουργου Αμυνας των ΗΠΑ, Donald Rumsfeld, με το Ρεπουμπλικανικο Κομμα των ΗΠΑ, πιθανον να επαιξαν καποιο ρολο σε αυτη τη κινηση της Searle.
Τον Μαρτιο, ο τοτε επιτροπος του FDA. Jere Goyan, σχηματιζει μια νεα ειδικη επιτροπη για να εξετασει τα θεματα που ειχαν τεθει απο το ΡΒΟΙ. Τον Απριλιο, ο Ronald Reagan διοριζει τον Arthur Hull Hayes Jr επιτροπο του FDA. Στις 18 Μαιου, τρια απο τα μελη αυτης της νεας επιτροπης στελνουν μια επιστολη στο νομικο συμβουλο της επιτροπης Joseph Levitt, προκειμενου να "συζητησουν" τις επιφυλαξεις για την ασπαρταμη. Αυτοι ηταν οι Satva Dubey (FDA Chief of Statical Evaluation Branch), Douglas Park (Staff Science Advisor), και Robert Condon (Veterinary Medicine). Ο Dubey διατυπωνει την αποψη οτι τα δεδομενα για την αναπτυξη ογκων στον εγκεφαλο ειναι τοσο "τρομακτικα" που δεν μπορει να εισηγηθει την εγκριση της χρησης της ασπαρταμης!
Στις 18 Ιουλιου 1981, ο Επιτροπος του FDA Arthur Hull Hayes, εγκρινει τη χρηση της ασπαρταμης στις ξηρες τροφες, παρακαπτοντας το ΡΒΟΙ, την ειδικη επιτροπη του FDA και τον νομο Section 409(c)(3) of the Food Drugs and Cosmetic Act (21 U.S.C. 348), που καθοριζε οτι δεν θα πρεπει να γινεται αποδεκτη η χρηση μιας ουσιας ως προσθετου τροφιμων, αν οι μελετες για την ασφαλεια της χρησης της δεν ειναι απολυτως ξεκαθαρες. Σε ενα αρθρο της που δημοσιευθηκε στο Common Cause Magazine, η Florence Graves σημειωνει οτι δυο στελεχη του FDA της ειπαν πως ο Arthur Hull Hayes Jr, ηθελε να προχωρησει στην εγκριση της ασπαρταμης, προκειμενου να σηματοδοτησει το πνευμα της νεας εποχης της Προεδριας Reagan...
1982. Την 1η Οκτωβριου, το Κογκρεσο των ΗΠΑ ψηφιζει μια τροπολογια στον νομο για την παραγωγη φαρμακων για σπανιες ασθενειες (Orphan Drug Act). Αν και η τροπολογια αυτη δεν αναφερει ονομαστικα τη Searle η την ασπαρταμη, στην πραξη εχει εφαρμογη σε ενα και μονο προιον, την ασπαρταμη, και αυξανει ειδικα την περιοδο προστασιας της "πατεντας" της κατα πεντε χρονια, δεκα μηνες και δεκαεπτα ημερες.
Στις 15 Οκκτωβριου, η Searle υποβαλει στο FDA μια νεα αιτηση και ζηταει να εγκριθει η χρηση της ασπαρταμης στα αναψυκτικα και σε βιταμινουχα σκευασματα για παιδια.
1983. Ο αναπληρωτης επιτροπος του FDA Mark Novitch υπογρφει την εγκριση της χρησης της ασπαρταμης σε ανθρακουχα αναψυκτικα τυπου cola. Ο επιτροπος του FDA, Arthur Hull hayes, αν και δεν υπεγραψε την εγκριση γιατι απουσιαζε, ειχε συνεργαστει στενα με τον Mark Novitch για το θεμα αυτο. Επιπλεον, για να γινει δυνατη η εγκριση αυτη, το FDA, αγνοωντας τα κριτηρια ασφαλειας που το ιδιο ειχε θεσπισει, αυξανει αυθαιρετα την Αποδεκτη Ημερησια Δοση για την ασπαρταμη απο τα 20 στα 50 mg ανα κιλο σωματος. Λιγο μετα την εγκριση αυτη ο επιτροπος Arthur Hull Hayes κατηγορειται για διαφορες "ατασθαλιες" στο FDA και παραιτειται για να αναλαβει τη θεση του Πρυτανη στο New York Medical College και, παραλληλα, μια θεση ειδικου συμβουλου με αμοιβη 1.000 δολαρια την ημερα στην εταιρια δημοσιων σχεσεων Burson Marsteller που, εντελως... τυχαια, ειναι η εταιρια που ειχε αναλαβει τοτε τις δημοσιες σχεσεις της Searle.
Στις 8 Ιουλιου 1983, ο Dr Woodrow Monte, Διευθυντης του Science and Nutrition Laboratory στο Arizona State Univrsity, θποβαλει μια αγωγη κατα της εγκρισης της ασπαρταμης εστιαζοντας στις σοβαρες παρενεργειες που μπορει να εχει η χρονια ληψη της,κυριως ως μορφη χρονιας ληψης μεθανολης. Ο Dr Monte υποβαλει επισης αντιστοιχη αγωγη για την απαγορευση της ασπαρταμης και στο Τμημα Υπηρεσιων Υγειας (Department of Health Services) της πολιτειας της Αριζονας. Επισης στις 8 Ιουλιου, ο James Turner, Esq, και το Community Nutrition Institute υποβαλλουν ξανα αγωγη στο FDA αντιτιθεμενοι στην εγκριση της ασπαρταμης. Στις 23 Νοεμβριου, το FDA απορριπτει την αιτηση για να ανασταλει η εγκριση της ασπαρταμης μεχρις οτου ολοκληρωθουν οι συγκεκριμενες αγωγες λεγοντας οτι "το δημοσιο συμφερον δεν απαιτει κατι τετοιο".
1984. Στις 17 Φεβρουαριου, το FDA απορριπτει τις αγωγες των Dr Woodrow Monte και James Turner χωρις να τους δοθει το δικαιωμα της δημοσιας ακροασης για τα θεματα που ειχαν τεθει στις αγωγες τους.
Εν τω μεταξυ, το Τμημα Υπηρεσιων Υγειας της Αριζονας εχει ολοκληρωσει τις δικες του ανεξαρτητες μελετες που δειχνουν οτι στα ανθρακουχα αναψυκτικα η ασπαρταμη διασπαται, αναμεσα στα αλλα, και σε ελευθερη μεθανολη, ιδιαιτερα αν αυτα αποθηκευθουν σε χωρους μα θερμοκρασιες μεγαλυτερες των 99 βαθμων F. Η ποσοτητα της ελευθερης μεθανολης απασχολει σημαντικα το Τμημα Υπηρεσιων Υγειας, σε βαθμο πυ να συζηταται σοβαρα η απαγορευση της κυκλοφοριας της ασπαρταμης στην πολιτεια τους. Ομως η αγωγη του Dr Woodrow Monte για την απαγορευση της ασπαρταμης στην πολιτεια της Αριζονας θα απορριφθει.
1985. Ο Dr Woodrow Monte υποβαλλει εφεση και ζητα την επανεξεταση της αγωγης του που αναφερθηκε παραπανω. Κερδιζει και επιτυγχανει τελικα να ορισθει δικασιμη που προσδιοριζεται για τον Απριλιο, με εναν ασυνηθιστο και ξαφνικο οσο και μυστικο χειρισμο καποιων, το νομοθετικο σωμα της Αριζονας, λαμβανοντας υπ' οψιν ενα μερος του κειμενου μιας αποφασης για τα τοξικα αποβλητα (Toxic Waste Bill), το χρησιμοποιει για να περασει μια αποφαση που απαγορευει στην πολιτεια της Αριζονας να ρυθμιζει θεματα σχετικα με την κυκλοφορια των προσθετων τροφιμων που εχουν εγκριθει απο το FDA. Η αποφαση αυτη δεν αφηνει κανενα περιθωριο για την αγωγη του Dr Monte. Στις 7 Μαιου, ο γερουσιαστης Howard Mentzenbaum προτεινει μια τροπολογια για την υποχρεωτικη αναγραφη της ποσοτητας της ασπαρταμης, σε καθε τροφη η αναψυκτικο που περιεχει ασπαρταμη. Ο γερουσιαστης Orin Hatch της Γιουτας κατευθυνει τη μαχη για την αντιμετωπιση της τροπολογιας αυτης που τελικα απορριπτεται...
Τη χρονια αυτη, η Searle στην γνωστη πολυεθνικη Monsanto. Η Monsanto αναδιοργανωνει το τμημα της ασπαρταμης σε μια νεα, ξεχωριστη απο τη Searle εταιρια, την NutraSweet Company.
1986. Τον Ιουλιο το U.S. General Accounting Office δημοσιευει τα αποτελεσματα μιας ερευνας που ειχε πραγματοποιησει για πεντε πρωην κυβερνητικους υπαλληλους των ΗΠΑ οι οποιοι ειχαν αναμιχθει στις διαδικασιες για την εγκριση της χρησης της ασπαρταμης και οι οποιοι βρεθηκαν μετα την παραιτηση τους να εργαζονται σε εταιριες που σχετιζονταν με αυτην. Οπως σημειωνεται, αν και στις πραξεις των υπαλληλων αυτων δεν βρθηκαν στοιχεια που να τεκμηριωνουν ως παρανομες, αποτελουν ενα καλο παρδειγμα για το πως ο τροπος που λειτουργει η κυβερνηση των ΗΠΑ και ειδικοτερα το FDA επιτρεπουν στις οικονομικα ισχυρες εταιριες να εχουν ενα σχεδον πληρη ελεγχο στις κυβερνητικες πραξεις.
1987. Τον Ιουνιο του 1987, το U.S. General Accounting Office δημοσιευει τα αποτελεσματα μιας ερευνας του για το αν ακολουθηθηκαν απο το FDA οι νομιμες διαδικασιες για την εγκριση της ασπαρταμης. Η εκθεση αυτη σημειωνει πως χωρις να υπεισελθει στο θεμα της αξιοπιστιας των κλινικων μελετων που υποβληθηκαν στο FDA της ασφαλειας της ασπαρταμης, το FDA ακολουθησε τις νομιμες διαδικασιες και δεν εχει κανενα σχολιο επι αυτων.
Στις 3 Νοεμβριου, μια επιτροπη της Γερουσιας των ΗΠΑ συνερχεται για να αντιμετωπισει το θεμα της σημανσης της ποσοτητας και της ασφαλειας της χρησης της ασπαρταμης.
1988. Τον Αυγουστο του 1988, εγκρινεται η κυκλοφορια της ασπαρταμης στη Βραζιλια. Μια μαζικη διαφημιστικη καμπανια μεχρι το τελος του 1990, οδηγει στην κυκλοφορια 150 διαφορετικων προιοντων που περιεχουν ως γλυκαντικη ουσια την ασπαρταμη.
1990. Τον Μαιο του 1990, η NutraSweet εγκαινιαζει μια νεα μοναδα παραγωγης ασπαρταμης στο Jose dos Campos της Βραζιλιας.
1991. Η NutraSweet ενωνεται με την απο καιρο συνεργαζομενη μαζι της εταιρια Ajinomoto Co Inc. της Ιαπωνιας για να δημιουργησουν ενα νεο εργοστασιο παραγωγης ασπαρταμης στη Gravelines Γαλλιας.
1992. Η NutraSweet υπογραφει συμβολαια τοσο με την Coca-Cola Co. οσο και με την ανταγωνιστρια της Pepsi Co Inc. που καθοριζουν την NutraSweet Company ως τον προτιμωμενο προμηθευτη ασπαρταμης των εταιριων αυτων. Το FDA εγκρινει την παραγωγη ασπαρταμης με τη μορφη σκονης σε κουτια, και η NutraSweet κυκλοφορει το αντιστοιχο προιον με την ονομασια "NutraSweet Spoonful". Η πατεντα της ασπαρταμης ληγει στις 14 Δεκεμβριου του 1992, ανοιγωντας την αγορα και επιτρεποντας την παραγωγη της και απο αλλες εταιριες, οπως η Holland Sweetener Company.
1993. Αρχιζει η παραγωγη ασπαρταμης απο τοι εργοστασιο στη Gravelines, Γαλλιας. Η NutraSweet ξεκιναει μια συνεργασια με τη Nestle Mexico για την εισαγωγη και προωθηση της ασπρταμης στο Μεξικο.
1994. Η NutraSweet κυκλοφορει την ασπαρταμη με τη μορφη ταμπλετας στο Μεξικο, την Ουγγαρια, την Ουγκαντα, το Εκουδορ, τη Ρουμανια, την Ουρουγουαη και τη Παραγουαη. Οι πωλησεις της ασπαρταμης εκτος των ΗΠΑ αποτελουν μονο το 10% των συνολικων πωλησεων ασπαρταμης. Η NutraSweet ανακοινωνει την προθεση της να εισαγει και να κυκλοφορησει την ασπαρταμη τον επομενο χρονο στις χωρες της Νοτιοανατολικης Ασιας και προγραμματιζει για το επομενο ετος την επεκταση των πωλησεων της στην Ινδια και την Κινα.
1995. Στις 12 Ιουνιου, σε ενα αρθρο στην Food Chemical News, o Thomas Wilcox, επικεφαλης του τμηματος επιδημιολογιας του FDA φερεται να δηλωνει πως το FDA σχεδιαζει να τερματισει τη συλλογη στοιχειων και δελτιων αναφορων για παρενεργειες της ασπαρταμης, οπως και την παρακολουθηση των επιστημονικων ερευνων που γινονται για αυτην.
Στις 3 Νοεμβριου, μια επιτροπη της Γερουσιας των ΗΠΑ συνερχεται για να αντιμετωπισει το θεμα της σημανσης της ποσοτητας και της ασφαλειας της χρησης της ασπαρταμης.
1988. Τον Αυγουστο του 1988, εγκρινεται η κυκλοφορια της ασπαρταμης στη Βραζιλια. Μια μαζικη διαφημιστικη καμπανια μεχρι το τελος του 1990, οδηγει στην κυκλοφορια 150 διαφορετικων προιοντων που περιεχουν ως γλυκαντικη ουσια την ασπαρταμη.
1990. Τον Μαιο του 1990, η NutraSweet εγκαινιαζει μια νεα μοναδα παραγωγης ασπαρταμης στο Jose dos Campos της Βραζιλιας.
1991. Η NutraSweet ενωνεται με την απο καιρο συνεργαζομενη μαζι της εταιρια Ajinomoto Co Inc. της Ιαπωνιας για να δημιουργησουν ενα νεο εργοστασιο παραγωγης ασπαρταμης στη Gravelines Γαλλιας.
1992. Η NutraSweet υπογραφει συμβολαια τοσο με την Coca-Cola Co. οσο και με την ανταγωνιστρια της Pepsi Co Inc. που καθοριζουν την NutraSweet Company ως τον προτιμωμενο προμηθευτη ασπαρταμης των εταιριων αυτων. Το FDA εγκρινει την παραγωγη ασπαρταμης με τη μορφη σκονης σε κουτια, και η NutraSweet κυκλοφορει το αντιστοιχο προιον με την ονομασια "NutraSweet Spoonful". Η πατεντα της ασπαρταμης ληγει στις 14 Δεκεμβριου του 1992, ανοιγωντας την αγορα και επιτρεποντας την παραγωγη της και απο αλλες εταιριες, οπως η Holland Sweetener Company.
1993. Αρχιζει η παραγωγη ασπαρταμης απο τοι εργοστασιο στη Gravelines, Γαλλιας. Η NutraSweet ξεκιναει μια συνεργασια με τη Nestle Mexico για την εισαγωγη και προωθηση της ασπρταμης στο Μεξικο.
1994. Η NutraSweet κυκλοφορει την ασπαρταμη με τη μορφη ταμπλετας στο Μεξικο, την Ουγγαρια, την Ουγκαντα, το Εκουδορ, τη Ρουμανια, την Ουρουγουαη και τη Παραγουαη. Οι πωλησεις της ασπαρταμης εκτος των ΗΠΑ αποτελουν μονο το 10% των συνολικων πωλησεων ασπαρταμης. Η NutraSweet ανακοινωνει την προθεση της να εισαγει και να κυκλοφορησει την ασπαρταμη τον επομενο χρονο στις χωρες της Νοτιοανατολικης Ασιας και προγραμματιζει για το επομενο ετος την επεκταση των πωλησεων της στην Ινδια και την Κινα.
1995. Στις 12 Ιουνιου, σε ενα αρθρο στην Food Chemical News, o Thomas Wilcox, επικεφαλης του τμηματος επιδημιολογιας του FDA φερεται να δηλωνει πως το FDA σχεδιαζει να τερματισει τη συλλογη στοιχειων και δελτιων αναφορων για παρενεργειες της ασπαρταμης, οπως και την παρακολουθηση των επιστημονικων ερευνων που γινονται για αυτην.
1996. Στις 27 Ιουνιου, ο dr kessler, χωρις καμμια προηγουμενη δημοσια προειδοποιηση, αποσυρει ολους τους περιορισμους της χρησης της ασπαρταμης και επιτρεπει τη χρηση της σε ολα τα προιοντα ακομα και σε εκεινα που προκειται να ψηθουν. Και αυτο παρα το γεγονος οτι ειναι γνωστο οτι η ασπαρταμη διασπαται σε θερμοκρασιες μεγαλυτερες των 88 βαθμων F στα συστατικα της με αποτελεσμα την ελαττωση της γλυκαντικης της δρασης. Λιγο αργοτερα, ο Dr Kessler αφηνει το FDA, κανοντας δημοσιο θορυβο για το ποσο αποτελεσματικος ηταν στο χτυπημα της βιομηχανιας καπνων. Ο Dr John W. Only δημοσιευει τα αποτελεσματα μιας ερυενας του που τεκμηριωνουν πως η ασπαρταμη μπορει να προκαλει καρκινο του εγκεφαλου.Αποδυκνυει οτι η ασπαρταμη προκαλεσε καρκινους του εγκεφαλου σε πειραματοζωα στη διαρκεια των κλινικων δοκιμων που εγιναν για την εγκριση της, οτι ενα προιον του μεταβολισμου της, το DKP, εχει μεταλλαξιογονο δραση in vitro, και οτι τεσσερα με δεκατρια χρονια μετα την κυκλοφορια της στις ΗΠΑ, υπαρχει μια σημαντικη αυξηση των περιστατικων καρκινων του εγκεφαλου και μια ταση για αλλαγη του τυπου τους, απο καλοηθεις σε κακοηθεις, αντιστοιχους με αυτους που ειχαν παρατηρηθει στα πειραματοζωα που ειχε δοκιμαστει η ασπαρταμη. Η Monsanto και το FDA απαντουν στην μελετη αυτη με σχολια που αφορουν τους πιθανους λογους της συνολικης αυξησης των περιστατικων καρκινου του εγκεφαλου στις ΗΠΑ.
2001. Η Food Standards Agency της Αγγλιας ζηταει απο την Ευρωπαικη Επιστημονικη Επιτροπη για τις τροφες (European Commission Scientific Committee on Food) να εξετασει θεματα σχετικα με τη χρηση της συνθετικης γλυκαντικης ουσιας ασπαρταμη, ανασκοπωντας περισσοτερες απο 500 επιστημονικες εργασιες που δημοσιευθηκαν αναμεσα στο 1988 και 2000 καθως και καθε νεα επιστημονικη εργασια που δεν ειχε εξετασθει προηγουμενως.
2002. Στις 10 Δεκεμβριου του 2002, η Europian Scientific Commitee on Food δημοσιευει το πορισμα της. Τι μπορει να φανταστει κανεις οτι αναφερει, δεδομενου οτι μια σειρα απο νεες εργασιες εχουν συσχετισει σαφως την καταναλωση ασπαρταμης με μια σειρα απο επικινδυνες καταστασεις οπως η συσσωρευση φορμαλδευδης στους ανθρωπινους ιστους, με συμπτωματα οπως η απωλεια μνημης, και με παθησεις οπως η ινομυαλγια και οι ογκοι του εγκεφαλου στους ανθρωπους; Και πιστευετε οτι η European Scientific Commitee on Food να ελαβε καθολου υποψη την εργασια του Ralph G. Walton, MD, Διευθυντη του Center for Behavior Medicine και Καθηγητη Κλινικης Ψυχιατρικης στο Northeastern Ohio Universities College of Medicine; Εστω και αν αυτη ειχε γινει το 1996.
Διοτι ο Dr Walton εκανε μια peer review ανασκοπηση της επιστημονικης βιβλιογραφιας χρησιμοποιωντας την MEDLINE και αλλες σχετικες βασεις δεδομενων επιστημονικων εργασιων. Βρηκε 164 εργασιες που θεωρησε σχετικες με τα ερωτηματα που υπαρχουν για την ασφαλεια της χρησης και την τοξικοτητα της ασπαρταμης. Απο αυτες τις 164 εργασιες, οι 74 ειχαν χρηματοδοθει απο πηγες σχετιζομενες με τη βιομηχανια της ασπαρταμης και 90 απο αλλες πηγες. Απο 90 ανεξαρτητες εργασιες, οι 83 (ποσοστο 92%) ειχαν εντοπισει ενα η περισσοτερα προβληματα που σχετιζονταν με τη χρηση ασπαρταμης. Απο τις 7 εργασιες που δεν ειχαν εντοπισει προβληματα, οι 6 ειχαν χρηματοδοτηθει απο το FDA και δεδομενης της ολης στασης του FDA στην υποθεση της ασπαρταμης, θα πρεπει να θεωρηθει ως αμφισβητησιμη η ανεξαρτησια της χρηματοδοτησης τους.
Απο τις 74 χρηματοδοτημενες απο πηγες που σχετιζονται με την ασπαρταμη, και οι 74 (ποσοστο 100%) υποστηριζουν οτι η καταναλωση ασπαρταμης δεν ειχε σχεση με κανενα απο τα προβληματα που ερευνησαν. Αξιζει ακομα να σημειωθει στο σημειο αυτο πως τα μεγαλα και διεθνως αναγνωρισμενα επιστημονικα περιοδικα, εδω και μερικα χρονια αρνουνταινα δεχθουν προς δημοσιευση εργασιες που εχουν χρηματοδοτηθει απο πηγες που σχετιζονται με τα προιοντα, τη δραση η την αποτελεσματικοτητα των οποιων ερευνουν, λογω της αναγνωρισμενης πια εκτεταμενης παραποιησης των οποιων αποτελεσματων τους, προς οφελος του εκαστοτε χρηματοδοτη τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου