Με τα Μεθυδότεια προσπαθούμε να αναδείξουμε εν μέρει, την πεμπτουσία και τον θεμελιώδη χαρακτήρα του Διονύσου που δεν ήταν άλλος από την ΜΑΝΙΑ.
Την Μανία που ονομάζεται Διόνυσος και δεν είναι η ασθένεια =(η Λύσσα, η Ερινύα) και η ασθενής ζωή, αλλά, η γενεσιουργός δύναμη της δημιουργικότητας μας.
Ο Διόνυσος είναι ο πιο υγιής και αντιφατικός θεός που συμβολίζει την συνύπαρξη των διαφορετικών στοιχείων της ζωής: του Άδη, του Ουρανού και...
της Γης.
της Γης.
Η μέθη και όλες οι εκφάνσεις της αποτελούν τα αναπόσπαστα μέλη του Διόνυσου. Η μουσική πηγάζει από αυτό το αντιφατικό πνεύμα που ευλογεί δημιουργεί και ενθουσιάζει ενώ ταυτόχρονα είναι άγριο και αλλόφρων! Είναι η ζωή και ο αφανισμός της!
Είναι η έννοια που εμπεριέχει κάθε ζωή παρελθούσα και μέλλουσα τόσο στον Άδη και στον Ουρανό όσο και στην Γη!
Για αυτό και αποκαλείται ο πατέρας των Μυστών. Ο πολλαπλός Θεός. Ο μαινόμενος θεός που προς χάριν του μαίνονται οι μαινάδες. Γιαυτό και η μάσκα είναι αναπόσπαστο μέλος του Διόνυσου. Με αυτήν αντικρίζει τους ανθρώπους και τους συγκλονίζει με την έλλειψη απόστασης μεταξύ ζωής και θανάτου.
Η πεμπτουσία του Διονύσου και ο θεμελιώδης χαρακτήρας του ήταν η Μανία. Η έκσταση και η μανία που προέρχονται από την ελεύθερη ένωση του θεού με την φύση και τον άνθρωπο. Η Μανία που ονομάζεται Διόνυσος δεν είναι η ασθένεια =(η Λύσσα, η Ερινύα) και η ασθενής ζωή, αλλά, το απαύγασμα της υγιούς ύπαρξης και η γενεσιουργός δύναμη της δημιουργικότητας μας. Είναι η δύναμη που μετατρέπει την τακτική ζωή σε χάος και αναδεικνύει σε πρωτεύον ότι αρχέγονο και ψυχικό διακατέχουν το Είναι μας και έχουν καταπιεστεί. Γιαυτό και ο Διόνυσος παρά την συγγένεια του με τον Άδη την Σφίγγα και όλα τα πνεύματα του Κάτω Κόσμου παραμένει ο πιο υγιής θεός. Είναι ο Θεός της ένωσης και της αρμονικής συνύπαρξης των διαφορετικών στοιχείων της ζωής! Είναι η έννοια που εμπεριέχει κάθε ζωή παρελθούσα και μέλλουσα τόσο στον Άδη και στον Ουρανό όσο και στην Γη! Γιαυτό και αποκαλείται ο πατέρας των Μυστών. Ο πολλαπλός Θεός. Ο μαινόμενος θεός που προς χάριν του μαίνονται οι μαινάδες.
Αυτό το αντιφατικό πνεύμα που ευλογεί δημιουργεί και ενθουσιάζει είναι ταυτόχρονα άγριο και αλλόφρων! Είναι η ζωή και ο αφανισμός της! Η άμεση παρουσία και η απόλυτη απομάκρυνση της συνείδησης. Πάνω από όλα είναι η μακαριότητα και η φρίκη όποιου θέλει να δημιουργήσει και καταδύεται στους «τόπους» όπου κατοικούν η ζωή και ο θάνατος μαζί. Και όταν αναδύεται υπάρχει μια λάμψη μανίας στα μάτια του και μια ηδονική αλλοφροσύνη που ο ενθουσιασμός της σπάει κάθε φραγμό και όριο! Από αυτές της αντιφάσεις της δημιουργίας αναδύεται κάθε έκφανση μέθης. Από εδώ πηγάζει η μουσική που μεταμορφώνει τον κόσμο στον οποίο η ζωή έγινε συνήθεια και ο θάνατος απειλητικό κακό. Γιαυτό και η μάσκα είναι αναπόσπαστο μέλος του Διόνυσου. Με αυτήν αντικρίζει τους ανθρώπους και τους συγκλονίζει με την έλλειψη απόστασης μεταξύ ζωής και θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου