Δεν χρειάζεται ούτε καν αφορισμούς. Εφόσον βέβαια πιστεύουμε στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
Μιλούσα με έναν απλό άνθρωπο, που ήταν στέλεχος της Ν.Δ. τα τελευταία 15-20 χρόνια στην βόρεια Ελλάδα, στον τομέα του απόδημου Ελληνισμού. Με δυο τρεις κουβέντες, απλές και σταράτες, μου εξήγησε επαρκώς το πώς και το...
γιατί επιτρέψαμε να θεριέψει το θηρίο. Και σας τις μεταφέρω, όσο μπορώ πιο πιστά.
Όταν στις αρχές της δεκαετίας του `90 άρχισαν να πρωτοέρχονται οι διάφοροι ομογενείς και «ομογενείς», κυρίως από την Αλβανία και τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, ήταν όλοι τους ανεξαιρέτως τρομαγμένα ανθρωπάκια. Ερχόμενοι από καταπιεστικά καθεστώτα, έτρεμαν και την σκιά τους.
Μόλις όμως είδαν την Ντίσνεϊλαντ που λέγεται Ελλάδα, και η οποία τους υποδέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες, προσφέροντάς τους κυριολεκτικά τα πάντα, και πάνω απ όλα την απόλυτη ελευθερία, αυτοί αναθάρρησαν, και στην συνέχεια αποθρασύνθηκαν, αφού η ζωή σε καθεστώς δημοκρατίας απαιτεί και μια κουλτούρα που ποτέ δεν είχαν.
Στη συνέχεια, οι εξελίξεις είναι γνωστές σε όλους μας. Οι λεγόμενοι παλιννοστούντες πολλαπλασιάστηκαν, και με την βοήθεια των «βρώμικων» προξενικών μας αρχών, βαφτίστηκαν ομογενείς εκατοντάδες χιλιάδες Τσετσένοι, Γεωργιανοί κλπ. Πολλοί απ αυτούς σκληροί κακοποιοί. Σε βαθμό που το ελληνικό διαβατήριο κατάντησε διεθνής περίγελως.
Ναι, αλλά το λούνα πάρκ Ελλάδα, όχι μόνο δεν αντέδρασε, προσπαθώντας να βάλει μια τάξη, αλλά τους εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο, για λόγους ψηφοθηρίας, αλλά και επιδοτήσεων από την ΕΕ, ενθαρρύνοντας την ανομία.
Παράλληλα, βολεύτηκαν και δεκάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας, που ξαφνικά έγιναν αφεντικά, προτιμώντας να στείλουν αυτούς στο χωράφι, και οι ίδιοι να συνεχίσουν την πρέφα τους ανέμελοι στα καφενεία.
Με αυτά και με αυτά, οι Αλβανοί και οι «Ρωσοπόντιοι» έγιναν κράτος εν κράτει, η πολιτεία συνέχισε τον ύπνο του δικαίου, και σαν να μην έφταναν αυτοί, αρχίσαμε από πάνω να γεμίζουμε με Αφρικανούς και Άραβες από κάθε γωνιά του κόσμου. (Μέχρι και από την Ζανζιβάρη έχω βρει κάποιον, που πουλούσε τσάντες στον Λευκό Πύργο).
Και έτσι καταλήφτηκαν (χωρίς μάχη) τα κέντρα των πόλεων μας, που γέμισαν από ταλαίπωρα, αλλά και κακοποιά στοιχεία, που στόμα με στόμα διέδωσαν σε ολάκερη την οικουμένη, πως εμείς εδώ προσφέρουμε γη, ύδωρ, ήλιο, ακόμη και… κώλο.
Και να η εγκληματικότητα να βαράει κόκκινα, και να τα διάφορα γκέτο, και κανενός αρμόδιου το αυτί να μην ιδρώνει.
Επειδή όμως η φύση απεχθάνεται το κενό, έτσι και το κενό της ασφάλειας, που θα έπρεπε να το καλύπτει η επίσημη πολιτεία, ήρθε και το κάλυψε η Χρυσή Αυγή. Έτσι λοιπόν, ο καθείς στο είδος του, και η Χρυσή Αυγή στο δικό της.
Δεν πρόκειται λοιπόν, ούτε για 500.000 συμπολίτες μας που ξαφνικά ανακάλυψαν τον Χίτλερ και τον Χίμλερ, ούτε για ανόητα παιδάκια, ούτε για ανεγκέφαλους και αγράμματους περιθωριακούς.
Πρόκειται για μια μεγάλη μερίδα του λαού μας, που φοβάται να βγει από την εξώπορτα του σπιτιού του, μη τυχόν και τον σφάξει κανένας τρελαμένος Αφγανός.
Τόσο απλά.
Η είσοδος λοιπόν του «θηρίου» στην βουλή, οφείλεται σε όλους εμάς, αρμόδιους και μη, που τόσα χρόνια σφυρίζαμε αδιάφοροι, και αδρανούσαμε στις εκκλήσεις πολλών συμπατριωτών μας.
Ας λουστούμε τώρα το αποτέλεσμα.
strange attractor
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου