Φυσικά και ΔΕΝ θα επενδύσουν οι Ελληνοαμερικάνοι!

Πολύ κουβέντα σήμερα στα κανάλια -πρώτη είδηση- οι ομογενείς μας, που “θα επενδύσουν στην Ελλάδα”. Οι προϋποθέσεις που έθεσαν όμως, πέρασαν στα ψιλά.
Ας τα πάρουμε από την αρχή:
Οι τέσσερις πλούσιοι Ελληνοαμερικανοί (υπερέχει το Αμερικανοί, για να μην έχετε ψευδαισθήσεις) είναι οι:

1. Ντιν Μητρόπουλος
Ο 66χρονος αυτοδημιούργητος δισεκατομμυριούχος, με περιουσία 1,2 δισ. δολαρίων κατέχει την 368η θέση στη λίστα του Forbes με τιτς πλουσιότερους ανθρώπους των ΗΠΑ, ενω έρχεται 1.015ος παγκοσμίως. Ο Έλληνας μετανάστης, έχει μακρά ιστορία επενδύσεων σε εταιρίες τροφίμων, τις οποίες έχει μετατρέψει σε κολοσσούς, ακόμα κι αν αυτές βρίσκονταν στα πρόθυρα χρεοκοπίας (όπως η Aurora Food). Επίσης έχει επενδύσει και στον τουρισμό, έχοντας στην κατοχή του ένα απο τα πολυτελέστερα ξνοδοχεία της Νέας Υόρκης το Castle of Hudson.
2.Τζον Κάλαμος
Ο 72χρονος ομογενής και βετεράνος του Βιετναμ, έχει συνολική περιουσία ύψους 1 δισ. δολαρίων και η εταιρία του Calamos Asset Management που υπάρχει απο το 1977, διαχειρίζεται περισσότρα απο 20 δισεκατομμύρια δολάρια.
3.Τζόρτζ Σακελλάρης
Η περιουσία του ανέρχεται σε 800 εκατομμύρια δολάρια, ενώ ο ίδιος είναι ιδρυτής εταιρίας ενέργειας που δραστηριοποιείται στη Βόρεια Αμερική
4.Τζορτ Στάμας
Είναι απο τους πιο επιφανείς δικηγόρους των ΗΠΑ και συνεργάτης της νομικής εταιρίας Kirkland & Ellis στα γραφεία της Ουάσινγκτον και της Νέας Υόρκης.
Αυτοί συνόδευαν τον Μπιλ Κλίντον στην Αθήνα και συζήτησαν με μέλη της κυβέρνησης. Πρέπει να ξέρετε, ότι η ιστορία αυτή επαναλήφθηκε τα 30 τελευταία χρόνια, τουλάχιστον 10 φορές! Όποτε ερχόταν στην Ελλάδα, πρόεδρος ή αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, έρχονταν μαζί του και ομογενείς επιχειρηματίες. Οι ανωτέρω 4 δεν είναι οι πλουσιότεροι ή ισχυρότεροι Ελληνοαμερικανοί. Υπάρχουν δεκάδες άλλοι, πολλοί ισχυρότεροι.
Κάθε φορά λοιπόν που ετίθετο θέμα επενδύσεων ομογενών, η ιστορία είχε ακριβώς την ίδια πορεία και πάντα την ίδια κατάληξη: οι “δικοί μας” έφευγαν βρίζοντας από την Ελλάδα και έλεγαν στους δικούς τους ότι δεν θα την ξαναδούν ούτε σε φωτογραφίες !
Τέτοια κρυάδα έτρωγαν !!!
Οι άνθρωποι αυτοί είναι πλήρως ενταγμένοι στον Αμερικανικό τρόπο ζωής. Είναι Αμερικάνοι, επιχειρούν στις ΗΠΑ. Έχουν μάθει δηλαδή να επιχειρούν σε ένα συγκεκριμένο επιχειρηματικό, πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον, με διαφάνεια, απλότητα, ταχύτητα και φιλικότητα προς τον επιχειρηματία.
Βεβαίως, όταν έρχονται στην Ελλάδα, είναι αρκετά “ψιλιασμένοι” για το τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας, μόνο που δεν ξέρουν πόσο αδηφάγο είναι. Κανείς άλλωστε επιχειρηματίας, από οποιαδήποτε χώρα του πλανήτη, δεν μπορεί να φανταστεί το σίχαμα που λέγεται “ελληνική γραφειοκρατία”. Οι άνθρωποι έρχονται διαβασμένοι -τους τα ΄χουν πεί προηγούμενοι- για αυτό και βάζουν προϋποθέσεις.
Η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιό νοσηρή φαντασία, όταν κάποιος μπλέξει στα γρανάζια του ελληνικού δημοσίου και έχει την ανάγκη του, να πάρει κάποια άδεια ή έγκριση και να λειτουργήσει μια επιχείρηση.

Έτσι, οι 4 επιχειρηματίες, έβαλαν τις τρείς συνηθισμένες και αυτονόητες προϋποθέσεις για να ρίξουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα:

1) σταθερό φορολογικό περιβάλλον, χωρίς εκπλήξεις
2) μείωση της γραφειοκρατίας
3) προστασία από τον “έξαλλο συνδικαλισμό”

Τι από όλα αυτά πιστεύετε ότι μπορεί να διορθωθεί στην Ελλάδα;

Ας υποθέσουμε ότι ο Σαμαράς, τους υποσχέθηκε σταθερό φορολογικό περιβάλλον. Σε μιά βδομάδα η υπόσχεσή του θα γίνει ερωτηματικό, σε ένα μήνα εκνευρισμός για τους επενδυτές και σε έξη αηδία.  Αφού σε έξη μήνες θα αλλάξει η φορολογική νομοθεσία, περισσότερες φορές απ΄ότι αλλάζει σε 60 χρόνια στις ΗΠΑ. Μπορεί κανείς να τους διαβεβαιώσει π.χ. πόσος θα είναι ο φόρος μερισμάτων το 2013;;;; Όχι βέβαια ! Μπορεί κανείς να διαβεβαιώσει ότι τα βιβλία και στοιχεία υποχρεούται η επιχείρηση να τα κρατά 6 χρόνια; Έτσι λέει ο νόμος, αλλά επειδή δεν μπορούν να ελέγξουν, παρατείνουν συνεχώς την παραγραφή. Σε ποιά άλλη χώρα παρατείνεται συνεχώς η παραγραφή;
Ας υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση, τους υπόσχεται ότι θα τους βοηθήσει με τη γραφειοκρατία, ιδρύοντας “υπηρεσίες μιας στάσης”, τμήματα “υποδοχής μεγάλων επενδύσεων” κι άλλα εύηχα, που στην πράξη κονιορτοποιεί μια βαριεστημένη υπάλληλος στη Δ.Ο.Υ. ! Δεν πα’ να ΄χεις 20 δικηγόρους και λογιστές πρώτης γραμμής μαζί σου και τον Σαμαρά στο κινητό; Κάποια στιγμή, θα χρειαστεί να πας στην εφορία να δηλώσεις τη φορολογική ταμειακή μηχανή ! Εκεί θα δεί ο Ελληνοαμερικανός επενδυτής τον Χριστό φαντάρο! Οταν θα του αρχίσουν τα παλαβά για φορολογικό αντιπρόσωπο, πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, ενημερότητα, προεγγραφή στο επιμελητήριο, “ελάτε αύριο, τις Παρασκευές δεν λειτουργεί το εισόδημα για το κοινό” κλπ,κλπ,κλπ., θα καταλάβει ότι το τέρας του Λοχ Νες είναι σαρδελίτσα μπροστά στο τέρας του ελληνικού δημοσίου.
Και μη ξεχνάτε την υπόσχεση ΚΑΙ αυτής της κυβέρνησης να μειώσει τη γραφειοκρατία. Σαράντα χρόνια τώρα, όλοι όσοι προσπάθησαν να μειώσουν τη γραφειοκρατία, προσπαθώντας να τη μειώσουν, τη δεκαπλασίασαν ! Το μάθατε πιά: όταν ακούτε “μείωση” σημαίνει “αύξηση”! Επειδή απλά δεν εννοούν να καταλάβουν, ότι “πάταξη της γραφειοκρατίας” δεν γίνεται με “μηχανογράφηση”, όπως πιστεύει κάθε ηλίθιος, αλλά μεκατάργηση νόμων. Κανείς όμως δεν τολμά να καταργήσει (οριστικά, χωρίς αντικατάσταση) νόμους, επομένως δεν θα μειωθεί η γραφειοκρατίαποτέ. Για αυτό και η μηχανογράφηση του Υπ.Οικονομικών, με το taxisnet, δεκαπλασίασε τις σκοτούρες των επιχειρήσεων, αφού κάθε μέρα προστίθεται και μια νέα υποχρέωση υποβολής “κάτι”. Το θέμα δεν είναι αν θα κάνεις κάτι με το χέρι ή με το κομπιούτερ, αλλά πόσες υποχρεώσεις έχεις απέναντι στο κράτος. Όταν μάθουν για τον “φάκελο τεκμηρίωσης ενδομιλικών συναλλαγών” και την “κατάσταση λογιστικών διαφορών”, που πρέπει να υποβάλλουν δυό φορές και να τη φυλάξουν δεκάεξη χρόνια (έξη κανονικά και δέκα με παρατάσεις της παραγραφής) και το “βιβλίο υπερωριών προσωπικού” και την υποχρέωσή τους να ενημερώνουν αυθημερόν το Σ.Ε.Π.Ε. για κάθε αλλαγή ωραρίου,  θα αρχίσουν να τα μαζεύουν σιγά σιγά..
Όσο για τον “έξαλλο συνδικαλισμό”, αυτόν δηλαδή που υπάρχει για να γυμνάζει επαναστατικά και να προετοιμάζει συνδικαλιστές της αριστεράς για τα έδρανα της Βουλής, ποιός πιστεύει ότι μπορεί να εκλείψει; Αφού ο λαός κάνει βουλευτές όσους κλείνουν δρόμους και εργοστάσια, κορόιδα είναι να σταματήσουν οι “έξαλλοι συνδικαλιστές”*;
Έτσι λοιπόν και αυτοί οι Ελληνοαμερικανοί θα ξεκινήσουν την προσπάθεια να επενδύσουν, αλλά θα φύγουν φτύνοντας και βρίζοντας την ώρα που το σκέφτηκαν.
Και θα μάθουν κι αυτοί, τη φράση που λέμε όλοι στην Ελλάδα: “μα είναι δυνατόν να είναι τόσο μπουρδέλο αυτό το κωλοκράτος;”

(τα χάλια)