Ο Γιάννης Μανδενάκης εγκατέλειψε την Αθήνα, μαζί με την γυναίκα του, και έφτιαξε ένα καταπληκτικό εργαστήριο και εκθετήριο-πωλητήριο, την «Έρα», στο Χαλκί.
Τον Γιάννη Μανδενάκη τον γνώρισα σαν Γιάννη Μαρμελαδάκη.
Έτσι τον βάφτισε ο φίλος μας ο Άλεξ.
Γιατί και οι Γερμανοί που ζουν στην Ελλάδα φτιάχνουν παρατσούκλια.
Είναι μια βραδιά του περασμένου καλοκαιριού και πλησιάζω στο κατάστημα του Γιάννη Μανδενάκη, για να αρπάξω τις μαρμελάδες και τα γλυκά του κουταλιού, πριν προλάβουν να τα πάρουν οι άλλοι.
Αν και η ώρα είναι περασμένη, ο Γιάννης είναι ακόμα εκεί και κλείνει παραγγελίες από το τηλέφωνο. Φυσικά, με το πού με βλέπει, βλαστημάει την ώρα και την στιγμή που δεν πήγε σπίτι του αλλά είναι πια αργά. Την πάτησε και θα με υποστεί.
Ενώ ο Γιάννης μιλάει στο τηλέφωνο με έναν πελάτη από το Μονακό που του παραγγέλνει τρεις τόνους μαρμελάδα φράουλα και ενάμισι τόνο γλυκό λεμόνι, εγώ παίρνω το ποδήλατο του Γιάννη και κάνω βόλτες μέσα στο κατάστημα.
Μετά
αρχίζω να αδειάζω τα βαζάκια με τις μαρμελάδες και τα γλυκά του
κουταλιού μέσα σε μεγάλες μαύρες σακούλες. Πήρα 500 βάζα μαρμελάδα και
300 βάζα με γλυκά του κουταλιού αλλά μου τελειώνουν, οπότε την επόμενη
εβδομάδα θα πάω στη Νάξο με το φορτηγό να φορτώσω.
Το κατάστημα είναι πανέμορφο. Όλα τα κτίρια στο ιστορικό Χαλκί έχουν υπέροχη αρχιτεκτονική. Θα σας τα παρουσιάσω ένα-ένα. Σύντομα θα σας δείξω το κτίριο ενός σπουδαίου φωτογράφου που αποφάσισε να ζήσει στο Χαλκί. Πολλοί νέοι άνθρωποι επιλέγουν να ζήσουν στο Χαλκί και -επειδή έχουν και καλλιτεχνικές ανησυχίες- προβλέπω το Χαλκί να γίνεται πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Εδώ ο Γιάννης είναι απηυδισμένος επειδή του έχω πάρει τα αυτιά με την ακατάπαυστη πάρλα μου αλλά είναι ευγενικός άνθρωπος και τα κρατάει μέσα του. Τέλος πάντων, σήμερα (χθες) 28 Νοεμβρίου, θέλω να του ευχηθώ. Γιάννη, χρόνια πολλά! Καλόχρονος! Να τα εκατοστήσεις! Και να γλυκαίνεις πάντα τον κόσμο!
πιτσιρίκος
5 σχόλια:
Πραγματικά τωρα που βλεπω το δημοσίευμα σου πιτσιρίκο χαίρομαι πάρα πολύ..γιατί βρισκόμαστε στο εξωτερικό για δουλειές και διακοπες έχουμε μια χάλια μέρα και στο γυρισμό στο ξενοδοχείο ανοίγω υπολογιστή έτσι να διαβάσω νέα του νησιού και πέφτω πάνω στο δημοσίευμα...!! Ο ΓΙΑΝΝΗΣ και η Καίτη λοιπον είναι δύο άνθρωποι από καλή πάστα που λέμε πάντα με την καλή κουβέντα και πάντα αληθινά γελαστοι!!!Είμαστε πάρα πολλά χρόνια φιλοι και έχουμε περάσει πολλές μα πολλές ευχάριστες στιγμές από τότε που ήταν στην χώρα!! Έτσι λοιπόν απλά,ξεκαρφωτα,ΦΙΛΙΚΑ, και έχοντας την ανάγκη με αυτά που έγραψες να γράψω και εγώ κάτι..του εύχομαι χρόνια πολλά με υγεία ευτυχία μαζί με την Καίτη του και να φτιάχνει πάντα γλυκά και μαρμελάδες γλυκές σαν και αυτούς!!!!S
Παιδια, απο Ζυριχη-Ελβετια, μπορω να εχω 3 τονους μαρμελαδα φραουλα και καμια πεντακοσαρια βαζακια γλυκο κουταλιου με γευση φαραοσυκο;!!
Ααααα και 300 βαζακια κερασακι,απ τα ντοπια κερασια, ξερετε μωρε....
Ρε παιδιά έλεος. Καλή διαφήμιση το δήθεν δημοσίευμα αλλά ας είναι εντός των ορίων...
ΓΛΥΚΟ ΜΠΑΝΑΝΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ, ΦΤΙΑΧΝΕΤΕ; ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ 5-6 ΤΟΝΟΥΣ!
μια φορά να μην υπάρχουν ξενερωτοι γίνεται????δεν γίνεται με τόσους μα τόσους που έχει αυτό το νησί!!!ναι ρε καραγκιόζηδες είστε καραγκιόζηδες και ξενερωτοι.....
Δημοσίευση σχολίου