να μπορέσουν κι αυτοί να ταΐσουν τις οικογένειές τους, έχουν από πάνω τους και το κράτος, στον ρόλο του μισθωμένου από άγριο και ανάλγητο τοκογλύφο μπράβου, να τους απειλεί αδίστακτα για να πληρώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές προς το δικό τους ταμείο, τον ΟΑΕΕ.
Στην ουσία, με αυτές τις μεθόδους, η Πολιτεία αναγκάζει όλους αυτούς τους αυτοαπασχολούμενους Έλληνες να βάλουν άρον-άρον λουκέτο στις δουλειές τους που ίσως κατάφερναν μέχρι τώρα να κρατήσουν ζωντανούς τους ίδιους και τις οικογένειές τους, ακόμη κι αν δεν πλήρωναν τις υποχρεώσεις τους προς τον ΟΑΕΕ. Και πώς να πληρωθούν αυτές οι υποχρεώσεις, όταν και ένα μικρό μαγαζάκι, ή μια μικρή επιχείρηση, είναι δύσκολο πια να βγάλει ακόμη και ένα λειψό μεροκάματο, όταν θα πρέπει παράλληλα να «βγάλει» και τα απίστευτα χαράτσια, τα ανήκουστα τέλη και τους εξοντωτικούς φόρους του φορομπηχτικού φορολογικού νομοσχεδίου; Θα πρέπει να βγάλει το τέλος επιτηδεύματος, το χαράτσι της ΔΕΗ έτσι και το μαγαζάκι είναι δικό του, το τέλος αλληλεγγύης, τον φόρο εισοδήματος από το πρώτο ευρώ(!) που στηρίζεται πάνω σε ένα κατάπτυστο σύστημα αυθαίρετων και εφιαλτικών τεκμηρίων, τις παράλογες αυξήσεις των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και στο τέλος ΚΑΙ τις υποχρεωτικές ασφαλιστικές εισφορές στον απειλούντα ΟΑΕΕ.
Με όλα τούτα, ο μικροέμπορος, ο μαγαζάτορας, ο αυτοαπασχολούμενος γενικά οδηγείται στον αφανισμό και την εξαφάνιση. Κι αν δεν κλείνουν σωρηδόν, κι αν πολλοί από αυτούς επιμένουν ακόμη να κρατάνε με νύχια και με δόντια ανοιχτά τα μαγαζιά και ζωντανές τις δουλειές τους, είναι επειδή από κει εξασφαλίζουν με χίλια βάσανα το ψωμάκι της οικογένειας. Είναι επειδή οι περισσότεροι είναι αρκετά μεγάλοι και γνωρίζουν πως κανείς δεν θα τους πάρει στην δούλεψή του. Είναι επειδή ξέρουν καλά πως αν κλείσουν, τα σπίτια τους θα πεινάσουν. Όμως ξέρουν επίσης καλά, πράγμα που γνωρίζει καλά και η Πολιτεία, πως δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν και να πληρώσουν ούτε τους φόρους, ούτε τις εισφορές, ούτε τα τέλη, ούτε τα χαράτσια, ούτε τις ασφαλιστικές τους εισφορές στον ΟΑΕΕ.
Οι ασφαλιστικές αυτές εισφορές είναι από μόνες τους ένας τραγέλαφος. Προσέξτε τι κάνει η Πολιτεία με αυτούς τους ανθρώπους. Εάν κάποιος αυτοαπασχολούμενος σταματήσει να πληρώνει τις εισφορές του, το ταμείο του σταματά αντίστοιχα να του παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη! Με εκπληκτικό κυνισμό και τρομερή αδιαφορία, ακόμη και στις περιπτώσεις που κάποιος από αυτούς έχει τέτοια ανάγκη για φάρμακα ή γιατρό, που κινδυνεύει η ίδια του η ζωή. Κι αυτό, την ώρα που – αν ο ασφαλισμένος επιζήσει από αυτή την συμπεριφορά τελικά – είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα πληρώσει και μάλιστα έντοκα τις οφειλές του έτσι ή αλλιώς. Είτε εκποιώντας κάποιο περιουσιακό στοιχείο του αν έχει, μετά από δικαστήρια και αφόρητες πιέσεις, είτε όταν έρθει η ώρα να βγει στην σύνταξη μέσω παρακράτησης από το ποσόν που έχει λαμβάνειν και μέχρι ολοσχερούς εξόφλησης του χρέους. Ακόμη και αν πεθάνει, η παρακράτηση θα εφαρμοστεί στην άτυχη χήρα του και στα παιδιά του αν είναι ανήλικα!
Δεν υπάρχει συνεπώς καμιά δικαιολογία η Πολιτεία να διακόπτει την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στην οικογένεια και τον ίδιο, κάποιου που χρωστά ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΑΕΕ. Αφού είναι σχεδόν βέβαιο πως κάποτε θα πληρωθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα χρωστούμενα. Αλλά δεν σταματά εκεί ο τραγέλαφος, υπάρχει και συνέχεια! Όταν έρθει η ώρα να πληρωθούν ΕΝΤΟΚΩΣ τα χρωστούμενα, το κράτος ΔΕΝ ΕΞΑΙΡΕΙ τις εισφορές για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για το διάστημα που είχε σταματήσει να την παρέχει στον ασφαλισμένο. Ο δύστυχος αυτοαπασχολούμενος δηλαδή, πληρώνει στο ακέραιο τις εισφορές που χρωστούσε, ωσάν να μην του είχε ποτέ διακοπεί η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης!
Τέλος, για να συμπληρωθεί το πάζλ και να δικαιωθεί η δραματικότητα του τίτλου του σημερινού μας σημειώματος, θα πρέπει να αναφέρουμε και τα εξής: όταν ο αυτοαπασχολούμενος τους παραδείγματός μας χρωστά στο ταμείο του και αναγκαστεί να κλείσει την δουλειά του, δεν μπορεί να τύχει ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ούτε από τον ΟΑΕΔ καθώς δεν αναγράφεται στις λίστες των ανέργων και (last but not least) δεν μπορεί να εκδώσει καν βιβλιάριο απορίας από τις οικείες υπηρεσίες του Δήμου του, λόγω των εν λόγω χρεών προς τον ΟΑΕΕ. Και, κρατηθείτε, ούτε καν μπορεί να ασφαλιστεί στο βιβλιάριο ασθενείας της (του) συζύγου του (της) (αν υπάρχει), εφόσον χρωστά εισφορές στον ΟΑΕΕ.
Και έρχεται τώρα ο ΟΑΕΕ και στέλνει σε 400.000 αυτοαπασχολούμενους Έλληνες τα εν λόγω τρομοκρατικά ειδοποιητήρια. Σε ποιους; Σε αυτούς που ούτε γιατρό για την αρρώστια τους δεν τους παρέχει ούτε και φάρμακα για να επιβιώσουν. Σε αυτούς που τους έχει έτσι κι αλλιώς καταδικάσει σε αργόσυρτο μαρτυρικό θάνατο. Και τώρα τους απειλεί χωρίς ντροπή να τους βγάλει τα σπίτια στο σφυρί ή να τους σύρει στις φυλακές ως εγκληματίες. Κάνοντας πως δεν βλέπει πως πια αυτή η υποχρέωση των αυτοαπασχολούμενων και των μικροεμπόρων δεν βγαίνει με τίποτε. Αντί να σκεφτεί να καταργήσει την υποχρεωτικότητα της εισφοράς που πια δεν βγαίνει, τους απειλεί με δικαστήρια και πλειστηριασμούς. Τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην παρανομία και στο «αντάρτικο». Τους οδηγεί αδίστακτα στην παράνοια και στον εξτρεμισμό. Τους οδηγεί χωρίς την θέλησή τους στην φυγοδικία. Γιατί πόσοι θα δεχτούν να πάνε φυλακή για παράλογους φόρους και εισφορές που έτσι κι αλλιώς δεν έχουν να τους πληρώσουν;
Και όλοι αυτοί οι μελλοντικοί καταδικασμένοι ερήμην, οι κρυπτόμενοι, οι μεταμφιεσμένοι (έχω ζήσει παρόμοιες καταστάσεις σε μικρή κλίμακα με πρώην χρεώστες του δημοσίου και των τραπεζών των παλιών καλών ημερών), όλοι αυτοί που θα είναι υπερβολικά οργισμένοι, που θα βλέπουν τα παιδιά τους να πεινούν και θα νιώθουν πως κινδυνεύουν να πεθάνουν από μια απλή πνευμονία, που θα στραφούν; Που θα «γυρίσει» το μυαλό τους κατά την γνώμη των «φωστήρων» του ΥΠΟΙΚ και του ΟΑΕΕ; Η δυστυχία του να είναι κανείς Έλληνας αυτοαπασχολούμενος, κινδυνεύει να μετατραπεί σε θρυαλλίδα που θα πυροδοτήσει την επερχόμενη κοινωνική αναταραχή. Όποιος δεν το βλέπει ή καμώνεται πως δεν το καταλαβαίνει, προσφέρει κάκιστες υπηρεσίες στην χώρα και τον λαό και πρέπει να πάει αμέσως σπίτι του, είτε είναι υπουργός, είτε γραμματέας, είτε διοικητής οργανισμού.
Akenaton
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου