Το συγκλονιστικο θαύμα της Παναγίας. Αληθινό και επίκαιρο όσο ποτέ.

Μα στ’ αλήθεια, γίνονται θαύματα; Κουνιώνται πολυέλαιοι, δακρύζουν εικόνες που κάνουν ουρές οι πιστοί για να αφήσουν τον οβολόν τους; Για να πωλούν βιβλία θαυμάτων εκδοτικοί οίκοι σε τελεμάρκετινγκ;
Γίνονται θαύματα;
«Έκατσα που εσκαπέτισαν με τα μπαϊράκια τους απεκατέβηκα κάτω. Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγία στο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς… Σίμωσα, έδεσα το άλογό μου σ’ ένα δένδρο, μπήκα μέσα και γονάτισα. Παναγία μου είπα από τα βάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου δάκρυσαν. Παναγία μου βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν. Έκανα το...
Σταυρό μου, ασπάσθηκα την εικόνα της, βγήκα από το εκκλησάκι, πήδηξα στο… άλογό μου και έφυγα. Σε λίγο μπροστά μου ξεπετάγονταν οχτώ αρματωμένοι, ο εξάδελφός μου ο Αντώνης Κολοκοτρώνης και επτά ανήψια του. – Κανείς δεν είναι στην Πιάνα, μου είπε ο Αντώνης. Ούτε στην Αλωνίσταινα. Είναι φευγάτοι. -Ας μη είναι κανείς αποκρίθηκα. Ο τόπος σε λίγο θα γιομίση παλικάρια… Ο Θεός υπέγραψε την λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρει πίσω την υπογραφή του».
Ο Κολοκοτρώνης στην Παναγία στο Χρυσοβίτσι. Το συγκλονιστικότερο θαύμα της Παναγίας μετά την προσευχή του Ημίθεου, με τα δικά του λόγια. Ούτε τεχνικά εφέ, ούτε περιγραφικές περικοκλάδες.
Ο Άνθρωπος που πίστεψε βαθιά στον ανώτερο, ανιδιοτελή σκοπό, με καθάρια, ασκητική ψυχή, έχοντας κατανικήσει την μοχθηρία του “Εγώ” ακολούθησε τον δρόμο που σμιλεύθηκε σε αυτά τα Άγια Χώματα από τον Πυθαγόρα, εως τον Παϊσιο.

Να λες: Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη Γης. Άμα δε σωθεί εγώ θα φταίω». 
Νίκος Καζαντζάκης

Γιατί αυτός είναι ο δρόμος του Αγίου, του Ήρωα, του Φιλοσόφου. Ο δρόμος ο Ελληνικός, που όταν η Παναγιά τον αφουγκράζεται,ερχεται πάντα παραστάτιδα.
Ας τον περπατήσουμε.

ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.




olympia