Υπάρχουν και είναι και οι περισσότεροι...

Στην εποχή των ταξιδιών σε άλλους πλανήτες,
της αποκωδικοποίησης του DNA,
του Cern, των αυτοματισμών,
της μοριακής βιολογίας,
των 3d printers, της κβαντικής φυσικής,
της νανοτεχνολογίας, της ρομποτικής,
της τεχνητής νοημοσύνης…

..εμείς οι άνθρωποι είμαστε «υποχρεωμένοι» ακόμα να εργαζόμαστε,
όλο και πιο πολύ, όλο και πιο σκληρά,
για όλο κ λιγότερα χρήματα,
σε όλο κ χειρότερες συνθήκες,
μέχρι τα βαθειά γεράματά μας,
για να μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στα αναγκαία για μας αγαθά,
να αγοράζουμε την τροφή μας,
να πληρώνουμε λογαριασμούς για να μας παρέχεται το ρεύμα και το νερό,
να πληρώνουμε για την υγεία, την παιδεία,
να πληρώνουμε ατελείωτους φόρους,
να πληρώνουμε πολύ ακριβά το ότι ζούμε,
και να συντηρείται ένας παραλογισμός,
ένα άρρωστο και άδικο κοινωνικό περιβάλλον
που κάποιοι «ισχυροί» έχουν επιβάλλει…
και μαζί μ αυτό έχουν επιβάλλει τον πόνο και τη δυστυχία
για δισεκατομμύρια ανθρώπους πάνω στη γη…
…και δεν έχουμε λίγο ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό μας,
ελεύθερο χρόνο να πάμε μια όμορφη βόλτα,
ένα ταξίδι,
να αγαπήσουμε τους συντρόφους μας,
να χαρούμε τα παιδιά μας,
να μοιραστούμε ήρεμες οικογενειακές στιγμές,
να κουβεντιάσουμε με λίγους αγαπημένους φίλους,
να δημιουργήσουμε με της ψυχής μας τα αληθινά
όσα πραγματικά αγαπάμε να κάνουμε,
να διαβάσουμε, να ανακαλύψουμε κάτι νέο,
να ασχοληθούμε με όποια τέχνη αγαπάμε,
το θέατρο, τη μουσική, την ποίηση…
..να εξελιχθούμε σαν άτομα…σαν πολιτισμός…

…και κάποιοι, πολιτικοί και άλλοι «ειδικοί» και σωτήρες,
θέλουν να μας πείσουν ότι όλα αυτά
είναι μέρος της φυσικής λειτουργίας της κοινωνίας μας…
…και αναρωτιέται κανείς
να υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, τόσο αφελείς και ευκολόπιστοι,
που να πιστεύουν
ότι όλα αυτά που ζούμε, είναι αυτά που αληθινά μας αξίζουν
με βάση το νου και τις πραγματικές μας δυνατότητες…?

…είτε μας αρέσει είτε όχι η απάντηση είναι
ότι ναι, υπάρχουν και είναι και οι περισσότεροι…
…είναι όλοι αυτοί που τσουβαλιάζονται
κάτω από ένα κόμμα, μια ταμπέλα, μια ιδέα, μια θρησκεία,
μια οργάνωση, κάποιον σωτήρα,
όλοι αυτοί που περιμένουν από κάποιον άλλο να «φτιάξει» τον κόσμο τους,
όλοι αυτοί που έχουν την ανάγκη να ανήκουν κάπου,
όλοι αυτοί που μεταφέρουν τα λόγια άλλων,
που παπαγαλίζουν ιδέες και εμπειρίες άλλων,
που είναι έτοιμοι να συγκρουστούν γι αυτές,
ζώντας στο «εμείς και οι άλλοι»…
…και είναι πολλοί, αληθινά πολλοί, μέσα στη μηχανική καθημερινότητά τους…

είτε μας αρέσει είτε όχι
υπάρχουν και είναι και οι περισσότεροι…
…και το πιο ανώφελο και ανόητο είναι το να συγκρουστείς μαζί τους,
να γκρεμίσεις την εικόνα, το ρόλο τους…
καθώς έτσι δεν θα σε αφήσουν ποτέ να "πειράξεις" τον κόσμο τους,
όσο ψεύτικος ή άδικος κι αν είναι…
είναι ικανοί να υπερασπιστούν ακόμα και αυτό το ψεύτικο και άδικο…

αν καταφέρεις να κερδίσεις μονάχα, έστω λίγο, την εμπιστοσύνη τους
δώσε τους μόνο την πληροφορία…
…μόνοι τους να γκρεμίσουν το ψεύτικο…

Τάσος Πετρίδης

Πανγαία – Venus Project