νέο ένα κουπόνι σαν αποδεικτικό και του είπε να έπιστρέψει σε δύο εβδομάδες για να το παραλάβει λόγω μεγάλου φόρτου εργασίας. Στο κουπόνι αυτό υπήρχε μια προσφορά. Έκπτωση 25% έλεγε στις αγορές σε γνωστό σούπερ μάρκετ εντός εβδομάδας από την έκδοση του κουπονιού. Ο νέος με χαρά πήγε στην μελλουσα γυναίκα του να την ενημερώσει για την πολύ χρήσιμη προσφορά. Το ίδιο απόγευμα πηγαίνουν στο σούπερμάρκετ και κάνουν τις αγορές του μήνα για να επωφεληθούν όσο το δυνατό περισσότερο την προσφορά του κουπονιού. Έκαναν συνολικά αγορές 200€. Λόγω των πολύ καλών τιμών και της υπερπληθώρας των προιόντων το ζευγάρι αποφάσισε να ψωνίζει ούτως η άλλως στο συγκεκριμένο κατάστημα. Στο ταμείο παρουσιάζουν το κουπόνι και πληρώνουν όντως 150€ όπως έλεγε το κουπόνι. Ο ταμείας τους ενημερώνει ότι λόγω του μεγάλου λογαριασμού, θα ήταν πολύ καλύτερο από εδώ και στο εξής να παραλάβουν την εκπτωτική κάρτα του καταστήματος. Με την κάρτα αυτή οι πελάτες μαζεύουν πόντους ανάλογα με τις αγορές και εκμεταλλεύονται περαιτέρω σημαντικές εκπτώσεις και δώρα. Το ζευγάρι ενέδωσε στην πρόταση και η κάρτα αγορών εκδόθηκε. Με αίσθημα ικανοποίησης για τις σωστές κινήσεις το ζευγάρι μπήκε στο νέο-αποκτηθέν αυτοκίνητό που μόλις πρίν δύο μήνες ο νέος είχε αγοράζει μέσω δανείου και οδήγησαν σπίτι τους.
Το βράδυ αφού τσέκαρε ο νέος την απόδειξη και τις τιμολογημένες τιμές, μπήκε στην ιστοσελίδα του σούπερμάρκετ και διαπίστωσε ότι η κάρτα αυτή μετά από ένα συγκεκριμένο αριθμό πόντων είχε προσφορά 50% έκπτωση σε συγκεκριμένη τράπεζα στα έξοδα έκδοσης δανείου για αγορά αυτοκινήτου ή ακινήτου. Ο νέος αναρωτήθηκε κατευθείαν από μέσα του, γιατί δέν το είχε μάθει αυτό τρείς μήνες πρίν και να γλιτώσει λεφτά από το δάνειο αγοράς αυτοκινήτου. Το ζευγάρι σε οκτώ μήνες θα παντρευόταν και ήδη συζητούσε σοβαρά το ενδεχόμενο στεγαστικού δανείου με την συνδρομή των γονιών εκατέρωθεν. Χρειαζόταν ένα σπίτι δικό τους για να ζήσει η οικογένεια μελλοντικά. Με αυτό στο μυαλό ενημερώνει την αρραβωνιαστικιά του για την προσφορά αυτή. Δίνουμε ενοίκιο 600 € είπε η γυναίκα, γιατί δεν παίρνουμε ένα δάνειο με την ίδια δόση για να μας μείνει και το σπίτι; Ο άντρας κόμπιασε λίγο, η κίνηση αυτή του φαινόταν μεγάλη, αλλά ταυτόχρονα σκέφτηκε ότι είχε και δίκιο. Το ζευγάρι διοργανώνει πάρτι για να ανακοινώσει τα νέα του γάμου τους όπως και την απόφαση αγοράς νέου σπιτιού, στους φίλους και συγγενείς τους. Όλες οι αγορές για το πάρτι έγιναν φυσικά από το συγκεκριμένο σούπερ μάρκετ.
Σε τέσσερις μήνες μέσα οι πόντοι μαζεύτηκαν. Την επομένη κιόλας το ζευγάρι κάνει στην τράπεζα αίτηση για στεγαστικό δάνειο 170 χιλ.€ με εγγυητή τον πατέρα του νέου. Το ζευγάρι και ο πατέρας ήταν καθαροί, με εισοδήματα και πληρούσαν όλα τα κριτήρια. Η προέγκριση έγινε αποδεκτή μέσα σε δύο ώρες από τα κεντρικά και με την προσκόμιση της κάρτας του σούπερμάρκετ όντως πιστοποιήθηκε η έκπτωση 50% στα έξοδα έκδοσης του δανείου. Η υπάλληλος της τράπεζας τους ενημέρωσε για τα ευχάριστα νέα και πάνω στην χαρά τους είπε ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν και μία άλλη προσφορά της τράπεζας. Μια πιστωτική κάρτα με έκπτωση 10% στο ΦΠΑ για όλες τις αγορές τους. Ο υπάλληλος τους έβαλε να αναλογιστούν το μεγάλο όφελος που θα έχουν στην φορολογική τους δήλωση και στις αγορές ενός ολόκληρου χρόνου και συμφώνησαν μέσα σε 5 λεπτά. Η κάρτα εκδόθηκε μέσα σε 10 λεπτά αναμονής. Η ψυχική ευφορία ήταν μεγάλη. Χαρούμενοι με την διπλή ευχάριστη εξέλιξη, ένιωσε το ζευγάρι την αγάπη τους να δυναμώνει. Επιτέλους η ζωή τους είχε άρχίσει να στήνεται σε σταθερά θεμέλια είπαν.
Πολύ σύντομα διαπίστωσαν ότι όλη σχεδόν η αγορά λειτουργούσε με ανάλογες προσφορές, κουπόνια και κάρτες. Όλοι σχεδόν οι γνωστοί και φίλοι είχαν ήδη περισσότερα κουπόνια και κάρτες αντί για χρήματα στο πορτοφόλι. Έτσι ο κόσμος και φθηνότερες αγορές έκανε και ποιό ασφαλείς στον δρόμο αισθανόταν. Πέρασε ένας χρόνος, οι πωλήσεις των προιόντων και των υπηρεσιών είχαν αυξηθεί κατά 100%, οι πελάτες και καταναλωτές ένιωθαν ικανοποίηση, σιγουριά και εμπιστοσύνη προς στην αγορά και η οικονομία του κράτους ήκμαζε.
Λόγω όμως της μεγάλης επιτυχίας του συστήματος αυτού αλλά και της πλεονεξίας της αγοράς, τα μεγάλα πολύκαταστήματα άλλαξαν την ρότα. Αποφάσισαν ναι μέν την συνέχιση της τακτικής των καρτών αλλά με μικρότερη ανταπόδοση και ταυτόχρονη αύξηση των τιμών για μεγιστοποίηση των κερδών τους. Μέσα σε έξι μήνες ακολούθησε όλη αγορά, από τις τράπεζες έως το συνοικιακό ψιληκαντίδικο, κάτω από το ραντάρ βέβαια των καταναλωτών. Ο κόσμος λόγω συνήθειας, ενταντικοποιημένου μάρκετινγκ και καλής θέλησης συνέχισε την πρότερη τακτική του. Η αγορά όμως συνέχισε ακάθεκτα την εφαρμογή της τακτικής αυτής για την περαιτέρω μεγιστοποίηση των κερδών. Η κατάσταση μέσα σε ένα χρόνο έφτασε στο να μήν υπάρχει καμία ουσιαστική έκπτωση ή πραγματική ωφέλεια, οι διαφημίσεις όμως αυξήθηκαν σε σημείο να κατακλύζεται η αγορά από υποτιθέμενες προσφορές. Οι τιμές αντί να μειώνονται αυξάνονταν και οι κάρτες αγορών ουσιαστικά τελικά αποσυνδέθηκαν πλήρως από την οποιαδήποτε εκπτωτική αντιστοιχία τους. Έτσι μέσα σε τρία χρόνια σχεδόν, εμμέσως πλήν σαφώς κατέληξε ουσιαστικά το πορτοφόλι του καταναλωτή εν αγνοία του να περιέχει τίποτα άλλο παρά άχρηστα κουπονικά έντυπα και παρωχημένες πλαστικές κάρτες που κάποτε πρόσφεραν εκπτώση.
Για 15 συνεχόμενα χρόνια οι τράπεζες υπερπληθώρισαν την αγορά με κάρτες και κουπόνια. Τα τελευταία 4 όμως σταμάτησαν. Δεν υπήρχε πλέον λόγος για την διαιώνιση του συστήματος αυτού. Ότι κέρδος ήταν να βγεί βγήκε. Έτσι άρχισαν την ακριβώς αντίθετη λογική. Διέκοψαν την οποιαδήποτε νέα τροφοδότηση της αγοράς με νέες κάρτες, προσφορές και κουπόνια. Το αποτέλεσμα ήταν μέσα σε ένα χρόνο να μειωθούν δραματικά οι πωλήσεις και η οικονομία να μπεί σε ύφεση. Η μείωση εσόδων των επιχειρήσεων όμως οδήγησε και σε μείωση εσόδων για το κράτος. Έτσι οδήγησε το κράτος στην υπέρ-φορολόγηση ώστε να συντηρήσει τον ισολογισμό του στα επίπεδα των πρότερων ετών και στην μείωση των παροχών του. Άρχισε απότομα λοιπόν να φορολογεί το αντίκρυσμα και την αντιστοιχία των κουπονιών και των καρτών. Το σπίτι, το αυτοκίνητο, τα τρόφιμα και το παλτό το ίδιο. Τα θεώρησε δείκτη ευρωστίας του καταναλωτή. Για να τα έχει κάποιος όλα αυτά σημαίνει ότι έχει, είπαν στις ειδήσεις.
Ο κόσμος όμως δεν είχε πλέον, έτσι λόγω της έλλειψης ρευστότητας και αδυναμίας πληρωμής άρχισε να περιορίζεται και να παραχωρεί αναγκαστικά σιγά σιγά τα σπίτια, τα αυτοκίνητα και όλα τα περιουσιακά του στοιχεία πίσω στο κράτος και στις τράπεζες. Ο κόσμος τελικά έμεινε με τίποτα δικό του. Του έμειναν μόναχα δανεικά χρέοι, κάτι άχρηστα χαρτιά και κάτι παροπλισμένες πλαστικές κάρτες στο πορτοφόλι για να του θυμίζουν ότι κάποτε τουλάχιστον πέρασε καλά. Τώρα επειδή έφταιξε πρέπει να πληρώσει του είπαν.
Το ζευγάρι συγκεκριμένα λόγω της συνδρομής των γονέων και εγγυητών των δανείων τώρα πρόσφατα άρχισε να κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του, το αυτοκίνητό του, το παλτό του και μάλλον χωρίζουν κιόλας. Ο νέος είναι τώρα μεσήλικας.
Τhe end.
Ερωτήσεις – Ηθικό δίδαγμα:
Ποιός φταίει που εξελίχθηκε έτσι η ζωή του του νέου; Ο νέος; Το στεγνοκαθαριστήριο; Το σούπερμάρκετ; Η τράπεζα, Το κράτος; Ποιός;
Ποιός έχασε τελικά; Ο νέος; Το στεγνοκαθαριστήριο; Το σούπερμάρκετ; Η τράπεζα, Το κράτος; Ποιός;
Ποιός κέρδισε τελικά; Ο νέος; Το στεγνοκαθαριστήριο; Το σούπερμάρκετ; Η τράπεζα, Το κράτος; Ποιός;
Γιατί το κράτος φορολογησε μονάχα το αντίκρυσμα των καρτών και των κουπονιών;
Ποιό είναι τελικά το πραγματικό χρήμα, το παλτό ή το κουπόνι;
Τι μπορεί να κάνει πλέον ο μεσήλικας που χάνει τα πάντα στην ζωή του; Να πέσει σε κατάθλιψη; Να θεωρήσει τον εαυτό του άχρηστο; Να αυτοκτονήσει; Να βρεί μιά δουλειά με αμοιβή 350 κουπόνια τον μήνα; Τι;
Είναι τελικά η ιστορία φανταστική και σουρεαλιστική ή μήπως έχει μεγάλη δόση πραγματικότητας μέσα της;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι μέσω των απαντήσεων στα παραπάνω ερωτήματα της παραβολής βρίσκονται και οι πολύ χρήσιμες απαντήσεις-κανόνες-λύσεις στο πραγματικά σουρεαλιστικό παρόν.
Βασίλης Παπαδόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου